کپسول فضایی اوریون ناسا در حالی که به سمت ماه در حرکت بوده، عکس‌های فوری از زمین ارسال می‌کند که تصاویری از سیاره که توسط فضانوردان آپولو در پنج دهه پیش گرفته شده است را تداعی می‌کند.

سفر کپسول فضایی اوریون ناسا به مدار ماه با پرتاب موفقیت آمیز در اوایل صبح روز چهارشنبه ۲۵ آبان ماه آغاز شد و انتظار می‌رود این ماموریت پس از حدود ۲۵ روز به مقصد نهایی خود برسد.

ساعاتی پس از پرتاب، دوربینی که بر روی یکی از چهار آرایه کپسول خورشیدی Orion نصب شده بود، چرخید تا نمایی از ماژول خدمات پیش‌زمینه را به تصویر بکشد، در حالی که سیاره ما نیمه‌سایه‌ای در برابر پس‌زمینه سیاهی از فضا بود.

وقتی این تصاویر رسید، ساندرا جونز از ناسا گفت: "اوریون در حال حرکت به سمت ماه، ۵۷۰۰۰ مایلی از جایی که ما خانه (زمین) می‌نامیم، به زمین نگاه می‌کند.

هدف اصلی ۱۶ دوربین اوریون، نظارت بر عملکرد اجزای کپسول از زمان پرتاب تا فرود با چتر نجات وسیله نقلیه با ورود مجدد به دریا، چه در داخل و چه در خارج است.

چهار دوربین آرایه خورشیدی همچنین می‌توانند از زمین عکس بگیرند و همچنین عکس‌هایی را از ماه در حالی که اوریون به آن نزدیک می‌شود، بگیرند.

دیوید ملندز، رئیس ادغام تصاویر برای برنامه Orion در مرکز فضایی جانسون ناسا، گفت: بسیاری از مردم تصوری از طلوع زمین بر اساس عکس کلاسیک آپولو ۸ دارند.

تصاویری که در طول ماموریت گرفته می‌شود با آنچه که بشریت در ماموریت‌های آپولو دید متفاوت خواهد بود، اما ثبت رویداد‌های مهمی مانند طلوع زمین، دورترین فاصله اوریون از زمین و پرواز در کنار ماه در اولویت اول خواهد بود.

گرفتن سلفی با زمین تنها کاری نبوده که کپسول اوریون و تیم "آرتمیس ۱" در ۲۴ ساعت اول ماموریت انجام دادند، به گونه‌ای ۱۰ ماهواره به اندازه جعبه کفش پس از ورود به مرحله فوقانی سیستم پرتاب فضایی مستقر شدند.

Lunar IceCube، یک ماهواره مکعبی، نشانه‌هایی از یخ آبی را در ماه جستجو می‌کند. ماهواره دیگری به نام LunIR از سطح ماه عکس می‌گیرد تا محیط حرارتی ماه را از روی سطح مشخص کند.

ماهواره ژاپنی Omotenashi یک فرود "نیمه سخت" را انجام خواهد داد، اما می‌تواند روی سطح ماه زنده بماند. پیشاهنگ NEA ناسا برای پرتاب یک بادبان خورشیدی و پرواز به دور برای مطالعه یک سیارک نزدیک به زمین طراحی شده است.

در هفته‌های آتی، تیم مأموریت «آرتمیس ۱» عملکرد اوریون را به‌عنوان یک آزمایش عملیاتی برای مأموریت سرنشین‌دار در اطراف ماه که برای سال ۲۰۲۴ برنامه‌ریزی شده است، و فرود انسان روی سطح ماه که به طور آزمایشی برای سال ۲۰۲۵ تعیین شده است، زیر نظر خواهند گرفت.

لازم به ذکر است که سه آدمک در صندلی‌های اوریون نشسته‌اند که به حسگر‌ها متصل شده‌اند تا داده‌های مربوط به قرار گرفتن در معرض تشعشع و سایر جنبه‌های محیط فضا را جمع‌آوری کنند.

نقطه عطف بزرگ بعدی برای این ماموریت در ۲۱ نوامبر اتفاق می‌افتد، زمانی که کپسول اوریون به احتمال زیاد نزدیکترین فاصله خود را به ماه در ارتفاع حدود ۶۰ مایلی خواهد داشت.

این فضاپیما موتور اصلی خود را شلیک می‌کند و از میدان گرانشی ماه برای مانور دادن در مداری دایره‌ای تا ۴۰۰۰۰ مایلی بهره می‌برد.

منبع: الیوم السابع