«مردی با نیم‌تنه برهنه و قمه‌ای در دست، جلوی دوربین می‌ایستد و به لنز آن خیره می‌شود. او که تعدادی از دندان‌هایش ریخته، مدام با الفاظ رکیک عده‌ای را خطاب قرار می‌دهد و به نزاعی همه‌جانبه دعوت می‌کند.با خشونت فریاد می‌زند: بارها زندان افتاده‌ام. اگر جرات دارید با من طرف شوید تا نشان‌تان دهم که هستم. بیایید سر قرار تا حساب‌تان را کف دست‌تان بگذارم.»
خیلی‌هایمان فکر می‌کنیم دیگر عصر خودکار لای انگشت دانش‌آموزان گذاشتن، فلک کردن و کتک خوردن با خط کش تمام شده است. البته شکل و شمایل تنبیه‌های امروز با تنبیه‌های گذشته خیلی فرق کرده است. آن زمان این تنبیه‌ها چیز عجیب و غریبی نبود، تقریباً همه دانش‌آموزان می‌دانستند که اگر درس نخوانند کتک می‌خورند اما حالا وضعیت فرق کرده است.
در پی آتش زدن عروسک‌های باربی در یکی از مدرسه‌های کشور، یک نویسنده ادبیات کودکی این حرکت را نادرست توصیف کرد و چنین حرکت‌ها را مروج آموزش خشونت در میان کودکان دانست.
یک کار شناس اعتیاد گفت: ماده روانگردان کیتاگون که توسط گروهک تروریستی داعش تولید می شود ماده ای خطرناک و اعتیاد آور است که با مصرف آن حس خشونت و وحشی گری در فرد دیده می شود و این می تواند آسیب جدی به این افراد وارد کند.
اغلب اوقات تصویری که از خشونت گرایی،بزه و قتل به ذهن خطور می کند،معطوف به افرادی در سن جوانی،نوجوانی و میانسالی می شود اما آنجا که پیرمرد یا پیرزنی به قتل، خشونت و بزه مبادرت می ورزد،تعجب همگان برانگیخته می شود.