پوشاک در رأس مسائل فرهنگی کشور است. درست است که در خیلی از حوزه‌های صنایع فرهنگی کشور مشکلاتی داریم اما حوزه لباس فراگیرتر است و شاید بتوان گفت از موسیقی، سینما و تئاتر نیز فراتر است چرا که همه مردم ایران با مسئله پوشاک درگیر هستند و از سویی دیگر، رعایت الزامات اسلامی بودن، مسئولیت کار را دو چندان کرده است.

سید مجید امامی، رئیس کارگروه مد و لباس کشور و رئیس دوازدهمین جشنواره مد و لباس کشور، درمورد برگزاری جشنواره مد و لباس، بیان کرد: براساس آسیب‌شناسی که انجام دادیم، دوازدهمین جشنواره مد و لباس با تحول اساسی همراه خواهد بود و در مورد دلایل برگزاری نشدن آن در زمان مقرر، صحبت‌های بسیاری انجام شده است. از اینرو، تلاش می‌کنیم تا این دوره از جشنواره مد و لباس فجر را در بهار ۱۴۰۲ برگزار کنیم.

او با اشاره به ویژگی مهم این دوره از جشنواره مد و لباس گفت: برند‌ها و صنایع، پای کار خواهند آمد و این خبر را می‌دهم که در  آیین نامه این دوره از جشنواره، روشی که در آن، برند‌ها کنار طراحان بیایند را پیدا کرده‌ایم. این در حالی است که پیش از این، بسیاری از طراحان می‌گفتند طرح ما تا زمانی که به تولید نرسد، اتفاق خوبی رخ نمی‌دهد. از اینرو، تلاش کردیم تا با آوردن برند‌ها و صنایع و کنار هم قراردادن آن‌ها با طراحان، این مشکل را برطرف کنیم.

 رئیس دوازدهمین جشنواره مد و لباس کشور، درمورد برگزاری جشنواره مد و لباس، ادامه داد: برگزاری جشنواره مد و لباس به صورت بین المللی، در بهترین حالت، با توجه به چارچوب‌ها و شاخص‌هایی که ما داریم و تأثیری که روی کالکشن یا مجموعه لباس‌های یک خانواده توسط یک ویژند داریم تا حدی چالش دارد و این طور نیست که بگوییم مثل تئاتر و... می‌توان به صورت بین المللی به آن نگاه کرد. البته جهان اسلام، هدف گیری اصلی ماست و به همین منظور، مهمان یا مهمانان ویژه‌ای در جشنواره داریم که به احتمال زیاد هنرمند یا هنرمندانی از تونس هستند. زیرا تونس در حوزه لباس‌های سنتی قوی است.

او درمورد بین المللی یا داخلی بودن این دوره از جشنواره مد و لباس، افزود: در شرایط فعلی، بخش مسابقه جشنواره مد و لباس، بین المللی نیست و به صورت ملی برگزار می‌شود تا روی اهداف خود تمرکز کنیم. اما از سال گذشته، یعنی در اواخر ماه مبارک رمضان، کار خوبی برای تعامل با جهان اسلام انجام دادیم تا وقتی طراحان و مردم ما، پوشاک حجاب و تنوع آن را مشاهده می‌کنند برایشان جذاب باشد و آن رویداد، پوشاک جهان اسلام بود و امیدوارم که امسال هم با همکاری دوستان در سازمان فرهنگ و ارتباطات، این کار را نه مثل جشنواره بلکه به صورت رویداد نمایشی و ترویجی، برای دومین بار برگزار کنیم.

به گفته رئیس دوازدهمین جشنواره مد و لباس، سال گذشته، رویداد پوشاک جهان اسلام، نتایج و ثمرات خوبی داشت که از آن جمله می‌توان به ارتباط خوب ما با طراحان و فعالان حوزه لباس از کشور سوریه و تونس اشاره کرد و امیدوارم امسال هم بتوانیم این کار را توسعه دهیم.

امامی، در پاسخ به این سوال که در این دوره، تا چه اندازه، چالش‌ها و مشکلات طراحی و تولید لباس برای نسل جوان برطرف خواهد شد و ایده‌های نو و الگوسازی در آن‌ها وجود دارند، ادامه داد: اگر بخواهیم از نظر اقتصادی به این موضوع بپردازیم، متفاوت از حیطه فرهنگی و زیبایی شناختی آن است. اما در مجموع قبول دارم که به معنای جدید، صنعت مد خیلی قوی نداریم و در عین حال، آن‌هایی که به دنبال تنوع در حوزه پوشاک هستند نگاه چندانی به ظرفیت‌های داخلی ندارند.

او افزود: واقعاً، هم در حوزه پوشاک آقایان و هم پوشاک بانوان و لباس اجتماعی، ظرفیت‌های بسیار بالایی داریم. بنابراین، به نظر ما به دلیل این که این زیست بوم و چرخه مد به طور کامل شکل نگرفته است و در این میان، حمایت‌های دولتی و شبکه‌های بانکی که باید برای این منظور صورت می‌گرفته، انجام نشده است. در نتیجه شرایط ما برزخی است.

رئیس دوازدهمین جشنواره مد و لباس بیان کرد: به نظر می‌رسد با توجه به این که جشنواره، معرفی الگو‌ها و بالا آوردن بر اساس چرخش ملی در این زیست بوم را برعهده دارد، اگر کار‌ها در جشنواره به درستی صورت بگیرند، می‌توان در دوره پنج ساله، این خلأ را برطرف کرد. زیرا این موضوع با این که بگوییم اساساً زیرساختی در حوزه تحول در پوشاک و حجاب و جذابیت‌های مانتو، چادر و شال و روسری نداریم، تفاوت دارد.

امامی با تأکید بر طراحی‌های بسیار خوب در جشنواره‌های مختلف مد و لباس، گفت: به عنوان مثال؛ در جشنواره فردخت، بیش از ۳۰۰ مانتو درجه یک آمد که به نظرم، بین ۱۰ تا ۲۰ در صد آن می‌توانست در بازار دیده شود و همچنین، در جشنواره چاردخت و جشنواره کودک نیز اتفاقات خوبی را دیدیم.

رئیس دوازدهمین جشنواره مد و لباس، افزود: با توافق وزرای فرهنگ و اقتصاد، مقرر شد بانک‌های عامل که لیست آن‌ها بعداً اعلام می‌شود، از شرکت‌کنندگان در نمایشگاه‌ها و سکو‌های توزیع مناسب مثل نمایشگاه «شهر خانواده»، از طریق گشایش اسناد اعتباری حمایت کنند تا خانواده‌ها از طریق این حمایت بتوانند محصولات حوزه لباس و پوشاک را خریداری کنند و تولیدکننده نیز با این حمایت مالی وضعیت بهتری پیدا کند. بنده معتقد هستم که توزیع رایگان محصولات، کار درستی نیست و دور از شأن تولیدکننده و توهین به اوست که بیاید و محصولی را تولید کند و برخی، آن‌ها را بخرند و رایگان در اختیار عده‌ای قرار بدهند. در مقابل و به جای این کار، باید تسهیلات داد.