خشونت علیه زنان، پدیده شایع و تاسفباری است که ابعاد گسترده آن، زمینه آسیبهای فردی و اجتماعی متعدد را برای آنها، خانواده و جامعه فراهم میآورد. تنبیهبدنی اساسا نشاندهنده عقب ماندگی فرهنگی و یادگار دورانی است که زن متاسفانه نقش و جایگاه مهمی درخانواده نداشته است که امروزه با توجه به تحولاتی که از حیث فرهنگی و اجتماعی صورت گرفته، این امر به شدت نکوهش میشود. با این حال، مدیرکل دفتر معاینات بالینی سازمان پزشکی قانونی گفته است آمار خشونتخانگی شامل همسرآزاری و کودکآزاری، حدود ۷۵ هزار مورد در سال ۱۴۰۰ بوده است. در این مطلب، میخواهیم به آسیبشناسی رفتارهای زنانی بپردازیم که مورد خشونتخانگی قرار میگیرند.
بیشتربخوانید
بسیاری از زنانی که از همسرشان کتک میخورند و مورد خشونتخانگی قرار میگیرند، به اشتباه خودشان را گناهکار و مقصر میدانند. در این مواقع وقتی که شخص آسیبزننده معذرتخواهی میکند، به سرعت حرفش را قبول میکنند. آنها باید یاد بگیرند چطور از این چرخه اشتباه ومعیوب، خارج و مانع آسیبهای جسمی و روانی به خودشان شوند. زنی که کتک میخورد و مورد آسیب جسمی واقع میشود، آنقدر توسط همسرش دچار تکانههای روانی و اختلال روحی شده است که حتی اگر در محیطی امن باشد، باز هم احساس خطر و ترس خواهد کرد.
این ویژگیها عبارتند از: فکر میکنند خشونت و مورد خشونتخانگی قرار گرفتن تقصیر آن هاست؛ آنها نمیتوانند دیگران را به خاطر این خشونت و کتک سرزنش کنند؛ آنها نگران فرزند و زندگیشان هستند؛ باور دارند که شخص آزارگر ناظر بر همه اعمال آنهاست.
رایجترین دلایل این تحمل کردنها شامل این موارد است: میترسند در نگهداری از خود و فرزندان، ناتوان باشند؛ دنبال نکات مثبت در همسرشان هستند تا بلکه بتوانند خود را قانع کنند؛ واقعا قبول دارند که همسرشان میتواند و میخواهد به آنها کمک کند؛ زن کتکخورده به یاد دارد که چرا عاشق شد و باور میکند که میتوانند با کمک هم به همان زمان اول آشنایی برگردند؛ امکان دارد او اعتمادبهنفس پایینی داشته باشد، زیرا این مسئله را باور دارد که چیزی نصیبش شده که لیاقتش را داشته است؛ نگران این است که اگر همسرش بفهمد او قصد ترک او و رفتن را دارد، شدت خشونت و کتک را افزایش دهد بنابراین و در واقع کتک خوردن باعث له شدن و ترور شخصیت و عزتنفس زن میشود که داشتن این باورها از اشتباهات زنان در چرخه معیوب خشونتخانگی است.
زنان نباید مردی را که دستبزن دارد و زندگی با او سلامت جسمی و روانیشان را تهدید میکند، بدون هیچ تلاشی برای بهتر شدن شرایط تحمل کنند بلکه باید به مشاوره بروند و راه درمانی را پیدا کنند. اگر قربانی خشونتخانگی هستید و نمیخواهید سکوت کنید به گزینههای مختلف فکر و گزینهای را انتخاب کنید که برای شما و ازدواج شما بیشترین منفعت را دارد. به صورت کلی توصیه میشود انجام اقدام قانونی را جز در مواردی که ضرب و شتم شدید بوده، به عنوان اولین گزینه در نظر نگیرید چرا که شانس تغییر همسر را به شدت کاهش میدهد؛ و، اما توصیهها:
صحبت با یکی از اعضای خانواده همسر و درخواست از او برای صحبت با همسر؛ برای مواردی که رابطه همسر با خانواده خودش خوب است، روی این گزینه میتوان بیشتر حساب کرد.
صحبت با یکی از اعضای خانواده خود و درخواست از او برای صحبت با همسر؛ از خانواده خود بخواهید در ابتدا به صورت فردی با او صحبت کنند تا این گفتگو شکل قشونکشی به خود نگیرد.
تماس با تلفن ۱۲۳، اورژانس اجتماعی و درخواست کمک و راهنمایی از آنها، اگر ضرب و شتم شدید بوده، اما توان مالی برای شکایت یا حمایت از خانواده خود را ندارید، توصیه میشود حتما با این شماره تماس بگیرید.
مراجعه به بزرگان منطقه زندگی خود مانند دهیار یا امام جماعت مسجد محل و درخواست کمک.
مراجعه به مشاور خانواده یا روانشناس در گام اول و سپس درخواست از همسر برای مراجعه؛ برای مواردی که همسر ابراز پشیمانی میکند و تمایل به تغییر دارد، مناسب است.
اقدام برای شکایت قانونی، مراجعه به کلانتری و تنظیم شکایت و سپس پزشکی قانونی برای معاینه؛ در مواردی که ضرب و شتم شدید بوده و منجر به آسیب جسمی شده، در اولین فرصت این کار را انجام دهید.
منبع: خراسان