اکبر عبدالهی اصل گفت: تولید کننده داروهای بیوتک سال ۹۲ با دیدگاهی شروع به کار کردند که در واقع بیو تکنولوژی صنعتی تلفیقی از سلولهای بنیادی و نانو تکنولوژی است و این صنعت حدود ۲ تا ۳ دهه است در کشور شروع به کار کرده است و اکنون ۴۳ عضو دارد و در حوزههای کیت آزمایشگاهی، واکسن، دارو و پلاسما فعالیت میکند.
او در پاسخ به اینکه چند درصد بازار دارو مربوط به داروهای بیو تک است توضیح داد: در دنیا بازار این صنعت حدود صد هزار دویست میلیارد دلار است و در ایران نیز تقریبا یک چهارم بازار دارو را به خود اختصاص داده است یعنی از ۶۰ همت بازار دارو ۱۵ همت مربوط به داروهای بیوتک است.صنعت بیوتک برای نظام بیمهای هزینه زیادی دارد.
در ادامه بردیا فرزامفر عضو انجمن گفت: هزینههای تولید داروهای بیوتک کاملا با داروهای شیمیایی متفاوت است. البته که مهمترین مزیت این است که تولید کنندگان داخلی میزان قابل توجهی از هزینهها را کاهش میدهند.
او توضیح داد: اگر در داخل کشور این داروها تولید نمیشد به دلیل قیمت زیاد نمیتوانستیم در داخل کشور این داروها را در دسترس بیماران قرار دهیم و یا منابع ارزی زیادی صرف واردات آن میشد.
او همچنین اشاره کرد: ۴۰ درصد صادرات دارویی مربوط به فرآوردههای بیوتک است که به کشورهای همسایه، روسیه و بعضی کشورهای حوزه لاتین صادر میکنیم.
او تاکید کرد: در حوزه بیوتک کشورهای همسایه فاصله زیادی با ما دارند و قابل قیاس با ایران نیستند.
در ادامه عبدالهی اصل در پاسخ به حمایتهای دولت گفت: در این حوزه دولتها از ابتدای کار حامی بوده اند، اما فراز و نشیبهایی داشته است. البته که گاها تغییر نظام سلامت و سیاستها اذیت کننده بوده است و محدودیتهای حوزه سلامت وارد این صنعت میشد.
او در پاسخ به مزیتهای پیمان شانگهای نیز توضیح داد: اگه سیاست منطقی داشته باشیم پیمان شانگهای میتواند فرصت باشد، اما اگر قرار است نظام بیمهای برای وزارت بهداشت تعیین تکلیف کنند ممکن است بازارهای همسایه را از دست بدهیم.
او درباره پوشش بیمهها نیز گفت: اولین داروی بیو تک برای درمان ام اس بوده که بیمه پوشش داد، ولی امروزه داروهای جدیدتری وجود دارد که تحت پوشش بیمه قرار نمیگیرد و بیمهها با ورود این داروها به دلیل قیمت بالای آن مخالفت میکنند که در این صورت بیماران از داشتن برخی داروهای جدید محروم شوند.
عبداللهی اصل گفت: در حوزه بیوتک ۱۵ تا ۱۶ شرکت دارویی بیوتک دانش بنیان داریم و مابقی آن از ۴۳ شرکت دانش بنیان دیگر تک محصولی هستند.
او گفت: ۲۷۰ تا ۲۸۰ اقلام در حوزه بیوتک در دنیا تولید میشود که اصلیترین آن یعنی حدود ۸۰ درصد در داخل کشور تولید میشود و جزو دومین و یا سومین کشور در دنیا هستیم.
رئیس انجمن درباره طرح دارویار نیز گفت: بعضی داروها در طرح دارویار قرار گرفته است، اما مکانیسمها مشخص نیست این طرح ابهاماتی دارد که سازمان غذا و دارو باید آن را رفع کند.
در ادامه فرزامفر، عضو انجمن درباره فرآوردههای خونی و پلاسما توضیح داد: در کشور سازمانهای خصوصی پلاسما داریم و در انحصار دولت نیست، اما سخت گیریهای زیادی در این حوزه میشود و فقط یک پالایشگاه پلاسما در کل کشور داریم.
او درباره بزرگترین مشکل این صنعت گفت: بزرگترین مشکل این است که بیمه ما را محدود میکند و ما باید با توجه به بودجه بیمهها داروها را تولید کنیم و حتی اگر هم بخوایم دارویی برای صادرات تولید کنیم نمیشود.
در پایان بهروز حاجیان تهرانی، عضو انجمن درباره تولید کیت آزمایشگاهی و کمبود آن گفت: در بحث آزمایشگاه پول را به وارد کنندهها دادند و دستگاههایی وارد کشور شد که بسته هستند یعنی ما نمیتوانیم در این دستگاهها از کیت داخلی استفاده کنیم. ما بیش از ۵ هزار آزمایشگاه داریم که ساختار سنتی دارد و برای تامین کیت نیاز به منابع ارزی زیاد داریم که حتی در صورت عدم تامین بعضی آزمایشگاهها از کیتهای قاچاق استفاده میکنند البته که بحث ارز دولتی شامل کیتهای آزمایشگاهی میشود.