محققان آلمانی توسط سیستم کامپیوتری، عملکرد چاپگر سه بعدی را بهینه می‌کنند.

هنگامی که بیشتر مردم به چاپ سه بعدی فکر می‌کنند، به مدل سازی رسوب ذوب شده (FDM) فکر می‌کنند که در آن یک جسم در لایه‌های متوالی از گرمای مذاب ساخته می‌شود.

یک سیستم کامپیوتری جدید قادر است این فرآیند را برای ساخت اقلام از نظر ساختاری تغییر دهد.

یکی از مشکلات فناوری FDM موجود در این واقعیت نهفته است که وقتی یک لایه تازه از پلاستیک ذوب شده از نازل چاپ بیرون می‌آید، به طور قابل توجهی گرمتر از لایه اکسترود شده قبلی است که روی آن قرار می‌گیرد و مدتی برای خنک شدن زمان نیاز دارد.

اگر اختلاف دما بین دو لایه بسیار زیاد باشد، ممکن است به درستی با هم ترکیب نشوند. درز معیوب بین لایه‌ها باعث ایجاد یک نقطه ضعیف در محصول نهایی می‌شود.

به منظور رسیدگی به این مشکل، تیمی از دانشگاه فنی کایزرسلاترن آلمان (TUK)، با در نظر گرفتن شکل و اندازه برنامه ریزی شده جسم و نوع پلاستیک، سیستم به طور خودکار پارامتر‌هایی مانند سرعت چاپ و دمای نازل را بر اساس قسمتی از آیتم که در حال حاضر چاپ می‌شود، تنظیم می‌کند.

به عنوان مثال، در مناطقی که استحکام از اهمیت خاصی برخوردار است، اطمینان حاصل می‌شود که دمای لایه‌های مجاور تا حد امکان نزدیک به هم است.

تست‌های آزمایشگاهی تصویربرداری میکروسکوپی نشان داد که یک شی چاپ شده با استفاده از سیستم جدید از نظر ساختاری قوی‌تر از یک جسم مشابه است که به طور معمول چاپ می‌شود.

الکساندر شلیچر، محقق گفت: هدف فناوری ما بهره برداری بهینه از خواص مواد است.

منبع: سایت نیو اطلس منتشره از دانشگاه فنی کایزرسلاترن آلمان

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.