یک افسر بازنشسته نیروی دریایی به نام جوزف دیتوری ۵۵ ۹۳ روز در یک غلاف به وسعت ۱۰۰ فوت مربع (۳۰ متر مربع) در اعماق اقیانوس اطلس زندگی کرد تا در مورد چگونگی تأثیر یک محیط پر از فشار بر بدن انسان تحقیق کند. همچنین، این ماموریت برای شکستن رکورد جهانی زندگی زیر آب طراحی شد که رکورد پیشین آن ۷۳ روز بود.

دیتوری در مصاحبه با دیلی‌میل گفت که پزشکان، آزمایش‌هایی را روی بدن او انجام دادند تا مشاهده کنند از مارس تا ژوئن چه تغییری کرده است. از میان این آزمایش‌ها می‌توان به آزمایش‌هایی اشاره کرد که تلومر‌ها را بررسی می‌کنند.

تلومرها، ترکیباتی در انتهای کروموزوم‌ها هستند که با افزایش سن کوتاه می‌شوند. پژوهش‌های پیشین نشان داده‌اند، تلومر‌ها که از کروموزوم‌ها در برابر فرسودگی محافظت می‌کنند، زمانی که بدن تحت فشار شدید قرار می‌گیرد، بلندتر می‌شوند.

زمانی که دیلی‌میل برای اولین بار با دیتوری صحبت کرد، فقط ۲۴ روز از مأموریت گذشته بود و دیتوری گفت که فکر می‌کند تلومرهایش بسیار بلندتر شوند. او درست فکر می‌کرد.

دیتوری ادعا می‌کند که تلومر‌های او اکنون ۲۰ درصد بلندتر هستند و او ۱۰ برابر بیشتر از زمانی که برای اولین بار در ماه مارس به غلاف زیر آب رفت، سلول‌های بنیادی دارد. دیتوری گفت که هر شب بین ۶۰ تا ۶۶ درصد خواب عمیق موسوم به «خواب حرکت چشم تند» (REM) را تجربه می‌کند، نشانگر‌های التهابی او به نصف کاهش یافته‌اند و کلسترول او ۷۲ واحد کاهش یافته است.

این دانشمند، جزئیاتی را در مورد نحوه اندازه‌گیری تلومر‌های خود ارائه نکرد، اما خدمات آزمایشی وجود دارند که طول آن‌ها را از روی نمونه خون اندازه‌گیری می‌کنند. بیشتر این خدمات حدود دو هفته زمان نیاز دارند تا نتایج را ارائه دهند.

دیتوری از محیط تحت فشار برای بررسی نحوه واکنش بدن انسان به قرار گرفتن بلندمدت در معرض فشار شدید در یک فضای کوچک به مدت ۱۰۰ روز استفاده می‌کند. این همان محیطی است که فضانوردان در سفر به مریخ تحمل خواهند کرد.

دیتوری این ماموریت بزرگ را در اول مارس آغاز کرد که نه تنها با هدف شکستن رکورد طولانی‌ترین زمان زندگی زیر آب، بلکه با هدف یاد گرفتن در مورد اینکه چگونه فشار می‌تواند برای بدن انسان سودمند باشد، انجام شد.

دیتوری چهار تا پنج روز در هفته و هر بار به مدت یک ساعت ورزش می‌کند، اما فقط به کش‌های ورزشی دسترسی دارد. وی افزود: من هنوز توده عضلانی را که دارم، حفظ کرده‌ام. متابولیسم من افزایش یافته و بدنم لاغرتر شده است. حتی با وجود این که توده عضلانی من از زمانی که روی سطح زمین بودم، تغییر نکرده است، اما من هنوز لاغرتر از آنچه بودم هستم.

بررسی تغییرات رخ‌داده در تعداد سلول‌های بنیادی نیز بخشی از پژوهش‌های دیتوری بوده است. سلول‌های بنیادی، یک راه حل احتمالی امیدوارکننده برای معکوس کردن نشانه‌های قابل مشاهده پیری هستند و «دانشگاه استنفورد» دریافته است که سلول‌های قدیمی انسان را می‌توان با سلول‌های بنیادی، جوان کرد.

اگرچه اقامتگاه زیر آب کوچک است، اما قسمت‌های مشخصی برای کار، آشپزخانه، حمام، دو اتاق خواب و یک استخر کوچک دارد که به عنوان خروجی، ورودی و یک پنجره با منظره اقیانوس عمل می‌کند. دیتوری در روز بیست و چهارم اقامت گفت: من اقامتگاه را دوست دارم. من یک قهوه‌ساز دارم، زیرا خدا می‌داند که علم بدون قهوه اتفاق نمی‌افتد.

دیتوری در حال آزمایش کردن نوعی فناوری است که می‌توان از آن برای کمک به فضانوردانی که به مریخ سفر می‌کنند، استفاده کرد. یکی از این فناوری‌ها، یک دستگاه پیش از ناسا است؛ یعنی باید پیش از اینکه ناسا آن را تحویل بگیرد، آزمایش شود. این دستگاه شبیه به وسیله دستی تخیلی موسوم به «دستگاه سه‌کاره» (Tricorder) در مجموعه تلویزیونی «پیشتازان فضا» (Star Trek) است که بدن را اسکن می‌کند تا سلامت افراد را زیر نظر بگیرد و نشان دهد که آن‌ها به کمک پزشکی نیاز دارند یا خیر.

همچنین، دیتوری در حال بررسی چگونگی جلوگیری از کاهش یافتن توده عضلانی در فضا است که فضانوردان «ایستگاه فضایی بین‌المللی» (ISS) را آزار می‌دهد. وی افزود: ما به مریخ می‌رویم، اما در بهترین شرایط نقل و انتقال، ۲۰۰ روز طول می‌کشد تا به آنجا برسیم. وقتی به آنجا برسید، توده عضلانی شما کاهش یافته است و در وضعیت خوبی قرار نخواهید داشت. تراکم استخوان‌های شما نیز کاهش می‌یابد.

منبع: دیلی‌میل