به گزارش خبرنگار حوزه سينما باشگاه خبرنگاران، سينماي ايران در چند دهه اخير در حوزه سوژه پردازي فراز و نشيب بسياري داشته است به طوري كه در برخي از سال ها افول فيلم هاي ايراني از جنبه محتوايي به چشم مي‌خورد اما با وجود ضعف هاي محسوس سينماي ايران نمي‌توان از نقاط قوت و توليد فيلم هاي خوب چشم پوشي كرد.

سينماي ايران در دهه 60 تحت تاثير حضور كارگردان هاي بزرگي چون داريوش مهرجويي، مسعود كيميايي، بهرام بيضايي، زنده ياد علي حاتمي و ناصر تقوايي بوده است و در پس اين حضور، توليد فيلم هاي فاخر و ارزنده اي همچون "هامون"، "سرب"، "اجاره نشين ها"، "مادر" و "ناخدا خورشيد" مي باشد كه رنگ و بويي تازه را در سينماي ايران شكل داد.
"اجاره نشين ها" به كارگرداني داريوش مهرجويي در سال 65 توانست اولين بازيگر حرفه اي در ژانر كمدي اكبر عبدي را به سينماي ايراني معرفي كند فيلمي كه با نگاه خلاقانه به جامعه ايراني در خنداندن مخاطب به توفيق رسيد و به عنوان يك كمدي آپارتماني و يكي از نمونه هاي اصلي فيلم فاخر به شمار مي آيد.
بعد از "خانه دوست كجاست" يكي از آثار فاخر و پر هزينه سينماي ايران "كشتي آنجليكا" ساخته محمد بزرگ نيا است كه در اين فيلم زنده ياد مهدي فتحي و داريوش ارجمند بازي قابل قبولي را به نمايش گذاشتند اين فيلم با وجود اينكه فروش خوبي در سينماي ايران نداشت اما به لحاظ فرم و ساختار مي تواند تا حدودي به تعريف فيلم فاخر نزديك باشد.
"مادر" از جمله آثار سينماي ملي ايران است كه با پيوند زدن سنت هاي ايراني با آئين هاي اعتقادي به خوبي در ديالوگ هاي شعر گونه زنده ياد علي حاتمي نشست. فيلم "مادر" يادآور اتحاد و گردآمدن فرزندان در كنار مادرشان  است.