نظریه‌ی مدارهای عصبی که لاک پشت‌ها آن را اثبات کردند
محققان دانشگاه کپنهاگ با همکارانش از مرکز پزشکی مولکولی ماکس دلبروک در برلین، به نظریه ای برای توضیح چگونگی کنترل حرکت مدارهای عصبی نخاعی در لاک پشت ها دست یافتند.
مارتا بگنال از دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، مقاله‌ای به نام News & Views را در همان شماره مجله منتشر کرده است، که به تشریح تلاش‌های تحقیقاتی قبلی با هدف یادگیری نحوه کنترل حرکت اعصاب در ستون فقرات در حیوانات و کار محققان روی این تلاش جدید می‌پردازد.
تحقیقات قبلی نشان داده است که اعصاب در ستون فقرات در گروه‌های کوچکی قرار گرفته‌اند که مسئول تحریک حرکت ماهیچه‌ها هستند.
برخی از گروه‌ها مسئول کنترل حرکتی فلکسور هستند در حالی که برخی دیگر مسئول کنترل حرکتی اکستانسور هستند.
تصور این بوده است که کنترل بین دو گروه به جلو و عقب منتقل می‌شود و امکان اعمالی مانند راه رفتن را فراهم می‌کند. در این تلاش جدید، محققان این مدل را به چالش کشیدند.
برای درک بهتر نحوه استفاده بدن از اعصاب ستون فقرات برای کنترل حرکت، محققان الکترود‌هایی را به ستون فقرات چندین لاک پشت آزمایشی متصل کردند تا فعالیت عصبی را در حین واکنش آزمودنی‌ها ثبت کنند.
محققان دریافتند که فعالیت عصبی بین گروه‌هایی که مسئول کنترل فلکسور و اکستانسور هستند، منتقل نمی‌شود. در عوض، آن‌ها دریافتند که نورون‌های ستون فقرات که مسئول کنترل حرکت هستند به‌صورت تصادفی مرتب شده‌اند و در زمان‌های مختلف فعال می‌شوند.
آن‌ها همچنین دریافتند که فعالیت عصبی در الگو‌های فعالیت دایره‌ای رخ می‌دهد.
محققان خاطرنشان می‌کنند که قبلاً چنین الگو‌هایی در بخشی از مغز پستانداران که حرکات بازو را کنترل می‌کند، دیده شده بود. آن‌ها دینامیک چرخشی نامگذاری شده اند.
محققان از یافته‌های خود برای ایجاد مدل جدیدی از کنترل حرکت مدار نورون نخاعی استفاده کردند. مدل آن‌ها نورون‌هایی را نشان می‌دهد که به‌طور تصادفی قرار گرفته‌اند و به هم متصل هستند، اما به‌گونه‌ای که امکان کنترل نورونی دایره‌ای حرکات موزون ماهیچه‌ای مانند آنچه در راه رفتن استفاده می‌شود، ارائه می‌دهد.
با بررسی محققان این مطالعه در Nature منتشر شده است.
منبع: سایت مدیکال اکسپرس
