در حالی که پیشرفت‌ها در دارو‌ها و واکسن‌های ضد مالاریا همچنان ادامه دارد، توانایی انگل‌هایی که باعث جهش بیماری و ایجاد مقاومت در برابر درمان می‌شوند، نگرانی اصلی مقامات بهداشت عمومی است.

دانشمندان یک سلاح جدید بسیار امیدوارکننده را کشف کرده‌اند که می‌تواند به مقابله با این مشکل کمک کند و نشان می‌دهد که چگونه یک ترکیب جدید به طور مخفیانه به انگل‌های مالاریا نفوذ می‌کند. این ترکیب می‌تواند باعث خود تخریبی آن‌ها شود، مهمتر از همه، انجام این کار در انواع با مقاومت در برابر دارو‌های موجوداست.

این مطالعه توسط دانشمندان دانشگاه ملبورن انجام شده است. این دانشگاه نیاز به درمان‌های جدید برای کمک به مهار صد‌ها هزار مرگ و میر ناشی از مالاریا را در سال اشاره کرده است. دانشمندان خاطرنشان می‌کنند که انگل‌های مالاریا در نیم قرن گذشته به هفت داروی مختلف مقاومت نشان داده‌اند، اگرچه واکسن‌های تاریخی اخیراً در مقیاس وسیعی تولید شده‌اند، نیاز به رویکرد‌های جدید وجود دارد.

در این روش، در واقع، دسته‌ای از مواد شیمیایی به نام سولفامات نوکلئوزیدی را وارد کنید، که دانشمندان آن‌ها را غربال کردند تا ماده‌ای را بیابند که رشد انگل مالاریا به نام پلاسمودیوم فالسیپاروم را مهار می‌کند و در عین حال سلول‌های سالم را بدون آسیب می‌گذارد. روشی که این مولکول ML۹۰۱ نامیده می‌شود، به همان اندازه که از نظر علمی مهم است، جالب است و هم چنین انگل را به گونه‌ای از بین می‌برد که راه‌های جدیدی را برای حمله از درمان‌های آینده باز می‌کند.

پروفسور تیلی یکی از نویسندگان این مقاله گفت: "ML۹۰۱ با یک مکانیسم غیرمعمول واکنش ربودن کار می‌کند. " یک اسلحه مخفی را تصور کنید که می‌تواند برای حمله خود تخریبی به وسیله نقلیه شما استفاده شود. ترمز‌ها را به هم بکوبید و موتور را قطع کنید. ML۹۰۱ یک شکاف خاصی را در ماشینی پیدا می‌کند که انگل مالاریا برای تولید پروتئین‌های مورد نیاز برای تولید مثل خود استفاده می‌کند؛ و این کار را متوقف می‌کند.

به گفته دانشمندان، این دارو به طور موثر باعث می‌شود انگل خود تخریب شود، با اتصال ML۹۰۱ به انیمو اسید و از بین بردن زنجیره تولید پروتئین که انگل برای بقا به آن متکی است. این مطلب در کشت‌های خون انسان و سلول‌های حیوانی نشان داده شد، با ML۹۰۱ که در برابر انگل‌های مالاریا با مقاومت در برابر دارو‌های فعلی مؤثر است و این کار را با نتایج سریع و طولانی انجام می‌دهد.

بدان معناست که می‌توان از آن نه تنها برای درمان بیماری بلکه برای جلوگیری از گسترش آن استفاده کرد. تیلی گفت: این ایده همچنین پتانسیلی برای جلوگیری از انتقال این بیماری به افراد آلوده به دیگران را نشان می‌دهد که برای جلوگیری از گسترش مالاریا بسیار مهم است.
این نتایج امیدوارکننده، سکوی پرشی را برای دانشمندان فراهم می‌کند تا به دنبال درمان‌های دارویی نسل بعدی برای مالاریا باشند. مراحل بعدی فقط شامل جستجوی دارو‌هایی با اثرات مشابه نیست، بلکه آزمایش با تغییراتی در ML۹۰۱ برای بهبود جذب و توزیع آن در بدن است.

این تحقیق در مجله Science منتشر شد.

منبع: سایت نیو اطلس منتشره از دانشگاه ملبورن