آیت الله حسنعلی نجابت شیرازی، عارف و فقیه شیعه معاصر نقل کرده اند: « وقتی که بنده مشرف شدم خدمت آسید علی آقای قاضی رحمت الله علیه، ایشان فرمودند: «هر حقی که بر گردن تو از فردی وجود دارد باید ادا کنی.»
خدمت ایشان عرض کردم: «مدتی قبل در بین شاگردهایم که نزد بنده درس طلبگی می‌خواندند، یکی خوب درس نمی‌خواند. بنده ایشان را تنبیه کردم. اذن از ولیّ او هم داشتم در تربیت. در ضمن این جا هم نیست که از او طلب رضایت کنم.» فرمودند: «هیچ راهی نداری، باید پیدایش کنی.» گفتم: «آدرس ندارم.» گفتند: «باید پیدا کنی.»

آقای قاضی فرمودند: «هر حقی که برگردنت باشد تا ادا نکنی باب روحانیت، باب قرب، باب معرفت باز شدنی نیست. یعنی این‌ها همه مال حضرت احدیت است و حضرت احدیت، رضایت خود را در راضی شدن مردم قرار داده است.»