امام حسین (ع)، قبل از واقعه عاشورا، خویشان خود را به صبر دعوت کرده و فرمودند: «یا اُختَاه، یا اُم کُلثُوم وَ اَنتِ یا زَینَب وَ اَنتِ یا رُقَیّه وَ اَنتِ یا فاطِمَه و اَنتِ یا رُباب! اُنظُرنَ اِذا أنَا قُتِلتُ فَلا تَشقَقنَ عَلَیَّ جَیباً وَ لا تَخمُشنَ عَلَیَّ وَجهاً وَ لا تَقُلنَ عَلیَّ هِجراً» «خواهرم، ام کلثوم و تو ای زینب! تو ای رقیه و فاطمه و رباب! سخنم را در نظر دارید [و به یاد داشته باشید]هنگامی که من کُشته شدم، برای من گریبان چاک نزنید و صورت نخراشید و سخنی ناروا مگویید.»
منبع: لهوف، ص ۱۱۴، سید بن طاووس