دعا نه تنها خواستن از معبود را در انسان به فعلیت می رساند بلکه در همان حال مثل یک پل، برکه کوچک روح انسان را به اقیانوس بزرگ و بخشنده حضرت رحمان و رحیم متصل می کند.
خدای متعال فرموده است بر جمیع ممکنات سوگند که آرزوی هر کس را که به غیر من امید بندد نا امید خواهم کرد و لباس ذلّت و خواری بر او خواهم پوشاند و او را از پیش خود می رانم و از فضل خویش دور می کنم.
خوشا براحوال این فرشتگان فرشتگان براحوالشان قبطه میخورند اینان به مرحله خودشکوفایی رسیده وشکوفه های پر ثمرعمرشان را به کودکان ومردم نیازمند هدیه میکنند.