جهش ۱۰۱ پله‌ای رتبه جهانی دانشگاه تهران
برای اولین بار یک دانشگاه ایرانی در بین ۳۰۰ دانشگاه برتر دنیا از نظر نظام رتبه‌بندی وبومتریکس قرار گرفت.
رتبه جهانی دانشگاه تهران در ویرایش ژوئیة ۲۰۲۱ نظام رتبه‌بندی وبومتریکس ۳۹۶ بوده که پس از یکسال و بر اساس ویرایش جدید این نظام رتبه‌بندی (ویرایش ژوئیة ۲۰۲۲) به ۲۹۵ رسیده است.
از آغاز انتشار این نظام رتبه‌بندی، برای نخستین بار است که دانشگاه تهران توانسته است در میان ۳۰۰ مؤسسة برتر جهان جای گیرد. افزون بر این، برای اولین بار است که یک دانشگاه ایرانی در جمع ۳۰۰ دانشگاه برتر دنیا از نظر رتبه‌بندی وب دانشگاه‌ها قرار می‌گیرد.
پس از دانشگاه تهران، به ترتیب دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران، علوم پزشکی شهید بهشتی، صنعتی شریف، صنعتی امیرکبیر، تربیت مدرس، علوم پزشکی تبریز، علم و صنعت ایران، علوم پزشکی اصفهان و فردوسی مشهد در رتبه‌های دوم تا دهم ملی قرار دارند.
پشتیبانی از دسترسی آزاد، دسترسی الکترونیکی به انتشارات علمی، و دسترسی به دیگر منابع دانشگاهی از نخستین هدف‌های این نظام رتبه‌بندی است. تأثیر (مشاهده‌پذیری)، دسترسی (شفافیت / باز بودن) و سرآمدی، سنجه‌هایی هستند که «وبومتریکس» برای ارزیابی وبگاه مؤسسه‌های آموزش عالی به کار می‌برد.
بهترین امتیاز دانشگاه تهران در سنجه‌های گوناگون این نظام رتبه‌بندی، در «سرآمدی» به دست آمده است که در آن در جایگاه ۲۰۵ جهان جای گرفته و خود را به قرارگیری در بین ۲۰۰ دانشگاه برتر دنیا نزدیک کرده است. سنجه «سرآمدی» به دنبال سنجش مقاله‌های پراستناد یک موسسه است و ۴۰ درصد وزن در روش‌شناسی این نظام را به خود اختصاص می‌دهد.
بیشترین رشد دانشگاه تهران در ویرایش جولای ۲۰۲۲ رتبه‌بندی وبومتریکس نسبت به ویرایش جولای ۲۰۲۱ این نظام رتبه‌بندی، در شاخص «تاثیر» اتفاق افتاده است که در این شاخص از رتبه ۹۷۹ به ۵۶۶ رسیده است. گفتنی است، دانشگاه تهران در سنجه «دسترسی»، وضعیت سال گذشته خود را در پیرامون ۴۰۰ جهان حفظ کرده است.
نظام رتبه‌بندی وبومتریکس در هر سال میلادی دو ویرایش (در ماه‌های ژانویه و ژوئیه) منتشر می‌کند. رتبه جهانی دانشگاه تهران در هر دو ویرایش منتشرشده در سال ۲۰۲۲ میلادی رو به بهبود بوده است؛ بنابراین دانشگاه تهران طی یکسال گذشته از دو رشد متوالی در رتبه جهانی خود برخوردار شده است.
دانشگاه تهران همواره کوشیده است تا با پشتیبانی از دسترسی آزاد و حضور بیشتر در فضای برخط بتواند تأثیر بیشتری در جامعه بگذارد و دستاورد‌های پژوهشی خود را از کانال‌های گوناگون به دست مخاطبان برساند.
