به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از خبرگزاري رویترز ؛ ممکن است واحد پولي يورو به حيات خود ادامه دهد يا از بين برود، اما در هر صورت شيوه بي نظمي که کشورهاي اروپايي به بحران اقتصادي خود واکنش نشان دادند انسجام سياسي اين منطقه را براي سالها تحت تاثير قرار خواهد داد و زيانهاي قابل توجهي را در دنياي متغير امروزي متوجه اروپا خواهد کرد.

شمار نشستهاي دقيقه آخر و گفتگوهاي تلفني مقامات ارشد و وزراي دارايي کشورهاي اروپايي اخيرا به شکل چشمگيري افزايش پيدا کرده است. آنها در تلاش هستند تا انسجام اتحاديه اروپا را در رويارويي با تهديدهاي ناشي از درگيري فزاينده ميان کشورهاي عضو، ناکامي هاي سياسي و عملکرد هشدار دهنده بازار همچنان حفظ کنند.

اما ناظران خارج از اتحاديه اروپا عقيده دارند تمام اقدامات کشورهاي عضو اين اتحاديه براي رهايي از بحران، ناکافي و دير هنگام انجام شده اند. مقامات آمريکايي به صورت خاص در اين خصوص شکايت دارند که مقامات ارشد اروپايي يا ابعاد واقعي مشکلات خود را درک نکرده اند يا براي اتخاذ تصميمات سياسي لازم جهت رفع اين مشکلات تمايل کافي نداشته اند. به عقيده آنها، نتيجه چنين رويکردي باعث شد بخشي از دنيا که بايد از بيشترين پايداري برخوردار مي بود هم اکنون به يکي از غير قابل پيش بيني ترين مناطق دنيا تبديل شده است.

براساس اين گزارش ، بنا بر يک ديدگاه، منطقه يورو ممکن است مسير خود را به سمت اتحاد مالي و سياسي بيشتر و تبديل شدن به يک «ابر کشور» کاملا يکپارچه آغاز کرده باشد.  بنا بر ديدگاهي ديگر، اين منطقه ممکن است در حال از دست دادن اتحاد، فروپاشي و تبديل شدن به مجموعه اي ناپايدار و نامنظم باشد که رقابتهاي منطقه اي در آن موج مي زند.
«فيونا هيل» افسر ارشد پيشين «شوراي اطلاعات ملي آمريکا» که هم اکنون رياست برنامه اروپاي انديشکده «موسسه بروکينگز» را در واشنگتن به عهده دارد در اين باره گفت: «تقريبا در تمام گفتگوهايي که طي سال گذشته -با مقامات چيني، هندي يا تقريبا هر کشور ديگر- انجام داده ام، به پيامي رسيده ام که هميشه يکسان است.»
وي افزود: «ديگر به اروپا نمي توان اعتماد کرد.  به نظر مي رسد اروپا هم اکنون در حال دور شدن از ماهيت خود به عنوان يک منبع ثبات و برعهده گرفتن نقش يک عامل ايجاد بي ثباتي است.»
به عقيده وي، مواردي که پيشتر براي مدتهاي طولاني به عنوان عوامل ايجاد قطعيت در اروپا شمرده مي شد هم اکنون به چالش کشيده مي شوند.

حتي انگليس که از اعضاي منطقه يورو نيست به طور ناگهاني با تهديد تجزيه روبرو شده است و همه پرسي با موضوع استقلال اسکاتلند به زودي در اين کشور برگزار خواهد شد. بسياري از کارشناسان عقيده دارند اين احتمال وجود دارد که نتيجه اين همه پرسي، مثبت باشد.
بحران بدهي هاي منطقه يورو و بانکهاي آن که پيشتر سرعتي اندک داشت هم اکنون افزايش پيدا کرده است. مقامات سياسي ارشد منطقه يورو هفته گذشته تصميم گرفتند به بانکهاي اسپانيايي کمک مالي کنند. انتخابات پارلماني در يونان آخر هفته کنوني برگزار خواهد شد. بسياري از ناظران از اين موضوع نگران هستند که نتيجه اين انتخابات به خارج شدن يونان از منطقه يورو منتهي شود.

برخي چنين استدلال مي کنند که هنوز نمي توان اين شرايط را به تمام اروپا يا موسسات اروپايي نسبت داد. بنا به گفته کاترين اشتون مسئول ارشد سياست خارجي اتحاديه اروپا، اين اتحاديه موفق شده است در گفتگوهاي خود با ايران و ساير قدرتهاي جهاني بر سر مساله هسته اي جنجال برانگيز ايران به موفقيتهاي چشمگيري نائل شود. اما توان اتحاديه اروپا براي انجام هر اقدامي فراتر از مشکلات کنوني خود، به شدت محدود شمرده مي شود.
«ايان برمر»‌رئيس گروه مشاوره ريسک سياسي «اوراسيا» در اين باره گفت: «مبارزه براي نجات دادن منطقه يورو، ظرفيت و توان اروپايي ها را  به طور کامل اشغال کرده است. اين بحران، عميق و بزرگتر از هر مشکلي است که آنها طي دهه هاي قبل تجربه کرده اند. شرايط به گونه اي شده است که سران کشورهاي اروپايي نمي توانند هيچ موضوع ديگري را بر برطرف کردن اين بحران ترجيح بدهند.»

اين موضوع مي تواند قاره اروپا را به شکل فزاينده اي در حاشيه قرار دهد، به ويژه با توجه به آنکه اهميت کشورهاي قدرتمند در حال ظهور روز به روز در حال افزايش است. اين کشورها صرفا به برزيل، روسيه، هند و چين (موسوم به بريکز) محدود نمي شوند و نام کشورهاي ترکيه، اندونزي و آفريقاي جنوبي را نيز بايد به اين فهرست افزود.
کمترين تاثيري که بحران اقتصادي اروپا دارد آن است که توانايي رهبران اين قاره براي ترغيب ساير کشورهاي جهان به جدي گرفتن آنها در خصوص طيفي از مسائل مهم -از جمله مسائل تجاري، دموکراسي و حقوق بشر- کاهش پيدا مي کند.
«نيکولاس گووسدف» پروفسور مطالعات امنيت ملي در دانشگاه «جنگ دريايي آمريکا» در اين باره گفت: «اروپا به احتمال زياد از نصيحت کردن ساير کشورهاي دنيا دست بر نخواهد داشت. اما آن کشورها به احتمال زياد تمايلي به گوش کردن به اين سخنان ندارند.»
در نشست بررسي مسائل آب و هوايي کپنهاگ که در سال دو هزار و نه برگزار شد، کشورهاي اروپايي در موافقتنامه نهايي که ميان آمريکا و قدرتهاي در حال ظهور امضا شد مشارکت داده نشدند و بدين ترتيب شان و مقام آنها زير سوال رفت. هم اکنون با توجه به وقوع بحران يورو، سران کشورهاي اروپايي بايد خود را براي تکرار چنين حوادثي آماده کنند.
از ديدگاه ساير کشورهاي جهان، اين فقط قاره اروپا نيست که درخشش خود را به سرعت از دست مي دهد، بلکه الگوي سياسي اروپايي -شامل نظامهاي رفاهي سخاوتمندانه، تصميم گيري هاي دموکراتيک، يکپارچگي هاي منطقه اي و ايده ايجاد واحد پولي مشترک به عنوان يک عامل تثبيت کننده- ديگر از مقبوليت برخوردار نيست.