به خواب رفتن با لنز ممکن است حتی برای حواس‌جمع‌ها نیز اتفاق بیفتد، اما نباید بگذاریم این اتفاق تکرار شود، چون اگر با لنز به خواب بروید چشمانتان ممکن است به‌دلیل شیوه‌ای که اکسیژن را جذب و نگهداری می‌کند در برابر خشکی، سوزش و برخی عفونت‌ها آسیب‌پذیر شود.

«آلیسون بابیوچ»، چشم‌پزشک در نشریه «کلینیک کلیولند»، خطرات ناشی از به خواب رفتن با لنز را تشریح می‌کند و توضیح می‌دهد که اگر این اتفاق افتاد چه باید کرد.

آیا خوابیدن با لنز ایمن است؟

پاسخ کوتاه بدهم؟ خیر، ایمن نیست. حتی اگر به نظرتان خیلی مهم نیاید، وقتی عادت کنید لنزهایتان را همیشه پیش از چرت زدن دربیاورید، چشمانتان سپاسگزار شما خواهند بود.

دلایل متعددی در مخالفت خوابیدن با لنز وجود دارد. دکتر بابیوچ می‌گوید: مهم است که بگذارید چشم‌ها استراحت کنند و قرنیه نفس بکشد. وقتی چشم و لنز شما بیش از حد خشک شده‌اند، زمانی که لنز‌ها را برمی‌دارید، ممکن است به چشمتان آسیب وارد کنید.

چرا خوابیدن با لنز خطرناک است؟

اگر تاکنون بدون درآوردن لنز به خواب رفته‌اید، احتمالا به محض اینکه از خواب بیدار شده‌اید اثر آن را احساس کرده‌اید. لنز‌ها احتمالا خشک و چسبناکند و به‌سختی برداشته می‌شوند.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برخی از لنز‌ها را برای استفاده در طول شب تایید کرده است، اما نمی‌توان آنها را «لنز‌های بلندمدت» دانست و هیچ تضمینی وجود ندارد که برای چشم همه بی‌ضرر باشند. دکتر بابیوچ می‌گوید: هنوز آنها را توصیه نمی‌کنم.

مسدود کردن اکسیژن

خوابیدن با لنز‌های تماسی تامین اکسیژن مورد نیاز چشم را ناممکن می‌کند. قرنیه چشم به اکسیژن درون هوا نیازمند است که در لایه اشکی که چشم را می‌پوشاند حل می‌شود. وقتی اکسیژن کافی وجود نداشته باشد سلول‌های قرنیه آسیب می‌بینند و این امر به بروز مشکلات و عوارض مختلفی منجر می‌شود.

هنگامی که خوابید بسته بودن چشم میزان اکسیژن موجود در سطح قرنیه را کاهش می‌دهد و اگر لنز‌های تماسی تمام شب در چشم باقی بمانند مانع دیگری بر تامین اکسیژن می‌افزایند.

آسیب‌پذیر شدن چشم‌ها در برابر عفونت

به گزارش ایندیپندنت، بسیاری از باکتری‌ها و میکروارگانیسم‌ها با چشمان ما تماس پیدا می‌کنند. باقی ماندن لنز در چشم هنگام خواب یا برای مدت طولانی سبب جذب این باکتری‌ها و به عفونت منجر می‌شود.

خطر جابه‌جایی لنز را افزایش می‌دهد

اگر لنز‌های تماسی را به‌درستی استفاده کنید آنها باید سر جای درست خود بمانند. اما این بدان معنا نیست که آنها جابه‌جا نمی‌شوند یا گیر نمی‌کنند. هنگام خواب پلک‌ها حرکت می‌کنند و به سطح چشم فشار می‌آورند. این امر می‌تواند باعث شود که لنز‌ها حرکت کنند.

هنگام خواب ممکن است پلک‌ها، لنز‌ها را در موقعیت غیرعادی قرار دهند به‌خصوص اگر هنگام خواب چشمانتان را مالش دهید. این جابه‌جایی اگر با سوزش همراه باشد به ایجاد خراش یا آسیب‌های دیگر منجر می‌شود.

خشکی چشم

لنز‌های تماسی رطوبت چشم شما را جذب می‌کنند و به خشکی چشم منجر می‌شوند. این وضعیت وقتی با لنز می‌خوابید وخیم‌تر هم شود، چراکه در طول خواب چشم به طور طبیعی اشک کمتری تولید می‌کند. خشکی چشم می‌تواند باعث تحریک، ناراحتی و آسیب احتمالی به سطح قرنیه شود.

عادت به خوابیدن با لنز‌های تماسی به بروز چند بیماری خاص چشم منجر می‌شود از جمله کراتیت یا التهاب قرنیه چشم، زخم قرنیه و هیپوکسی یا کمبود اکسیژن قرنیه.

حتی هنگام یک چرت کوتاه و استراحت دادن به چشم‌ها نیز باید لنز‌ها را بیرون بیاورید. به خواب رفتن با لنزها، هرچند کوتاه، خطر تحریک یا عفونت را افزایش می‌دهد.

اگر به‌طور اتفاقی با لنز به خواب رفتید، وحشت نکنید و مراحل زیر را به‌ترتیب انجام دهید:

- لنز‌ها را فورا درنیاورید، زیرا ممکن است خشک و چسبنده باشند و باعث ناراحتی بیشتر شوند. در عوض، چشمانتان را ملایم ماساژ دهید تا رطوبت در سطح چشم پخش شود.

- سعی کنید لنز را به‌آرامی از چشمتان خارج کنید. آنها را نکشید، چون با این کار چشمانتان بیشتر تحریک می‌شود.

- اگر در بیرون آوردن آنها مشکل دارید، چند قطره محلول لنز را در چشمتان بریزید و چند بار پلک بزنید.

- دوباره سعی کنید آنها را دربیاورید. رطوبت بیشتر به خارج شدن آنها کمک می‌کند.

پس از بیرون آوردن آنها، اگر ممکن بود، یک روز کامل لنز را کنار بگذارید و به چشمانتان استراحت بدهید. به علائم عفونت مانند قرمزی، آبریزش بیش از حد یا ترشحات چشمی توجه کنید. اگر متوجه این علائم یا هر تغییری در بینایی‌تان شدید بی‌درنگ به چشم پزشک مراجعه کنید.