دانشمندان در Weill Cornell Medicine دو زیرگروه جدید سرطان پروستات را شناسایی کرده اند. این اشکال جدید بیماری به درمانهای معمول مقاوم هستند، اما طبقهبندی و مطالعه آنها میتواند به درمانهای جدیدی منجر شود.
اکثر سرطانهای پروستات نسبتاً آهسته رشد میکنند و طیف وسیعی از گزینههای درمانی در دسترس هستند. در برخی موارد هورمون درمانی انجام میشود که باعث کاهش سطح هورمونهای مردانه مانند تستوسترون میشود که سلولهای سرطانی برای رشد به آن وابسته هستند. با این حال، برخی از تومورها میتوانند مقاومت در برابر این درمان ایجاد کنند که کشندهتر و مبارزه با آن سختتر میشود.
در مطالعه جدید، محققان دریافتند که چهار نوع از این سرطان پروستات مقاوم (CRPC) وجود دارد، از جمله دو نوع که قبلا هرگز شناسایی نشده بودند. محققان آنها را SCL و WNT نامیدند، از مسیرهای سیگنال دهی که در هر نوع تومور بیش از حد فعال میشوند.
این تیم با تجزیه و تحلیل ۴۰ نمونه تومور که به عنوان ارگانوئید از سلولهای تومور جمع آوری شده از بیماران رشد کرده بودند، شروع کردند.
محققان DNA و RNA سلولها و همچنین کروماتین پروستات را مطالعه کردند، مخلوطی از DNA و پروتئینها که کروموزومها را در یک سلول بسته بندی میکند. تفاوتهای کروماتین میتواند ژنها را کم و بیش برای بیان در دسترس قرار دهد که میتواند به برخی از انواع سرطان کمک کند؛ بنابراین با تجزیه و تحلیل پروفایلهای کروماتین، تیم چهار نوع CRPC را شناسایی کرد.
سپس، دانشمندان با تعیین توالی RNA تومورها از ۳۶۶ بیمار، نسبت هر نوع را در موارد مقاوم سرطان پروستات محاسبه کردند. آنها دریافتند که نوع SCL بین ۲۲ تا ۳۰ درصد موارد را شامل میشود، در حالی که WNT بسیار نادرتر بوده و تنها پنج تا هفت درصد است.
با نگاهی عمیق تر، تیم توانست تشخیص دهد که چه چیزی در سرطان پروستات SCL اشتباه است. یک سری از پروتئینها - FOSL۱، TEAD، YAP و TAZ - بیش از حد فعال میشوند که دسترسی کروماتین را تغییر میدهد و رشد تومور را تحریک میکند. پس از روشن کردن پروتئینها، مولکولهای موجود که بر آنها تاثیر میگذارند، نشان داده شد که رشد سلولهای سرطانی SCL را کاهش میدهند. این یافته درمانهای جدیدی را ممکن میکند.
دکتر اتکا خورانا، یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه گفت: زمانی که بتوانید تشخیص دهید که بیماران دارای کدام نوع تومور هستند، این اطلاعات بسیار سودمندی است.
برای بیمارانی که در این گروه SCL قرار میگیرند، ما اهداف دارویی بسیار امیدوارکنندهای پیدا کردهایم که مطالعات آینده برای تایید آنها کار خواهد کرد.
این تحقیق در مجله Science منتشر شد.
منبع: سایت نیواطلس منتشره از ویل کورنل مدیسین