مرحوم آیت‌الله آقامجتبی تهرانی، استاد اخلاق در یکی از سخنرانی‌هایش می‌گوید: روایت مفصّلی از امام‌صادق (ع) (وسائل الشیعه، ج‏۱۶، ص ۱۴۴) وارد شده است که بخشی از آن را می‌خوانم. حضرت می‌فرماید: «إِنَّ‏ اللَّهَ‏ بَعَثَ‏ مَلَکَیْنِ‏ إِلَى‏ أَهْلِ‏ مَدِینَةٍ»؛ خداوند دو فرشته را به سوی شهری فرستاد، «لِیَقْلِبَاهَا»؛ برای اینکه شهر را زیر و رو کنند.

وی افزود: فرشته عذاب بودند، «عَلَى أَهْلِهَا»؛ با بودن افراد در آن، «فَلَمَّا انْتَهَیَا إِلَى الْمَدِینَةِ- فَوَجَدَا فِیهَا رَجُلًا یَدْعُو وَ یَتَضَرَّعُ»؛ وقتی به شهر رسیدند، دیدند کسی در حال تضرع و دعاست. خلاصه، اینکه رو به سوی خدا آورده است.

آقامجتبی تهرانی ادامه داد: «فَعَادَ أَحَدُهُمَا إِلَى اللَّهِ فَقَالَ یَا رَبِّ إِنِّی انْتَهَیْتُ إِلَى الْمَدِینَةِ»؛ یکی از این فرشته‌ها به سوی خداوند برمی‌گردد عرض می‌کند: پروردگارا! رفتم به سوی این شهر، «فَوَجَدْتُ عَبْدَکَ فُلَاناً یَدْعُوکَ وَ یَتَضَرَّعُ إِلَیْکَ»؛ بنده تو فلانی را دیدم ـ نام او را می‌برد ـ که تو را می‌خواند و تضرّع به سوی تو دارد. خلاصه می‌خواسته به خدا با زبان بی‌زبانی بگوید که با وجود چنین کسی چطور شهر را زیر و رو کرده و از بین ببریم؟

این استاد اخلاق افزود: «فَقَالَ امْضِ لِمَا أَمَرْتُکَ بِهِ»؛ خداوند به او فرمود: برو همان کار را که گفتم، انجام بده، «فَإِنَّ ذَا رَجُلٌ لَمْ یَتَمَعَّرْ وَجْهُهُ غَیْظاً لِی قَطُّ»؛ شخصی که تو می‌بینی، چنین دعا و تضرّع می‌کند، کسی است که رنگ چهره‌اش عوض نشده؛ برای چه چیزی؟ یعنی تا به حال یک دفعه هم برای خاطر من خشمگین نشده است؛ یعنی دیده حرام مرتکب می‌شوند و تخلّف می‌کنند، امّا ناراحت نشده است.

وی در پایان خاطرنشان کرد: عوض شدن رنگ چهره در عبارت «لَمْ یَتَمَعَّرْ وَجْهُهُ غَیْظاً» یعنی «لَمْ یَتَغَیَّرْ»، رنگ چهره او همین است عوض نشده؛ به این معنا آدمی که ناراحت می‌شود، باید مبرزی داشته باشد و این ناراحتی بروز و ظهور داشته باشد.

فیلم این سخنرانی را اینجا ببینید:

منبع: فارس