گفتگوی ویژه انتخاباتی بالاتر موضوع تخصیص ارز نیمایی به واردات نهاده‌های کشاورزی مورد بررسی قرار گرفت و نظرات مخالفان و موافقان این موضوع مطرح شد. ملک زاده مدیر اجرایی اتاق اصناف کشاورزی ایران و آقای جهان تیغی عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان سموم کشور و آقای مرادی معاون کنترل آفات سازمان حفظ نباتات کشور به سوالاتی پاسخ دادند.

جهان تیغ با ابراز مخالفت تخصیص ارز نیمایی برای واردات گفت: با رقابت مخالف نیستیم، اما در کشور ما در یک شرایط ارزی نامناسب قرار دارد و واحد‌های تولیدی به حمایت احتیاج دارد. دولت یارانه‌ای که برای واردات یک محصول می‌دهد دو برابر یارانه‌ای است که به محصول تولید داخل می‌دهد. این سیاست به تولید سم در کشور آسیب می‌زند.

ملک زاده گفت: اگر به فکر تولید هستیم باید به کیفیت نگاه کنیم. در تخصیص ارز به واردات نهاده‌های گندم باید مواردی را رعایت کنیم. چندین دهه است که در داخل تولید داریم و از کشور‌های دیگر هم واردات داریم. اگر تخصیص ارز قرار است صورت بگیرد به محصولات با کیفیت باید انجام شود که هم کشاورز هزینه کمتری را پرداخت کند و هم اینکه سم کمتری مصرف شود که به پایین آمدن قیمت تمام شده منجر خواهد شد.

جهان تیغی گفت: ارز ارزان مانع ارتفا کیفیت است و رقابت را از بین می‌برد و تخصیص آن بر مبنای کیفیت نیست. یکی از آسیب‌ها به کیفیت را همین ارز ارزان می‌زند. نظارت بر ۳۰۰ یا ۴۰۰ وارد کننده راحت است، اما در ۱۰هزار نقطه توزیع و ۴ میلیون بهره بردار کشاورز قابل نظارت نیست. ما طرفدار یک سیستم رقابتی هستیم که همه در یک شرایط برابر رقابت کنند. ۱۶۰ میلیون دلار ارز نیکو در این صنف توزیع شده و نصف آن به واردات اختصاص داده شده است.

او افزود: تولیدکنندگان سموم نیازی به حمایت ندارند و به دنبال یک شرایط برابر هستند. ۱۶۰ میلیون دلار ارز ترجیحی باید به کشاورز برسد، اما حدود ۲۰ درصد آن به گندم‌کار کار می‌رسد و بیشتر به سمت کالا‌های دیگر می‌رود. به جای اینکه به وارد کننده سم یارانه بدهیم، محصول کشاورز را با قیمت واقعی بخریم.

جهان تیغی گفت: قانون گذار اجازه نمی‌دهد که محصول کشاورزی رویه تولید شود، چرا که معتقد است در پی آن تورم ایجاد خواهد شد. کشاورز اگر یک سم با کیفیت را مصرف می‌کند خسارت نمی‌بیند و هزینه کمتری می‌پردازد.

مرادی گفت: در سال ۱۴۰۲ تا امروز حدود ۷۵ درصد از سموم ما تولید داخل بوده و ۲۵ درصد آماده مصرف بوده است. در یک سیاست واحد هم به سموم داخل کشور و هم سموم آماده مصرف حمایت انجام می‌شود. ۱۶ مورد در سموم بررسی میشود که تنها یک مورد آن کیفیت است. در واقع تولیدکننده مستقیم سم نداریم. یک ماده را از کشور‌های دیگر وارد می‌کنیم و آن را فرموله و به فروش می‌رسانیم که به این ماده اولیه نیز ارز ترجیحی تعلق گرفته است.

او افزود: در چند سال اخیر تعرفه گذاری بین سموم آماده به مصرف و تولید داخل صورت گرفته که یک تعادل و تناسبی در این زمینه برقرار شود.

جهان تیغی گفت: تولید کننده سم تنها ۳۰ درصد ارزش محصول و برای ماده اولیه یارانه میگیرد و ۷۰ درصد باید از بازار نیمایی یا بازار آزاد تأمین می‌کنیم، اما اگر همان سم را وارد کنیم برای کل ارزش محصول یارانه داده می‌شود.