عضو هیئت علمی دانشگاه دامغان گفت: امروزه سرطان دومین عامل مرگ پس از بیماری های قلبی عروقی در جهان است. در بین انواع سرطان، سرطان سینه  بعد از ریه دومین عامل مرگ و میر در بانوان است. از این رو درمان سرطان در اولویت جامعه جهانی قرار دارد.

وی افزود:در سال‌های اخیر، افزایش قابل توجهی تقاضا برای انتقال همزمان دارو و ژن وجود داشته‌است. البته انواع مختلفی از داروها برای درمان سرطان وارد بازار شده است تا پیشرفت تومورهای سرطانی را به تعویق بیاندازد. دوکسوروبیسین یک داروی شیمی درمانی رایج برای درمان سرطان سینه است که تولید گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) را افزایش می‌دهد و از فعالیت آنزیم‌های توپوایزومراز (آنزیم‌هایی هستند که مشکلات ساختاری دی‌ان‌ای را، در خلالِ همانندسازی، رونویسی، و نوترکیبی ژنی، با ایجاد برش‌های موقت تک‌رشته‌ای یا دورشته‌ای در آن برطرف می‌کنند) برای القای توقف چرخه سلولی و اختلال در تکثیر تومور جلوگیری می‌کند.

 نظر زاده گفت: با این حال، استفاده از دوکسوروبیسین در درمان سرطان به دلیل مقاومت دارویی محدود شده است. علاوه بر این، ژن درمانی معرفی مواد ژنتیکی به داخل سلول های هدف است تا یک ژن جهش یافته را با ژن سالم جایگزین کند. کریسپر (CRISPR) بخشی از ژنوم موجودات پروکاریوتی مانند باکتری ها است و مربوط به سیستم ایمنی تطبیقی است که مسئول محافظت در برابر حمله ویروس ها است. این ابزار قدرتمند ویرایش ژن در زمینه های مختلف از جمله کشاورزی و بیوتکنولوژی نیز مورد استفاده قرار گرفته است.

وی تاکید کرد: هدف از کار حاضر سنتز Cu-Al LDH شش وجهی تزئین شده با نانوذرات زیست فعال نوری ارتو، متا، و پارا پلی (فنیلن دی آمین) به عنوان یک حامل فتواکتیو در تحویل همزمان دوکسوروبیسین و کریسپر بود. نتایج تجربی نشان داد که نانوحامل فتواکتیو دارای کارایی بالا برای تحویل همزمان ژن و دارو با روش نورگرمایی برای انهدام تومورها و درمان سرطان پستان موثر است.

این مقاله در مجله Chemical Engineering Journal  از انتشارات بین المللی Elsevier و با ضریب تاثیر 16/74منتشر شده است و در وبسایت مجله به آدرس https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii /S138589472203234X قابل دسترسی است.