سقایی و علمداری در لشکر اسلام دارای شأن و منزلت والایی است، به اندازه‌ای که هرکسی لیاقت این موقعیت را ندارد. بلکه افرادی شایسته پرچم‌داری و آب‌رسانی می‌شدند که مورد تائید فرمانده لشکر باشند.
حضرت ابوالفضل العبّاس (علیه السلام) در چهارم شعبان سال ۲۶ هجری قمری در مدینه منوره چشم به جهان گشود و در عاشورای سال ۶۱ هجری قمری در کربلا به شهادت رسید.
مقام تسلیم، تصدیق، وفا و نُصح در وجود حضرت عباس بن علی (ع) بود که وی را از سایر شهداء ممتاز و به مقامی می رساند که به فرموده امام سجاد (ع) براى عبّاس (ع)، نزد خداوند منزلتى است که همه شهدا در روز قیامت، به آن مقام غبطه می‌خورند.
وداع، بدرقه حضرت علی‌اکبر (علیه‌السلام) به میدان جنگ، شهادت حبیب‌بن مظاهر و قتلگاه از جمله نقاشی‌های حسن روح‌الامین است که در این آثار لحظات دردناک عاشورا دیده می‌شود.