دکتر سوسن موعودی عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل گفت: افزایش آگاهی جامعه با استفاده از کارشناسان باتجربه در مورد راه‌های انتشار بیماری و چگونگی پیشگیری از آن، کسب اطلاعات مرتبط با بیماری صرفاً از طریق منابع معتبر وزارت بهداشت و عدم توجه به مطالب غیرعلمی، تقویت همدلی اجتماعی، استفاده از آداب دینی و مذهبی جهت آرامش روح و روان ازجمله راه‌های کاهش استرس در بحران کرونا می‌باشد.

از راه‌های دیگر مدیریت استرس و افزایش نشاط اجتماعی، آموزش مدیریت استرس و کنترل هیجانات، آموزش آرام‌سازی عضلات، وحدت در اطلاع‌رسانی مسئولین و پرهیز از ارائه‌ی اطلاعات متناقض و جلوگیری از انتقال اخبار بد به کودکانی که هنوز توانایی تجزیه و تحلیل اطلاعات را ندارند، هست.

دکتر موعودی رسیدگی به‌سلامت روانی و عاطفی کودکان در دوران همه‌گیری کرونا را بسیار مهم دانست و گفت: همه‌گیری بیماری کرونا با اضطراب و استرس همراه بوده است که می‌تواند موجب آسیب‌های جدی بر سلامت روان کودکان شود و برای کاهش این آسیب‌ها توجه به مدیریت استرس در کودکان ضروری به نظر می‌رسد.

این روانپزشک ادامه داد: میزان سازگاری کودکان با شرایط استرس‌زا بستگی به سن کودک، شدت استرس، توانایی مقابله‌ی وی و میزان حمایت‌های خانوادگی دارد و هرچه سن کودک کمتر باشد، ممکن است مهارت‌های سازگارانه‌ی ضعیف‌تری داشته و نیاز به حمایت بیشتر مراقبین برای سازگاری با آن داشته باشد.

کارشناسان مهم‌ترین واکنش‌های کودکان به شرایط استرس‌زا را به‌صورت نشانه‌های جسمانی و رفتاری مانند تپش قلب، تعریق، احساس غم و اندوه یا نگرانی، لجبازی، پرخاشگری، دیدن کابوس‌های شبانه یا اختلال خواب به صورت بیدار شدن‌های مکرر شبانه، افت تحصیلی، بی‌قراری، شب‌ادراری، تغییرات اشتها و برگشت به رفتار‌های دوران کودکی اعلام می‌کنند

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل می‌گوید: کودکانی که از لحاظ هیجانی و سرشتی، حساس‌تر و مضطرب‌تر می‌باشند، ممکن است واکنش‌های بیشتری به استرس نشان دهند به همین دلیل به کودکان باید با زبانی ساده، قابل‌فهم و در سطح متناسب با نیازشان، اطلاعات صحیح داده شود و امکانات مراقبتی و حمایتی را به کودک معرفی نمایند و امید را در وی تقویت کنند.

این متخصص گفت: کودک باید تشویق شود تا در این دوران، فعالیت‌هایی مثل بازی کردن یا دیدن کارتون را انجام دهد که باعث آرامش‌بخشی وی می‌گردد.

بطور کلی برای مقابله با استرس در کل جامعه، باید از اقداماتی مثل روی برگرداندن از کمال‌گرایی، گنجاندن وقت‌هایی برای رفتن به تعطیلات و یا زنگ تفریح، غنا بخشیدن به زندگی معنوی، داشتن رسم و قاعده برای زندگی، تشویق کردن خود، آماده بودن برای تغییر، شناختن محدودیت‌های خود و محول کردن کار‌ها در صورت لزوم به دیگران استفاده کرد.