با گذشت بیش از دو سال از همه‌گیری کووید ۱۹، مردم متوجه می‌شوند که شرایط عادی جدید احتمالاً شامل یادگیری زندگی با ویروس است. برخی از درمان‌ها در حال حاضر در دسترس هستند، اما با ظهور متغیر‌های جدید، محققان به دنبال استراتژی‌های مختلفی هستند و یکی از این استراتژی‌ها توسط داروی سرطانی به نام آپراتوکسین S۴ ارائه می‌شود.

"آپراتوکسین S۴" در درمان سرطان، پروتئین انسانی به نام (Sec۶۱) را هدف قرار می‌دهد و محققان در مطالعه جدید خود که چند روز پیش در مجله "بیماری‌های عفونت ACS" منتشر شد دریافتند که همان پروتئین برای تولید مثل بسیاری از ویروس ها، از جمله ویروس کرونا و (آنفولانزای A) ضروری است که یک درمان جامع برای ویروس‌ها ارائه می‌دهد.

علی رغم وجود واکسن‌های کووید ۱۹، برخی از افرادی که واکسن دریافت کرده‌اند همچنان در معرض این بیماری هستند؛ علاوه بر این اکنون تنها بخش کوچکی از جمعیت جهان واکسینه شده‌اند.

در جست‌وجوی رویکرد‌های جدید برای درمان، تیم‌های تحقیقاتی مختلف دارو‌هایی را که قبلاً برای مبارزه با سایر بیماری‌ها شناخته شده‌اند، بازنگری کرده‌اند. یکی از این ترکیبات که در حال حاضر برای درمان سرطان پیش بالینی موجود است، آپراتوکسین S۴ است، مولکولی مبتنی بر یک محصول طبیعی با فعالیت ضد سرطانی.

مطالعات قبلی نشان داده‌اند که این ترکیب می‌تواند پروتئین انسانی به نام Sec۶۱ را هدف قرار دهد و این پروتئین به ویروس‌ها کمک می‌کند تا وظیفه خود را برای وادار کردن سلول‌های انسانی به ساخت پروتئین‌های ویروسی موثر انجام دهند. بنابراین، محقق هندریک لوچ، از گروه شیمی دارویی در دانشگاه فلوریدا و همکارانش بررسی کردند که آیا "آپراتوکسین S۴" می‌تواند دارویی موثر و گسترده برای مقابله با کرونا باشد یا خیر. در آزمایش‌هایی که روی سلول‌های میمون و انسان در معرض کرونا انجام شد، محققان دریافتند که درمان با آپراتوکسین S۴ تعداد سلول‌های آلوده را در مقایسه با درمان رمدسیویر کاهش می‌دهد و این مولکول همچنین در برابر عفونت با «آنفولانزای A» و «آنفلوانزای A» مؤثر است.

آزمایش‌های بیشتر نشان داده اند که درمان پیشنهادی از ورود «کرونا» به سلول‌ها جلوگیری نمی‌کند، اما میزان پروتئین ویروسی تولید شده و انتقال یافته در سلول‌ها، به ویژه پروتئین مهم برای ویروس (پروتئین سنبله) را کاهش می‌دهد.

از طریق میکروسکوپ الکترونی، تیم تحقیقاتی مشاهده کردند که آپراتوکسین S۴ نیز به طور قابل توجهی از تشکیل ویروس‌های جدید جلوگیری می‌کند. محققان می‌گویند که مطالعات بیشتری مورد نیاز است، اما این یافته‌ها نشان می‌دهند که آپراتوکسین S۴ و هر مهارکننده دیگری از پروتئین Sec۶۱ انسانی می‌تواند به طور گسترده به عنوان یک ضد ویروس برای کمک به مبارزه با اپیدمی‌های آینده عمل کند.

منبع: الشرق الاوسط