حجت الاسلام محمود معرفت گفت:وجود مبارک پیامبر اسلام در یک حدیث چهار پاره‌ای فرموده است که این حدیث مبارک زیر مجموعه آیه ۵۶ سوره ذاریات است که فرمود برای مفهوم عبادت، وجود پیامبر اکرم بعنوان مبین این چهار جمله را به این شکل ارایه داده اند، در این موضوع جناب فاطمی نیا بعنوان ذاکر الله، ذاکر محمد مصطفی (ص)، ذاکر مرتضی و ذاکر اولاد نجبای آن عزیز عمری را بر عرشه منبر در محافل و مجالس کاملا در اختیار می‌گرفت.

وی با تاکید بر اینکه اعتقاد دارم در مقام معرفی این شخصیت بار اصلی عنوان دهی را روی عنوان ذاکر قرار می‌دهم و این جمله را با توجه به آیه ۱۵۱ سوره مبارکه بقره که فرمود ذاکران ملکوتی که تمام دل‌ها در حیطه جذب او قرار می‌گرفت، گفت: در فن خطابه، استفاده از هنر خطابه شاید در این موارد مطرح نبود، اما آن تشعشعات ذاکر اللهی بر این مذکور چنان بود که عرصه جذب را برای دل‌ها وقف می‌کرد لذا همه مانی که این تمثال و این شخصیت را زیارت می‌کردند محو در تشعشعات ذکر الله و ذکر المصطفی و ذکر المرتضی و ذکر ائمه قرار می‌گرفت.

وی  خاطر نشان کرد: جناب فاطمی نیا در این مقوله محو جمال مادرش فاطمه (س) بود و برای اینکه این محو بودن را ابراز کند ان پیمانه اشارات فیض، بند صلواتیه عسکریه علیهم السلام بود که امام حسن عسکری (ع) برای مادرش زهرا (س) املا فرموده اند و با این دعا از صلوات چنان مانوس بودند که نام فاطمه و یاد ایشان او را دردامن محبت زهرای اطهر اسکان می‌داد.

آیت‌الله فاطمی‌نیا سرانجام پس از تحمل دوره‌ای طولانی بیماری بامداد ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱در سن ۷۶ سالگی دعوتحق را لبیک گفت.

از جمله تألیفات ایشان می‌توان به «نکته‌ها از گفته‌ها»، «فرهنگ انتظار»، «فرجام عشق»، «یک نکته از هزاران» اشاره کرد.