میرشاد ماجدی در گفتگو با خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران افزود: به طور کلی در قوانین و مقررات FIFA و AFC برخی شرح وظایف و جزئیات بیشتر شبيه به یکدیگر هستند و برخی از آنها تفاوت دارند، به عنوان مثال کلمه منیجر Manger در انگلیس بدین معنی است که هم به عنوان سرمربی فعالیت می کند و هم کارهای تشکیلاتی را بر عهده دارد، اما اگر به همین کلمه MAnger در AFC نگاه کنیم به این نتیجه می رسیم که کسی که لقب شmanger را بر خود اختصاص می دهد کسی است که لیست اعزام یک تیم را برای حضور در بازیهای آسیایی را می نویسد و سرپرست کاروان است و این خود اولین کسی است که به عنوان فرد اول نامش در لیست ثبت می شود و تمامی اعضای اعزامی زیر نظر او باید فعالیت کنند که این افراد شامل تدارکات، حراست و غیره می شوند و به طور کلی MAnger فردی است که به غیر از مسائل کادر فنی و بازیکنان می بایستی وظایفی از جمله تهيه بلیت هواپیما، ارز ،‌لباس بازیکنان و ثبت اخطار های بازیکنان را بر عهده داشته باشد.

 وی تصریح کرد:  در کشور ما سرمربیان تیم ها به دو دسته تقسیم می شوند، اول سرمربیانی که از صفر تا صد کار را خودشان انجام می دهند که وظیفه سرپرست دراین شرایط تنها تهیه برگه ذخیره بازیکنان در زمین فوتبال و حضور در کلاس های متفاوت در فدراسیون فوتبال است،  اما برخی از سرمربیان نیز هستند که تنها با بحث فنی تیم فوتبال کار دارند و کارهای اجرایی را به سرپرست تیم می سپارند که در این صورت مسائل کادر فنی، کادر پزشکی و بازیکنان به عهده سرپرست می باشد.

 وی افزود: تفاوت قوانین AFC  با فوتبال ایران در این است که در لیگ برتر کشور ما تنها هفت نفر می توانند بر روی نیمکت حضور داشته باشند اما در قوانین و مقررات AFC یک نفر به عنوان سرمربی، سه نفر به عنوان مربی، یک نفر به عنوان سرپرست یک نفر به عنوان پزشک، یک نفر به عنوان فیزیوتراپ، یک نفر به عنوان تدارکات و این اواخر هم یک نفر به عنوان مدیر رسانه ای تیم نیز به بقیه اضافه شده است که البته  در صورت حضور سرمربی خارجی در یک تیم فوتبال حضور یک مترجم نیز بلامانع می گردد، یعنی طبق قوانین AFC 9+11 یعنی 20 نفر می توانند بر روی نیمکت  حاضر باشند.
 
ماجدی در پایان خاطر نشان کرد: عمدتا کارهای مدیریتی داخل یک تیم فوتبال و کارهای اجرایی به صورت مستقیم زیر نظر سرپرستان فوتبال انجام می گیرد./آق