صادق روشن دل، گفت: در حال حاضر فقط ۱۰ درصد بیمارستان‌های کشور از ظرفیت خدمات گفتاردرمانی استفاده می‌کنند.
وی بر لزوم حضور و به کارگیری متخصصین گفتاردرمانی در بخش‌های بیمارستانی تاکید کرد و گفت: گفتاردرمانی (آسیب شناسی گفتار و زبان) یکی از رشته‌های علوم پزشکی در شاخه توانبخشی است که دانش آموختگان آن به غربالگری، ارزیابی، تشخیص و درمان انواع اختلالات ارتباطی، گفتار، زبان و بلع دهانی حلقی از نوزادی تا پیری می‌پردازند.

صادق روشن دل افزود: با وجود گذشت حدود ۵۰ سال از تاسیس رشته آسیب شناسی گفتار و زبان  در ایران، به کارگیری متخصصان این رشته در مراکز درمانی و بیمارستانی از میزان بسیار کمی برخوردار است به طوری که صرفا حدود ۱۰ درصد از بیمارستان‌های سطح کشور از ظرفیت خدمات بالینی گفتاردرمانی در بخش‌های مختلف خود بهره می‌برند و این میزان فاصله بسیاری با استاندارد‌های جهانی و بین المللی دارد.

روشن دل گفت: درصد قابل توجهی از بیماران بستری با تشخیص سکته و آسیب‌های مغزی در بخش‌های مراقبت ویژه و یا عمومی و یا نوزادان نارس به نوعی به خدمات گفتاردرمانی نیازمندند که متأسفانه با روند فعلی از این خدمات به ویژه در مناطق محروم و. کمتر توسعه یافته محروم هستند.

صادق روشندل گفت: با توجه به افزایش میزان شیوع انواع اختلالات گفتار و زبان و بالا رفتن درصد مراجعه مردم به مراکز گفتاردرمانی نیاز به پوشش گسترده بیمه خدمات گفتاردرمانی از سوی نهاد‌های بیمه گر مانند بیمه سلامت و تامین اجتماعی هر روز بیشتر احساس می‌شود.

وی افزود: خدمات گفتاردرمانی با توجه شدت اختلال می‌تواند طولانی باشد به طوری که مراجعان در بعضی موارد تا ۴ جلسه در هفته به مدت چند ماه و یا چند سال به این خدمات نیازمند هستند.

وی افزود: در حال حاضر پوشش بیمه‌ای خدمات گفتاردرمانی صرفا برای افراد تحت پوشش سازمان بهزیستی توسط بیمه سلامت انجام می‌گیرد که خود قدمی مثبت در این راستا بوده، ولی این میزان کافی نیست و انتظار می‌رود دولت و وزارت بهداشت با همکاری سازمان‌های بیمه گر اهتمام بیشتری به گسترش پوشش بیمه‌ای خدمات گفتاردرمانی به عنوان یکی از نیاز‌های اصلی سلامت جامعه نماید.