داوود زارعیان، معاون شرکت مخابرات ایران گفت: مهم‌ترین ارگان تصمیم گیرنده اتحادیه جهانی مخابرات، کنفرانس سران مختار است که هر ۴ سال یک بار تشکیل جلسه می‌دهد و در این کنفرانس همه کشور‌های عضو حضور دارند و مصوبات با اجماع همه اعضاء تصویب می‌شوند. کنفرانس سران مختار یک لایه قبلی دارد تحت عنوان شورای اجرایی یا شورای حکام که حدود ۶۰ کشور از اروپای غربی، شرقی، آفریقا، آمریکا، آسیا و استرالیا عضو آن هستند و دستور جلسه را برای کنفرانس سران مختار آماده می‌کنند.

او افزود: معمولا وقتی انتخابات برگزار می‌شود، برخی کشور‌ها کنار می‌روند و برخی جایگزین می‌شوند. درست است که جایگاه داشتن در هر یک از اجلاس‌ها و سازمان‌های بین المللی حائز اهمیت است؛ اما به عقیده من، این کرسی جایگاه خیلی ویژه‌ای هم نبوده است که از دست دادن آن این چنین خبرساز شود. حدسم این است که برخی از کسانی که در این باره اظهار نظر کرده اند این ساختار را به درستی نمی‌شناسند.

زارعیان اضافه کرد: من خود در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ در این کنفرانس ها حضور داشته ام و نحوه انتخاب و تصمیم گیری را از نزدیک شاهد بوده ام. به اعتقاد من آنچه مهم است حضور موثر ایران در خود کنفرانس سران مختار و نقش آفرینی در آن است.

معاون شرکت مخابرات ایران گفت: ارکان تصمیم گیری آی تی یو به نحوی است که اصولا مردم تحت تاثیر قرار نمی‌گیرند و معمولا تصمیمات در سطح بالایی است؛ در حوزه استانداردهای مخابراتی، استانداردهای رادیویی و فرکانس ها و مواردی از این دست.

زارعیان افزود: آی تی یو اصلا نهادی سیاسی نیست و خود را درگیر مسائل سیاسی نمی‌کند و مستقل عمل می‌کند. اصولا‌ ITU به ویژه شورای اجرایی مسائل سیاسی را در تصمیم گیری هایش دخالت نمی‌دهد، حتی کنفرانس سران مختار هم تصمیماتش سیاسی نیست و فنی، اجرایی در چارچوب تنظیم پروتکل‌های ارتباطی است.

او گفت: معمولا حذف یا جایگزینی یک کشور بستگی به فعالیت و میزان لابی آن پیش از انتخابات دارد. اگر قبل از انتخابات حضور فعالی داشته باشند، احتمال انتخاب شدنشان بیشتر است. معمولا کشور‌ها سعی می‌کنند لابی بکنند، مهمانی می گیرند، به کشور‌های مختلف سفر می کنند، هزینه می‌کنند و حامی مالی برخی از رویداد‌ها و نمایشگاه‌های بین المللی می‌شوند.

 معاون شرکت مخابرات در پایان تاکید کرد: ITU خوشبختانه یکی از سازمان‌های مستقل و بی طرف است و به نظرم وارد نشدن به موضوعات سیاسی و تایید مصوبات کنفرانس سران مختار با رای همه اعضاء از دلایل این بی طرفی است.