با این‌که رسانه‌ها پیامد‌های جبران‌ناپذیر ناشی از عمل‌های زیبایی را به روش‌های مختلفی بیان می‌کنند، اما انگار قدرت مراکز زیبایی بیشتر از این روشنگری‌های رسانه‌ای است.
این روز‌ها انتشار اخباری درباره جراحی زیبایی حیوانات در فضا‌های مجازی با هزینه‌های میلیونی از قبیل، بوتاکس، افتادگی پلک، جراحی حنجره، تتو، فرم‌دهی بینی و گوش و دم‌بری انتقادات زیادی را دربرداشت.
پژوهشگر سوادرسانه‌ای با اشاره به این موضوع و نقش مهم رسانه‌ها درمعیار‌های زیبایی می‌گوید: دنیای معاصردنیایی است اشباع ازپیام‌های رسانه‌ای؛ به‌نحوی‌که اکثر انتخاب‌ها و تصمیم‌های ما در زندگی از رسانه‌ها متاثر است.
طی ماه‌های اخیر مرگ چند زن زیر تیغ جراحی‌های زیبایی رسانه‌ای شد. ماجرایی که یک بار دیگر در برابر آمار و ارقام جراحی‌های زیبایی در کشور علامت سؤال قرار داد و رشد بیمارگونه و سونامی گرایش به این جراحی‌ها را به رخ کشید. ماجرا، اما عمیق‌تر از این حرف‌ها است.
روان‌شناس، پژوهشگر و دانش‌آموخته علوم قرآن می‌گوید: گرچه زیبا‌دوستی به‌عنوان یک امر فطری در نهاد بشریت نهفته است، اما افزایش بی‌رویه جراحی‌های زیبایی طی چند دهه گذشته در ایران قابل تامل و بررسی است.
قاضی پیشین دادسرای ویژه جرائم پزشکی در حالی معتقد است جراحی‌های غیرضروری نیاز به جرم‌انگاری دارد که رئیس سازمان نظام پزشکی خلأ قانونی را رد می‌کند و می‌گوید از اهرم بیمه‌ها استفاده شود.
جریان رسانه‌ای مسلط هر روز استاندارد‌های تازه‌ای را برای زیبا بودن به جوامع عرضه می‌کند تا از این رهگذر بتوانند صنعت زیبایی صنعت مد و تجهیزات و لوازم آرایشی و تجهیزات زیبایی را با چرخه مالی چندین میلیارد دلاری زنده و پابرجا نگه دارند.