محققان قطرات ریز مایع که معمولاً در طول جراحی چشم دور ریخته می‌شود را تجزیه و تحلیل کرده و نزدیک به ۶۰۰۰ پروتئین متعلق به انواع مختلف سلول‌ها در چشم پیدا کردند.

دانشمندان در نمونه‌برداری از مایع چشم با چالش‌هایی روبرو بوده‌اند، چرا که پروتئین‌های چشم ریز هستند و تلاش برای برداشت آن‌ها می‌تواند به بافت چشم آسیب برساند. به همین دلیل آن‌ها از بیوپسی مایع استفاده می‌کنند، که جمع‌آوری مایعات از نزدیکی سلول‌ها یا بافت‌های مورد نظر است.

با این حال، بیوپسی‌های مایعِ معمول نمی‌توانند میزان بسیاری از پروتئین‌ها را اندازه‌گیری یا سلول‌های مولد آن‌ها را شناسایی کنند، که باعث شده تشخیص بیماری‌های چشمی و درمان آن‌ها دچار موانع بزرگی شود.

محققان از روشی با وضوح بالا برای غلبه بر این محدودیت استفاده کردند. با تجزیه و تحلیل ۱۲۰ بیوپسی مایع از زجاجیه بیماران جراحی چشم، دانشمندان توانستند ۵۹۵۳ پروتئین را شناسایی کنند، که ده برابر نمونه‌برداری‌های معمولی است.

آن‌ها سپس از یک برنامه هوش مصنوعی برای ساختن «ساعت پروتئومیک» استفاده کردند که می‌تواند بر اساس ۲۶ پروتئین سن مولکولی چشم را پیش‌بینی کند. این مدل برای چشمان سالم دقیق بود، اما نشان داد که رتینوپاتی دیابتی و یووئیت باعث افزایش پیری مولکولی در برخی سلول‌های خاص می‌شوند.

به عنوان مثال، چشمان افراد مبتلا به رتینوپاتی دیابتی شدید ۳۰ سال پیرتر از سن زمانی آن‌ها بود. این علائم پیرچشمی گاهی اوقات قبل از اینکه علائم بیماری ظاهر شود، و حتی پس از آنکه درمان شروع شده بود، قابل مشاهده بود.

نتیجه این پژوهش این بود که پیری در اندام‌ها و سلول‌ها یکنواخت نیست، و این حقیقت می‌تواند پیامد‌هایی برای دارو‌های دقیق و آزمایش‌های بالینی داشته باشد.

به گفته دانشمندان، طبقه‌بندی مجدد بیماران بر اساس الگو‌های مولکولی و انواع سلول‌های تحت تأثیر می‌تواند انتخاب دارو و نتایج درمان را بهینه کند.

منبع: سیتنا