دانشنامه بين الملل/
نگاهي به تاريخچه "استراليا" + تصاوير
کشور مشترک المنافع استرالیا کشوری است توسعه یافته در نیمکره جنوبی، ششمین کشور پهناور دنیا و پایتخت آن شهر کانبرا است.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، کشور مشترک المنافع استرالیا (به انگلیسی:
Commonwealth of Australia) کشوری است توسعه
یافته در نیمکره
جنوبی. این کشور با ۷٬۶۸۶٬۸۵۰ کیلومتر مربع وسعت، ششمین کشور پهناور دنیا و ۴٫۶ برابر ایران است. استرالیا یکی از قلمروهای
همسود است و در سال ۱۹۰۱ از بریتانیای
کبیر استقلال یافته‌است. پایتخت استرالیا شهر کانبرا است، شهری که در آن
مجلس کشور و خانهٔ فرماندار کل قرار دارد. او به صورت تشریفاتی و به نمایندگی ملکه
الیزابت دوم ریاست دولت را در استرالیا به عهده دارد. در عمل نخست وزیر منتخب
در کنار دولت و مجلس اداره کشور را در دست دارند. استرالیا از نظر مساحت دومین کشور
پهناور عضو مجموعهٔ اتحادیه
کشورهای همسود (مشترک‌المنافع) است.
سیدنی و ملبورن دو شهر
بزرگ استرالیا هستند. این کشور دارای مرز خاکی با کشور دیگری نیست و دور آن را از
شرق، اقیانوس
آرام، از جنوب اقیانوس
منجمد جنوبی، از غرب اقیانوس
هند و از شمال چندین دریا و خلیج در بر گرفته‌است. استرالیا همچنین سرزمین
اصلیِ قارهٔ اقیانوسیه
به شمار می‌آید که کوچک‌ترین قارهٔ دنیاست.
تاریخ
بر پایه ی شواهد به جای مانده، حدود چهل و دو هزار سال قبل گروهی از مردمان شکارچی جنوب آسیا، برای یافتن غذا و شکار حیوانات، اندک اندک شروع به مهاجرت به سرزمین‌های جنوبی تر نمودند و از راه جزیره‌ها و کانال‌هایی که آسیا را به شمال استرالیا وارد میکند به شمال کوئینزلند وارد شدند و سپس با پراکنده شدن در سراسر استرالیا، قبایل مختلف بومیان استرالیا را پای نهادند. این مردمان، دهها هزار سال بدون ارتباط با سایر مناطق دنیا در این سرزمین زیسته‌اند.
نقشه استرالیا در نقشه ساموئل دان (۱۷۹۴)
نخستین بار هلندیها در سال ۱۶۰۶ میلادی شبه
جزیزه کیپ یورک (Cape York Peninsula) در شمال کوئینزلند را اکتشاف کردند و در
دهه‌های بعد، بیشتر مناطق شمالی و غربی استرالیا را مشاهده و ثبت نمودند. آبل
تاسمان هلندی نام این
سرزمین را هلند نوگذاشت. هلندیها خود علاقه چندانی به
سکونت در هلندنو نشان ندادند و این سرزمین تا چندین دهه بعد دست نخورده باقی ماند.
در سال ۱۷۷۰ م. کاپیتان جیمز کوک دریانورد بریتانیایی، نواحی اطراف سیدنی در شرق استرالیا را اکتشاف و ثبت کرد. کاپیتان آرتور فیلیپ در ۱۸ جولای ۱۷۸۸ با یازده کشتی و ۱۳۵۰ مسافر به حدود سیدنی رسید و ضمن اعلام این منطقه با نام نیو ساوت ولز به عنوان یکی از مستعمره‌های بریتانیا، خود به فرمانداری آن برگزیده شد. بریتانیایی‌ها در دید اول به استرالیا به عنوان سرزمینی دوردست و خشک برای تبعید محکومین و زندانیان نگاه می‌کردند. به همین دلیل بیشتر مسافران اولیه، به اجبار به منطقه ولز جنوبی جدید آمدند. اما ساکنان دیگر ایالتها اغلب به اختیار خود به سرزمین جدید مهاجرت کردند.
در سال ۱۹۰۰ میلادی، ملکه ویکتوریا طی قانونی به استرالیا استقلال سیاسی اعطا کرد. استقلال کشور استرالیا بطور رسمی در روز اول ژانویه ۱۹۰۱ اعلام شد و از این به بعد استرالیا به عنوان یک قلمرو همسود یا سرزمینی با حکومت مستقل اما در زمره کشورهای تحت حمایت بریتانیا در آمد. استرالیایی‌ها از این روز به عنوان روز ملّی خود یاد میکنند. از سال ۱۹۰۱ تا سال ۱۹۲۷ که کانبرا ساخته شد، فدراسیون استرالیا، ملبورن را پایتخت موقت کشور قلمداد می‌کرد.
این کشور در جنگ جهانی اول به عنوان حامی بریتانیا جنگید و «ارتش مشترک استرالیا و نیوزلند» یا به اختصار آنزاک در نبرد گالیپولی در ترکیه امروزی شرکت کرد. در مجموع بیش از شصت هزار استرالیایی در خلال جنگ جهانی اول کشته شدند. در جنگ جهانی دوم مناطقی از شمال و شرق این کشور توسط ژاپنی‌ها بمباران شد و نیروهای آمریکایی در این کشور پیاده شدند. اما استرالیا از صدمات این جنگ به کنار ماند. طی قانونی در سال ۱۹۸۶ استرالیا به طور رسمی دخالت پادشاهی متحده را در امور سیاسی و نظامی این کشور خاتمه داد، استرالیایی‌ها در ۶ نوامبر ۱۹۹۹ با رأی اکثریت (۸۲% آرا) رأی به تحت قیمومیت ملکه بودن دادند وهمچنان ملکهٔ انگلیس برایشان «فرماندار کل» تعین کند.
جغرافیا
استرالیا یا اقیانوسیه با ۶/۷ میلیون کیلومتر مربع مساحت، کوچک‌ترین قاره جهان به حساب می‌آید استرالیا سرزمینی تقریباً هموار است. ناحیه غربی آن را فلات غربی استرالیا و شرق آن را رشته کوههای جداکننده تشکیل می‌دهد و بین این دو، سرزمین پست و همواری قرار گرفته که بیشتر آن خشک و خالی از سکنه‌است. بلندترین نقطه استرالیا قله‌ای در کوهستان برفی است که ۲۲۲۸ متر ارتفاع دارد و پست ترین نقطه آن ۱۵- متر است که در دریاچه اِیر قرار دارد. بلندترین رودخانه استرالیا رود دارلینگ است که بیش از دو هزار و هفتصد ک. م. طول دارد. این رود با پیوستن به رود مورای که دومین رود بزرگ استرالیاست در نهایت در جنوب ویکتوریا به اقیانوس منجمد جنوبی می‌ریزد.
در سال ۱۷۷۰ م. کاپیتان جیمز کوک دریانورد بریتانیایی، نواحی اطراف سیدنی در شرق استرالیا را اکتشاف و ثبت کرد. کاپیتان آرتور فیلیپ در ۱۸ جولای ۱۷۸۸ با یازده کشتی و ۱۳۵۰ مسافر به حدود سیدنی رسید و ضمن اعلام این منطقه با نام نیو ساوت ولز به عنوان یکی از مستعمره‌های بریتانیا، خود به فرمانداری آن برگزیده شد. بریتانیایی‌ها در دید اول به استرالیا به عنوان سرزمینی دوردست و خشک برای تبعید محکومین و زندانیان نگاه می‌کردند. به همین دلیل بیشتر مسافران اولیه، به اجبار به منطقه ولز جنوبی جدید آمدند. اما ساکنان دیگر ایالتها اغلب به اختیار خود به سرزمین جدید مهاجرت کردند.
در سال ۱۹۰۰ میلادی، ملکه ویکتوریا طی قانونی به استرالیا استقلال سیاسی اعطا کرد. استقلال کشور استرالیا بطور رسمی در روز اول ژانویه ۱۹۰۱ اعلام شد و از این به بعد استرالیا به عنوان یک قلمرو همسود یا سرزمینی با حکومت مستقل اما در زمره کشورهای تحت حمایت بریتانیا در آمد. استرالیایی‌ها از این روز به عنوان روز ملّی خود یاد میکنند. از سال ۱۹۰۱ تا سال ۱۹۲۷ که کانبرا ساخته شد، فدراسیون استرالیا، ملبورن را پایتخت موقت کشور قلمداد می‌کرد.
این کشور در جنگ جهانی اول به عنوان حامی بریتانیا جنگید و «ارتش مشترک استرالیا و نیوزلند» یا به اختصار آنزاک در نبرد گالیپولی در ترکیه امروزی شرکت کرد. در مجموع بیش از شصت هزار استرالیایی در خلال جنگ جهانی اول کشته شدند. در جنگ جهانی دوم مناطقی از شمال و شرق این کشور توسط ژاپنی‌ها بمباران شد و نیروهای آمریکایی در این کشور پیاده شدند. اما استرالیا از صدمات این جنگ به کنار ماند. طی قانونی در سال ۱۹۸۶ استرالیا به طور رسمی دخالت پادشاهی متحده را در امور سیاسی و نظامی این کشور خاتمه داد، استرالیایی‌ها در ۶ نوامبر ۱۹۹۹ با رأی اکثریت (۸۲% آرا) رأی به تحت قیمومیت ملکه بودن دادند وهمچنان ملکهٔ انگلیس برایشان «فرماندار کل» تعین کند.
جغرافیا
استرالیا یا اقیانوسیه با ۶/۷ میلیون کیلومتر مربع مساحت، کوچک‌ترین قاره جهان به حساب می‌آید استرالیا سرزمینی تقریباً هموار است. ناحیه غربی آن را فلات غربی استرالیا و شرق آن را رشته کوههای جداکننده تشکیل می‌دهد و بین این دو، سرزمین پست و همواری قرار گرفته که بیشتر آن خشک و خالی از سکنه‌است. بلندترین نقطه استرالیا قله‌ای در کوهستان برفی است که ۲۲۲۸ متر ارتفاع دارد و پست ترین نقطه آن ۱۵- متر است که در دریاچه اِیر قرار دارد. بلندترین رودخانه استرالیا رود دارلینگ است که بیش از دو هزار و هفتصد ک. م. طول دارد. این رود با پیوستن به رود مورای که دومین رود بزرگ استرالیاست در نهایت در جنوب ویکتوریا به اقیانوس منجمد جنوبی می‌ریزد.
نمای هوایی ملبورن دومین شهر بزرگ استرالیا
استرالیا که همچون جزیره‌ای بزرگ در اقیانوس
آرام واقع شده، از نظر زمین‌شناسی کهنترین خشکی جهان به شمار می‌آید. استرالیا
اقیانوس
آرام جنوبی را از اقیانوس
هند جدا میکند. درازای سرزمین اصلی از شمال تا جنوب ۳۱۳۴ کیلومتر و پهنای آن
از شرق به غرب ۳۷۸۲ کیلومتر است. استرالیا ۲۵٬۷۶۰ کیلومتر مرز دارد که تماما مرز
آبی است.
یک کوآلا و اکالیپتوس بخشی از نماد محیط زیست استرالیا
کشور استرالیا با داشتن ۷۵۵ گونه متنوع‌ترین کشور در دنیا از لحاظ زیست‌بوم است.
مردم‌شناسی
جمعیت استرالیا به سرشماری ژوئیه ۲۰۰۸ ۲۰٬۰۰۷٬۳۱۰ نفر بوده‌است. و با تراکم نسبی ۶/۲ نفر در هر کیلومتر مربع، یکی از پایین‌ترین ارقام میزان تراکم در جهان را دارا می‌باشد . کرانه جنوب شرق این کشور تراکم جمعیتی بیشتری نسبت به سایر نقاط دارد. یک سوم جمعیت کشور در ایالت نیو ساوت ولز و یک چهارم دیگر در ایالت ویکتوریا به سر می‌برند. میانگین نرخ رشد جمعیت در سال ۱/۲۲۱ است و تقریباً در هر دو دقیقه یک نوزاد جدید در این کشور متولد میشود. بومیان استرالیا حدود نیم میلیون نفر تخمین زده شدهاند که دو و نیم درصد جمعیت کل کشور را تشکیل میدهند .
ایالتها و شهرها
استرالیا از شش ایالت و دو سرزمین یا قلمرو (territory) تشکیل شده‌است که اختیاراتشان کمتر از ایالت‌هاست. ایالتها و قلمروهای استرالیا عبارت‌اند از:
1- نیو ساوت ولز (NSW) یا ولز جنوبی جدید که مرکز آن سیدنی است.
2- کوئینزلند (QLD) که مرکز آن بریزبین می‌باشد.
3- استرالیای جنوبی (SA) با مرکزیت آدلاید.
4- تاسمانی (TAS) که جزیره‌ای است در جنوب شرقی سرزمین اصلی و مرکز آن هوبارت می‌باشد.
5- ایالت ویکتوریا (VIC) که مرکز آن مِلبورن است.
6- استرالیای غربی (WA) که مرکز آن پـِرت می‌باشد.
7- قلمرو سرزمین شمالی (NT) مرکز آن داروین است.
8-سرزمین پایتخت استرالیا (ACT) مشتمل بر شهر کانبرا و اطراف آن.
ادیان و مذاهب
تا پیش از ورود اروپاییان به استرالیا، مردمان بومی این سرزمین از آیین دیرینه و بدوی خود پیروی می‌کردند، ولی امروزه برخی از این بومیان به مسیحیت گرویده‌اند. مسیحیت را اروپاییان به استرالیا آوردند و با آغاز مهاجرت به این سرزمین فرقه‌های گوناگون مسیحیت، در آنجا به فعالیت پرداختند. در سده بیستم، با مهاجرت شمار اندکی از آسیایی‌ها از چین، آسیای جنوب شرقی، هند و خاور میانه، آیین‌ها و ادیان بودایی، اسلام، یهودی و بهائی به آن راه یافتند. در استرالیا دین از حکومت جدا بوده و طبق قانون، دین و مذهب آزاد بوده و هر کس می‌تواند آئینهای ویژه دینی خود را آزادانه پیگیری کند. در سال ۲۰۰۱، بیش از ۷۰٪ استرالیایی‌ها خود را مسیحی معرفی کرده‌اند و بیش از ۱۵٪ نیز پیرو هیچ آئینی نبوده‌اند. بودیسم و اسلام نیز هر یک با کمتر از دو درصد، در رده‌های بعدی قرار داشته‌اند.
نژادها
سرزمین استرالیا از دهها هزار سال پیش، زیستگاه گروههایی از انسان‌ها بوده‌است. بومیان استرالیا که با نام Aboriginals شناخته می‌شوند ساکنان قدیمی استرالیا هستند. گمان می‌رود اجداد این افراد در حدود چهل هزار سال پیش از جنوب آسیا به این مکان مهاجرت کرده باشند. از جمعیت بومیان استرالیا به تدریج کاسته شده و امروزه بومیان، بخش کوچکی از جمعیت استرالیا را تشکیل میدهند. مردمان این کشور، گروههای مختلفی از اروپاییان می‌باشند که بیشتر شامل انگلیسی‌ها و اسکاتلندی‌ها، ایرلندی‌ها، ایتالیایی‌ها، هلندیها، یونانی‌ها و پرتغالی‌ها می‌شوند. از دیگر نژادها می‌توان چینی‌ها، ویتنامی‌ها، هندی‌ها، لبنانی‌ها، ترکها، ایرانیان و افغانها و سودانی‌ها را نام برد.
زبان و خط
زبان رسمی کشور زبان انگلیسی با گویش استرالیایی است که برخی از واژه‌های بومیان استرالیا نیز در آن وارد شده‌است. اختلافات بسیار نامحسوسی در لهجه مناطق گوناگون وجود دارد. زبان‌های دیگر مانند ایتالیایی و چینی نیز در بین مهاجران بسیار رایج است.
اقتصاد
استرالیا کشوری توسعه یافته با اقتصاد متکی بر بازرگانی و کشاورزی است.در میان قابل زندگی‌ترین شهرهای جهان در سال ۲۰۰۸ به گزارش اکونومیست، ملبورن دوم، پرت چهارم، آدلید هفتم و سیدنی نهم بود. محصولات اصلی استرالیا نیشکر، پنبه، غلات و گوشت است . این کشور معادن فراوانی دارد. شرکای بازرگانی استرالیا بیشتر چین، ژاپن و کره جنوبی در آسیا و نیز ایالات متحده آمریکا هستند. بنا بر گزارش بانک جهانی، این کشور در سال ۲۰۰۵، از نظر تولید ناخالص داخلی یا GDP در رده پانزدهم جهان قرار داشته‌است و نیز بر اساس گزارش برنامه توسعه سازمان ملل متحد، استرالیا از نظر شاخص توسعه انسانی در سال ۲۰۰۶ سومین کشور توسعه یافته دنیا به حساب می‌آید.
سیاست و حکومت
استرالیا کشوری است که از مجموعه کشورهای مشترک المنافع که دارای حکومت پادشاهی مشروطه است و بالاترین مقام سلطنتی بریتانیای کبیر یعنی ملکه الیزابت دوم ملکه این کشور نیز به حساب می‌آید. جانشین ملکه در این کشور فرماندار کل استرالیا است که وی نیز به نوبه خود فرمانداران ایالتهای این کشور را تعیین میکند. هرچند فرماندار کل بر طبق قانون اساسی، از اختیارات فراوانی برخوردار است اما در عمل شخص اجرایی اول در استرالیا نخست وزیر است که طی یک فرآیند دموکراتیک انتخاب میشود و دولت را تشکیل می‌دهد.
در استرالیا، مردم ابتدا نمایندگان مجلس را انتخاب میکنند. رئیس حزبی که بیشترین نفرات انتخاب شده را در مجلس داشته باشد به‌عنوان نخست وزیر مسئول تشکیل کابینه دولت میشود. دولت استرالیا از سه زیرشاخه تشکیل میشود:قانون گذاری، اجرایی و قضایی.
احزاب عمده استرالیا عبارت‌اند از:
حزب لیبرال استرالیا
حزب کارگر استرالیا
حزب سبز
از سال ۱۹۹۶ تا نوامبر ۲۰۰۷ حزب لیبرال قدرت را در این کشور در دست داشت و جان هوارد به مدت یازده سال نخست وزیر این کشور بود. در انتخابات فدرال که در نوامبر سال ۲۰۰۷ برگزار شد حزب کارگر توانست رقیب خود حزب لیبرال را شکست دهد و به این ترتیب کوین راد رئیس این حزب به عنوان نخست وزیر جدید استرالیا مسئول تشکیل کابینه دولت شد . در ماه ژوئن سال ۲۰۱۰ پس از کناره گیری کوین راد از مقام نخست وزیری، خانم جولیا گیلارد که رهبریت حزب کارگر را بر عهده دارد توانست به عنوان نخستین نخست وزیر زن استرالیا زمام امور را به دست بگیرد دفاع : در کشور استرالیا هیچ اجباری برای خدمت وظیفه عمومی وجود نداشته و افراد برای عضویت و خدمت در ارتش مثل سایر شغل‌ها حقوق دریافت میکنند.
فرهنگ و هنر
با اسکان اروپاییان در استرالیا در قرن هجدهم میلادی، شیوه زندگی اروپایی به فرهنگ غالب استرالیا تبدیل شد. افزایش جذابیت فرهنگ استرالیا توسط کمکهای مالی دولت بود که این کمک برای هنر، تغذیه و بهبود وسایل رفاهی بود. شهرهای کوچک و بزرگی ساخته شد که پر از ساختمانهای هنری، گالری و تئاتر بود. در اواخر قرن 19 «ملبورن حیرت آور» marvelous melbourne پرجمعیت‌ترین شهر استرالیا و از ثروتمندترین شهرهای جهان و پس از لندن بزرگترین شهر در سراسر امپراتوری بریتانیاو دارای گالریها، تئاترهاو موزه بود.
مردم‌شناسی
جمعیت استرالیا به سرشماری ژوئیه ۲۰۰۸ ۲۰٬۰۰۷٬۳۱۰ نفر بوده‌است. و با تراکم نسبی ۶/۲ نفر در هر کیلومتر مربع، یکی از پایین‌ترین ارقام میزان تراکم در جهان را دارا می‌باشد . کرانه جنوب شرق این کشور تراکم جمعیتی بیشتری نسبت به سایر نقاط دارد. یک سوم جمعیت کشور در ایالت نیو ساوت ولز و یک چهارم دیگر در ایالت ویکتوریا به سر می‌برند. میانگین نرخ رشد جمعیت در سال ۱/۲۲۱ است و تقریباً در هر دو دقیقه یک نوزاد جدید در این کشور متولد میشود. بومیان استرالیا حدود نیم میلیون نفر تخمین زده شدهاند که دو و نیم درصد جمعیت کل کشور را تشکیل میدهند .
ایالتها و شهرها
استرالیا از شش ایالت و دو سرزمین یا قلمرو (territory) تشکیل شده‌است که اختیاراتشان کمتر از ایالت‌هاست. ایالتها و قلمروهای استرالیا عبارت‌اند از:
1- نیو ساوت ولز (NSW) یا ولز جنوبی جدید که مرکز آن سیدنی است.
2- کوئینزلند (QLD) که مرکز آن بریزبین می‌باشد.
3- استرالیای جنوبی (SA) با مرکزیت آدلاید.
4- تاسمانی (TAS) که جزیره‌ای است در جنوب شرقی سرزمین اصلی و مرکز آن هوبارت می‌باشد.
5- ایالت ویکتوریا (VIC) که مرکز آن مِلبورن است.
6- استرالیای غربی (WA) که مرکز آن پـِرت می‌باشد.
7- قلمرو سرزمین شمالی (NT) مرکز آن داروین است.
8-سرزمین پایتخت استرالیا (ACT) مشتمل بر شهر کانبرا و اطراف آن.
ادیان و مذاهب
تا پیش از ورود اروپاییان به استرالیا، مردمان بومی این سرزمین از آیین دیرینه و بدوی خود پیروی می‌کردند، ولی امروزه برخی از این بومیان به مسیحیت گرویده‌اند. مسیحیت را اروپاییان به استرالیا آوردند و با آغاز مهاجرت به این سرزمین فرقه‌های گوناگون مسیحیت، در آنجا به فعالیت پرداختند. در سده بیستم، با مهاجرت شمار اندکی از آسیایی‌ها از چین، آسیای جنوب شرقی، هند و خاور میانه، آیین‌ها و ادیان بودایی، اسلام، یهودی و بهائی به آن راه یافتند. در استرالیا دین از حکومت جدا بوده و طبق قانون، دین و مذهب آزاد بوده و هر کس می‌تواند آئینهای ویژه دینی خود را آزادانه پیگیری کند. در سال ۲۰۰۱، بیش از ۷۰٪ استرالیایی‌ها خود را مسیحی معرفی کرده‌اند و بیش از ۱۵٪ نیز پیرو هیچ آئینی نبوده‌اند. بودیسم و اسلام نیز هر یک با کمتر از دو درصد، در رده‌های بعدی قرار داشته‌اند.
نژادها
سرزمین استرالیا از دهها هزار سال پیش، زیستگاه گروههایی از انسان‌ها بوده‌است. بومیان استرالیا که با نام Aboriginals شناخته می‌شوند ساکنان قدیمی استرالیا هستند. گمان می‌رود اجداد این افراد در حدود چهل هزار سال پیش از جنوب آسیا به این مکان مهاجرت کرده باشند. از جمعیت بومیان استرالیا به تدریج کاسته شده و امروزه بومیان، بخش کوچکی از جمعیت استرالیا را تشکیل میدهند. مردمان این کشور، گروههای مختلفی از اروپاییان می‌باشند که بیشتر شامل انگلیسی‌ها و اسکاتلندی‌ها، ایرلندی‌ها، ایتالیایی‌ها، هلندیها، یونانی‌ها و پرتغالی‌ها می‌شوند. از دیگر نژادها می‌توان چینی‌ها، ویتنامی‌ها، هندی‌ها، لبنانی‌ها، ترکها، ایرانیان و افغانها و سودانی‌ها را نام برد.
زبان و خط
زبان رسمی کشور زبان انگلیسی با گویش استرالیایی است که برخی از واژه‌های بومیان استرالیا نیز در آن وارد شده‌است. اختلافات بسیار نامحسوسی در لهجه مناطق گوناگون وجود دارد. زبان‌های دیگر مانند ایتالیایی و چینی نیز در بین مهاجران بسیار رایج است.
اقتصاد
استرالیا کشوری توسعه یافته با اقتصاد متکی بر بازرگانی و کشاورزی است.در میان قابل زندگی‌ترین شهرهای جهان در سال ۲۰۰۸ به گزارش اکونومیست، ملبورن دوم، پرت چهارم، آدلید هفتم و سیدنی نهم بود. محصولات اصلی استرالیا نیشکر، پنبه، غلات و گوشت است . این کشور معادن فراوانی دارد. شرکای بازرگانی استرالیا بیشتر چین، ژاپن و کره جنوبی در آسیا و نیز ایالات متحده آمریکا هستند. بنا بر گزارش بانک جهانی، این کشور در سال ۲۰۰۵، از نظر تولید ناخالص داخلی یا GDP در رده پانزدهم جهان قرار داشته‌است و نیز بر اساس گزارش برنامه توسعه سازمان ملل متحد، استرالیا از نظر شاخص توسعه انسانی در سال ۲۰۰۶ سومین کشور توسعه یافته دنیا به حساب می‌آید.
سیاست و حکومت
استرالیا کشوری است که از مجموعه کشورهای مشترک المنافع که دارای حکومت پادشاهی مشروطه است و بالاترین مقام سلطنتی بریتانیای کبیر یعنی ملکه الیزابت دوم ملکه این کشور نیز به حساب می‌آید. جانشین ملکه در این کشور فرماندار کل استرالیا است که وی نیز به نوبه خود فرمانداران ایالتهای این کشور را تعیین میکند. هرچند فرماندار کل بر طبق قانون اساسی، از اختیارات فراوانی برخوردار است اما در عمل شخص اجرایی اول در استرالیا نخست وزیر است که طی یک فرآیند دموکراتیک انتخاب میشود و دولت را تشکیل می‌دهد.
در استرالیا، مردم ابتدا نمایندگان مجلس را انتخاب میکنند. رئیس حزبی که بیشترین نفرات انتخاب شده را در مجلس داشته باشد به‌عنوان نخست وزیر مسئول تشکیل کابینه دولت میشود. دولت استرالیا از سه زیرشاخه تشکیل میشود:قانون گذاری، اجرایی و قضایی.
احزاب عمده استرالیا عبارت‌اند از:
حزب لیبرال استرالیا
حزب کارگر استرالیا
حزب سبز
از سال ۱۹۹۶ تا نوامبر ۲۰۰۷ حزب لیبرال قدرت را در این کشور در دست داشت و جان هوارد به مدت یازده سال نخست وزیر این کشور بود. در انتخابات فدرال که در نوامبر سال ۲۰۰۷ برگزار شد حزب کارگر توانست رقیب خود حزب لیبرال را شکست دهد و به این ترتیب کوین راد رئیس این حزب به عنوان نخست وزیر جدید استرالیا مسئول تشکیل کابینه دولت شد . در ماه ژوئن سال ۲۰۱۰ پس از کناره گیری کوین راد از مقام نخست وزیری، خانم جولیا گیلارد که رهبریت حزب کارگر را بر عهده دارد توانست به عنوان نخستین نخست وزیر زن استرالیا زمام امور را به دست بگیرد دفاع : در کشور استرالیا هیچ اجباری برای خدمت وظیفه عمومی وجود نداشته و افراد برای عضویت و خدمت در ارتش مثل سایر شغل‌ها حقوق دریافت میکنند.
فرهنگ و هنر
با اسکان اروپاییان در استرالیا در قرن هجدهم میلادی، شیوه زندگی اروپایی به فرهنگ غالب استرالیا تبدیل شد. افزایش جذابیت فرهنگ استرالیا توسط کمکهای مالی دولت بود که این کمک برای هنر، تغذیه و بهبود وسایل رفاهی بود. شهرهای کوچک و بزرگی ساخته شد که پر از ساختمانهای هنری، گالری و تئاتر بود. در اواخر قرن 19 «ملبورن حیرت آور» marvelous melbourne پرجمعیت‌ترین شهر استرالیا و از ثروتمندترین شهرهای جهان و پس از لندن بزرگترین شهر در سراسر امپراتوری بریتانیاو دارای گالریها، تئاترهاو موزه بود.
نمایی از ساختمان اپرا هاوس شهر سیدنی
بهترین معماران، خانه اپرای
سیدنی را ساختند. اپرا، رقص باله، ارکسترسمفونیها،
بازیگران، نمایشنامه نویسان، شرکتهای هنری و غیره توسط مجلس استرالیا حمایت
می‌شدند. دولت‌های فدرال بر روی کمپانی‌های رادیویی استرالیایی مستقل از شبکه
رادیویی و تلویزیونی سراسری سرمایه‌گذاری کردند. استرالیا همچنین دارای شرکتهای
رسانه‌ای، روزنامه و مجلات زیادی است که به فرهنگ منطقه‌ای کمک بسزایی میکند.
امروزه شهر ملبورن به عنوان پایتخت فرهنگی کشور شهرت دارد.
تلویزیون و سینما
استرالیا دارای پنج شبکه تلوزیونی هر یک با چند کانال در سطح ملّی است که برنامه‌های آنها در نواحی مختلف ممکن است متفاوت باشد. همچنین شبکه‌های تلوزیونی پولی زیادی در این کشور قابل دریافت است. به دلیل بزرگی سرزمین استرالیا، تعداد ایستگاههای رادیویی این کشور بسیار زیاد است و اغلب شهرهای کوچک نیز یک یا چند رادیوی محلی دارند. سینمای استرالیا بیشتر بازتاب زندگی استرالیائی‌ها بویژه در نقاط غیرشهری است. سینما از تفریحات مورد علاقه استرالیائیهاست و سالنهای سینمای این کشور از رونق و کثرت زیادی برخوردارند.صنعت فیلمسازی استرالیا با «داستان دار و دستهٔ کلی» که اولین فیلم بلندساخته شده در جهان است در سال ۱۹۰۶ در ملبورن آغاز گشت. این کشور هنرمندانی چون نیکول کیدمن، راسل کرو، کیت بلانشت، مل گیبسون، نائومی واتس، هیت لجر، هیو هکمن، ارول فلین، جودیت اندرسون، جفری راش و تونی کُلِترا به سینمای جهانی عرضه کرده‌است. شکوفایی مجدد صنعت فیلم سازی در استرالیا به موج نوی دهه ۱۹۷۰ باز می‌گردد با فیلمهایی مانند «پیک نیک در هنگینگ راک» (۱۹۷۵) به کارگردانی پیتر ویر. برخی از معروفترین فیلمهای استرالیا در عرصهٔ جهانی عبارتند از: پیانو، کروکودیل دندی، پریسلا ملکهٔ بیابان، گالیپولی، مدمکس، شاین، بابی پسر بدو ده کانو.
موسیقی، رقص و نمایش
قدیمی‌ترین نوع موسیقی در استرالیا مربوط به مردمان بومی آنجا است در منطقه بومی استرالیا، آهنگهایی با درون مایه اجتماعی و روحانی اجرا میشود. در طی اجتماعات بومیان که به «کوروبوری» معروف است، رقص و آواز قسمت مهمی از سرگرمیها را شامل میشود. در مراسم و جشنهای مذهبی، سرودها روح بومیان مختلف را به هم پیوند می‌دهد که به آن «زمان رویایی» می‌گویند. مردم بومی بر این باورند که در گذشته‌ای دور، در زمان رویایی نغمه‌هایی خوانده شد که باعث حیات خونی بخشیدن به ارواح در زمین شد.امروزه این آوازها در مراسم مذهبی برای بقاء و گسترش زندگی گیاهان و حیوانات خوانده میشود.
تاریخ موسیقی اروپایی در استرالیا به دوران ساکن شدن بریتانیایی‌ها در این قاره برمی گردد که با خود آواهای دسته جمعی را نیز آوردند.امروزه هر شهر بزرگ، دارای سالن ارکستر و اپرا به همراه شرکت رادیویی استرالیا است. ستارگان بزرگ و رهبران ارکستر از بسیاری از کشورها مرتباً به استرالیا سفر کرده و گرد هم می‌آیند. استرالیا از طریق صدای رسا و بی همتای «نلی ملبا» و «جان ساترلند» برای موسیقی جهان اقدام به جمع آوری کمکهای مالی میکند. استرالیا در زمینهٔ موسیقی مردمی (پاپ)، راک و متال نیز هنرمندان مشهوری دارد. گروه متال ای‌سی/دی‌سی (AC/DC) و خوانندهٔ پاپ مشهور کایلی مینوگ این از دسته هستند. کایلی مینوگ که اکنون ساکن بریتانیا است در سال ۲۰۰۷ «نشان امپراتوری بریتانیا» (OBE) را به خاطر خدمات ارزنده‌اش به هنر موسیقی از ملکه الیزابت دوم دریافت کرد. او همچنین در یکی از قسمت‌های سریال تلویزیونی محبوب «دکتر وو» (Doctor Who) نقش آفرید که در شب کریستمس سال ۲۰۰۷ از شبکهٔ تلویزیونی بی‌بی‌سی پخش شد.
رقص باله کلاسیک توسط یک رقاص مشهور محلی به نام «لرد رابرت هلپمن» به استرالیا آورده شد.وی یکی از پایه ریزان رقص، به خصوص باله کلاسیک در استرالیا است.
ورزش
ورزش در استرالیا بصورت جدی و گسترده پیگیری میشود و به جزیی از سبک زندگی و فرهنگ مردمان آن درآمده‌است.استرالیا از مدال آورترین کشورها در بازیهای المپیک است. شهر ملبورن به عنوان پایتخت ورزشی استرالیا، همه ساله میزبان بسیاری از رخدادهای مهم ورزشی جهان است. مانند مسابقات ماشین رانی جام بزرگ فورمیولا وان - Australian Grand Prix F1، جام اسب سواری معروف ملبورن کاپ Melbourne Cup و نیز تنیس آزاد استرالیاAustralian Open. المپیک تابستانی ۱۹۶۵ و بازیهای مشترک المنافع ۲۰۰۶ در ملبورن برگزار شد.ورزشهای گروهی پرطرفدار در استرالیا عبارت‌اند از: راگبی ۱۵ نفره، راگبی ۱۳ نفره، فوتبال استرالیایی (نوعی از ورزش راگبی که به فوتی هم معروف است)، کریکت و بسکتبال. علاوه بر این تیم ملی هاکی روی چمن و تیم ملی واترپولو و والیبال ساحلی بانوان این کشور هم در جمع بهترین تیمهای دنیا قرار دارند.
استرالیایی‌ها در برخی ورزشهای انفرادی هم مانند گلف، شنا و دیگر ورزشهای آبی، تنیس و اسکواش هم در ردیف کشورهای درجه اول دنیا قرار میگیرند.
در سالهای اخیر کوشش زیادی برای گسترش ورزش فوتبال در این کشور به عمل آمده‌است از دهه ۱۹۹۰ تعداد زیادی از فوتبالیست‌های شاخص استرالیایی در لیگ برتر انگلستان بازی میکنند. از جمله این بازیکنان می‌توان به هری کیول، مارک بوسنیچ و مارک ویدوکا اشاره کرد.
سترالیا میزبان دو المپیک ۱۹۵۶ ملبورن و المپیک ۲۰۰۰ سیدنی بوده‌است و یکی از شش کشوری‌ست که بیش از یک بار میزبان المپیک تابستانی بوده‌اند. این کشور در تمام ادوار المپیک حاضر و بیش از همه در شنا و دو و میدانی موفق بوده، ضمن اینکه در پاروزنی، دوچرخه‌سواری و سوارکاری نیز موفقیت‌هایی داشته‌است. داون فریزر، مورای روز، یان تورپ، گرانت هکت و سوزی اونیل در شنا و مارجوری جکسون، بتی کاتبرت، هرب الیوت و ران کلارک در دو و میدانی از موفق‌ترین ورزش‌کاران استرالیایی در المپیک بوده‌اند. باشکوه‌ترین موفقیت این کشور در المپیک سیدنی به دست آمد که آنها به ۵۸ مدال (شامل ۱۶ طلا) در بیست رشته دست یافت. در المپیک آتن نیز با ۱۷ مدال طلا رده چهارم جدول مدال‌ها را به خود اختصاص دادند.
بازیهای کشورهای همسود هم تاکنون ۴ بار در استرالیا برگزار شده؛ ۱۹۳۸ در سیدنی، ۱۹۶۲ پرث، ۱۹۸۲ بریزبن و ۲۰۰۶ ملبورن. استرالیا با ۱۰ قهرمانی در ۱۸ دوره این مسابقات در جدول مدال‌ها بهترین نتیجه را به دست آورده‌است.
رقابت‌های بین‌المللی تنیس آزاد استرالیا نیز که هرساله در ملبورن برگزار میشود، یکی از ۴ گرنداسلم ورزش تنیس است.
آشنايي با برخي شهرها و ايالت ها استراليا
سیدنی
سیدنی (به انگلیسی Sydney) بزرگترین و قدیمی‌ترین شهر استرالیا و پایتخت ایالت ویلز جنوبی نو یا نیو ساوت ولز است. نیمی از ایرانیان مهاجر به استرالیا یعنی ۹٬۳۲۳ نفر در شهر سیدنی ساکن هستند.
سیدنی نماد کشور استرالیاست. شهری است با جذابیت‌های بیشمار که دویست و هجده سال از زمان تاسیس آن می‌گذرد. این شهر که در جنوب شرقی استرالیا واقع شده، اولین مکانی است که بیشترین میزان جهانگرد در بدو ورود به استرالیا در آن پا می‌گذارند.
سیدنی سرشار از تنوع است. ساکنان آن، ۴ میلیون شهروندی هستند که عمدتاً از پیشینه مختلف قومی، نژادی و فرهنگی برخوردارند. در هر گوشه‌ای از سیدنی، می‌توان ردپایی از فرهنگ‌های گوناگون را مشاهده کرد که در کنار جاذبه‌های طبیعی، مراکز تفریحی، پارکهای ملی و حفاظت شده، موزه‌ها و گالری‌های هنری باعث شهرت جهانی شهر شدهاند.
سیدنی مرکز ایالت نیو ساوث ولز New South Wales است. شهر سیدنی، بسیار گسترده و بزرگ است و شامل ۷۰۰ محلّه میشود. در طول زمان، بتدریج هر یک از این محله‌ها مکان تجمع مهاجرین کشور خاصی شده‌است.
آب و هوا
آب و هوای سیدنی در مناطق مختلف متفاوت است اگر چه در بیشتر مواقع آب و هوای آن معتدل است.در سیدنی میزان بارش باران نسبت به مراکز ایالتهای دیگر بیشتر است. بارش باران در تمام طول سال در این شهر وجود دارد و متوسط بارش در تابستان بیش از زمستان است.در سیدنی در حدود ۱۵۰ روز از سال باران می‌بارد و پر باران‌ترین ماهها آوریل و ژوئن هستند.دمای هوا در زمستان به ندرت به کمتر از ۵ درجه(ژوئن و جولای) میرسد و حداکثر دمای هوا در تابستان 35درجه(ژانویه) است.از نسیم‌های خنک دریایی که در سیدنی می‌وزد هم نباید غافل شد.
حمل و نقل در سیدنی
اغلب ساکنان سیدنی با اتومبیل و از طریق آزاد راه‌ها، خیابانها و بزرگراهها تردد میکنند. مهمترین مسیر حرکت در مناطق شهری، سیستم تردد خیابانی می‌باشد. اتوبوس، قطار و قایقهایی به نام فری نیز، بخش وسیعی از حمل ونقل مسافران را برعهده دارند.
قطار شهری
قطارهای سیدنی توسط خط آهن شهری (سیتی ریل)، که وابسته به دولت «نیو ساوت ولز» است، اداره می‌شوند. قطارهای برون‌شهری در حومهٔ شهر، تردد کرده، سپس در یک ترمینال زیر زمینی که در بخش تجاری مرکز شهر قرار دارد، به یکدیگر ملحق می‌شوند. پس از المپیک سال ۲۰۰۰، کارایی سیتی ریل به طرز قابل توجه‌ای تنزل یافت. در سال ۲۰۰۵، سیتی ریل، برنامهٔ کاری تجدید نظر شده‌ای ارائه داد و رانندگان بیشتری استخدام کرد. همچنین طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده، طرح زیر ساختی بزرگی نیز با نام طرح خطوط بدون ترافیک یا Clearways تا سال ۲۰۱۰، به اتمام خواهد رسید.
سیدنی همچنین دارای یک راه آهن خصوصی به نام Metro light Rail می‌باشد که از ایستگاه مرکزی «Central Station» به سمت «لیلی فیلد Lilyfield» که در امتداد یک خط آهن بار بریست، حرکت میکند.
مونوریل و اتوبوسرانی
علاوه بر این، یک مونو ریل کوچک نیزدر حوالی دارلینگ هاربر و بخش تجاری شهر وجود دارد.این مونوریل به طول ۳.۶ کیلومتر ودارای ۸ ایستگاه در نواحی توریستی شهر از قبیل آکواریوم سیدنی و موزه ملی می باشد. سابقا بخش وسیعی از حمل و نقل در شهر سیدنی توسط واگن برقی (تراموا) انجام می‌شد که طی سالهای ۶۰-۱۹۵۰ از رده خارج شد. در اکثر بخشهای مهم شهری، تردد توسط اتوبوس‌ها انجام میشود اما بسیاری از نواحی هم از واگنهای برقی مربوط به آن سالها استفاده میکنند.
تلویزیون و سینما
استرالیا دارای پنج شبکه تلوزیونی هر یک با چند کانال در سطح ملّی است که برنامه‌های آنها در نواحی مختلف ممکن است متفاوت باشد. همچنین شبکه‌های تلوزیونی پولی زیادی در این کشور قابل دریافت است. به دلیل بزرگی سرزمین استرالیا، تعداد ایستگاههای رادیویی این کشور بسیار زیاد است و اغلب شهرهای کوچک نیز یک یا چند رادیوی محلی دارند. سینمای استرالیا بیشتر بازتاب زندگی استرالیائی‌ها بویژه در نقاط غیرشهری است. سینما از تفریحات مورد علاقه استرالیائیهاست و سالنهای سینمای این کشور از رونق و کثرت زیادی برخوردارند.صنعت فیلمسازی استرالیا با «داستان دار و دستهٔ کلی» که اولین فیلم بلندساخته شده در جهان است در سال ۱۹۰۶ در ملبورن آغاز گشت. این کشور هنرمندانی چون نیکول کیدمن، راسل کرو، کیت بلانشت، مل گیبسون، نائومی واتس، هیت لجر، هیو هکمن، ارول فلین، جودیت اندرسون، جفری راش و تونی کُلِترا به سینمای جهانی عرضه کرده‌است. شکوفایی مجدد صنعت فیلم سازی در استرالیا به موج نوی دهه ۱۹۷۰ باز می‌گردد با فیلمهایی مانند «پیک نیک در هنگینگ راک» (۱۹۷۵) به کارگردانی پیتر ویر. برخی از معروفترین فیلمهای استرالیا در عرصهٔ جهانی عبارتند از: پیانو، کروکودیل دندی، پریسلا ملکهٔ بیابان، گالیپولی، مدمکس، شاین، بابی پسر بدو ده کانو.
موسیقی، رقص و نمایش
قدیمی‌ترین نوع موسیقی در استرالیا مربوط به مردمان بومی آنجا است در منطقه بومی استرالیا، آهنگهایی با درون مایه اجتماعی و روحانی اجرا میشود. در طی اجتماعات بومیان که به «کوروبوری» معروف است، رقص و آواز قسمت مهمی از سرگرمیها را شامل میشود. در مراسم و جشنهای مذهبی، سرودها روح بومیان مختلف را به هم پیوند می‌دهد که به آن «زمان رویایی» می‌گویند. مردم بومی بر این باورند که در گذشته‌ای دور، در زمان رویایی نغمه‌هایی خوانده شد که باعث حیات خونی بخشیدن به ارواح در زمین شد.امروزه این آوازها در مراسم مذهبی برای بقاء و گسترش زندگی گیاهان و حیوانات خوانده میشود.
تاریخ موسیقی اروپایی در استرالیا به دوران ساکن شدن بریتانیایی‌ها در این قاره برمی گردد که با خود آواهای دسته جمعی را نیز آوردند.امروزه هر شهر بزرگ، دارای سالن ارکستر و اپرا به همراه شرکت رادیویی استرالیا است. ستارگان بزرگ و رهبران ارکستر از بسیاری از کشورها مرتباً به استرالیا سفر کرده و گرد هم می‌آیند. استرالیا از طریق صدای رسا و بی همتای «نلی ملبا» و «جان ساترلند» برای موسیقی جهان اقدام به جمع آوری کمکهای مالی میکند. استرالیا در زمینهٔ موسیقی مردمی (پاپ)، راک و متال نیز هنرمندان مشهوری دارد. گروه متال ای‌سی/دی‌سی (AC/DC) و خوانندهٔ پاپ مشهور کایلی مینوگ این از دسته هستند. کایلی مینوگ که اکنون ساکن بریتانیا است در سال ۲۰۰۷ «نشان امپراتوری بریتانیا» (OBE) را به خاطر خدمات ارزنده‌اش به هنر موسیقی از ملکه الیزابت دوم دریافت کرد. او همچنین در یکی از قسمت‌های سریال تلویزیونی محبوب «دکتر وو» (Doctor Who) نقش آفرید که در شب کریستمس سال ۲۰۰۷ از شبکهٔ تلویزیونی بی‌بی‌سی پخش شد.
رقص باله کلاسیک توسط یک رقاص مشهور محلی به نام «لرد رابرت هلپمن» به استرالیا آورده شد.وی یکی از پایه ریزان رقص، به خصوص باله کلاسیک در استرالیا است.
ورزش
ورزش در استرالیا بصورت جدی و گسترده پیگیری میشود و به جزیی از سبک زندگی و فرهنگ مردمان آن درآمده‌است.استرالیا از مدال آورترین کشورها در بازیهای المپیک است. شهر ملبورن به عنوان پایتخت ورزشی استرالیا، همه ساله میزبان بسیاری از رخدادهای مهم ورزشی جهان است. مانند مسابقات ماشین رانی جام بزرگ فورمیولا وان - Australian Grand Prix F1، جام اسب سواری معروف ملبورن کاپ Melbourne Cup و نیز تنیس آزاد استرالیاAustralian Open. المپیک تابستانی ۱۹۶۵ و بازیهای مشترک المنافع ۲۰۰۶ در ملبورن برگزار شد.ورزشهای گروهی پرطرفدار در استرالیا عبارت‌اند از: راگبی ۱۵ نفره، راگبی ۱۳ نفره، فوتبال استرالیایی (نوعی از ورزش راگبی که به فوتی هم معروف است)، کریکت و بسکتبال. علاوه بر این تیم ملی هاکی روی چمن و تیم ملی واترپولو و والیبال ساحلی بانوان این کشور هم در جمع بهترین تیمهای دنیا قرار دارند.
استرالیایی‌ها در برخی ورزشهای انفرادی هم مانند گلف، شنا و دیگر ورزشهای آبی، تنیس و اسکواش هم در ردیف کشورهای درجه اول دنیا قرار میگیرند.
در سالهای اخیر کوشش زیادی برای گسترش ورزش فوتبال در این کشور به عمل آمده‌است از دهه ۱۹۹۰ تعداد زیادی از فوتبالیست‌های شاخص استرالیایی در لیگ برتر انگلستان بازی میکنند. از جمله این بازیکنان می‌توان به هری کیول، مارک بوسنیچ و مارک ویدوکا اشاره کرد.
سترالیا میزبان دو المپیک ۱۹۵۶ ملبورن و المپیک ۲۰۰۰ سیدنی بوده‌است و یکی از شش کشوری‌ست که بیش از یک بار میزبان المپیک تابستانی بوده‌اند. این کشور در تمام ادوار المپیک حاضر و بیش از همه در شنا و دو و میدانی موفق بوده، ضمن اینکه در پاروزنی، دوچرخه‌سواری و سوارکاری نیز موفقیت‌هایی داشته‌است. داون فریزر، مورای روز، یان تورپ، گرانت هکت و سوزی اونیل در شنا و مارجوری جکسون، بتی کاتبرت، هرب الیوت و ران کلارک در دو و میدانی از موفق‌ترین ورزش‌کاران استرالیایی در المپیک بوده‌اند. باشکوه‌ترین موفقیت این کشور در المپیک سیدنی به دست آمد که آنها به ۵۸ مدال (شامل ۱۶ طلا) در بیست رشته دست یافت. در المپیک آتن نیز با ۱۷ مدال طلا رده چهارم جدول مدال‌ها را به خود اختصاص دادند.
بازیهای کشورهای همسود هم تاکنون ۴ بار در استرالیا برگزار شده؛ ۱۹۳۸ در سیدنی، ۱۹۶۲ پرث، ۱۹۸۲ بریزبن و ۲۰۰۶ ملبورن. استرالیا با ۱۰ قهرمانی در ۱۸ دوره این مسابقات در جدول مدال‌ها بهترین نتیجه را به دست آورده‌است.
رقابت‌های بین‌المللی تنیس آزاد استرالیا نیز که هرساله در ملبورن برگزار میشود، یکی از ۴ گرنداسلم ورزش تنیس است.
آشنايي با برخي شهرها و ايالت ها استراليا
سیدنی
سیدنی (به انگلیسی Sydney) بزرگترین و قدیمی‌ترین شهر استرالیا و پایتخت ایالت ویلز جنوبی نو یا نیو ساوت ولز است. نیمی از ایرانیان مهاجر به استرالیا یعنی ۹٬۳۲۳ نفر در شهر سیدنی ساکن هستند.
سیدنی نماد کشور استرالیاست. شهری است با جذابیت‌های بیشمار که دویست و هجده سال از زمان تاسیس آن می‌گذرد. این شهر که در جنوب شرقی استرالیا واقع شده، اولین مکانی است که بیشترین میزان جهانگرد در بدو ورود به استرالیا در آن پا می‌گذارند.
سیدنی سرشار از تنوع است. ساکنان آن، ۴ میلیون شهروندی هستند که عمدتاً از پیشینه مختلف قومی، نژادی و فرهنگی برخوردارند. در هر گوشه‌ای از سیدنی، می‌توان ردپایی از فرهنگ‌های گوناگون را مشاهده کرد که در کنار جاذبه‌های طبیعی، مراکز تفریحی، پارکهای ملی و حفاظت شده، موزه‌ها و گالری‌های هنری باعث شهرت جهانی شهر شدهاند.
سیدنی مرکز ایالت نیو ساوث ولز New South Wales است. شهر سیدنی، بسیار گسترده و بزرگ است و شامل ۷۰۰ محلّه میشود. در طول زمان، بتدریج هر یک از این محله‌ها مکان تجمع مهاجرین کشور خاصی شده‌است.
آب و هوا
آب و هوای سیدنی در مناطق مختلف متفاوت است اگر چه در بیشتر مواقع آب و هوای آن معتدل است.در سیدنی میزان بارش باران نسبت به مراکز ایالتهای دیگر بیشتر است. بارش باران در تمام طول سال در این شهر وجود دارد و متوسط بارش در تابستان بیش از زمستان است.در سیدنی در حدود ۱۵۰ روز از سال باران می‌بارد و پر باران‌ترین ماهها آوریل و ژوئن هستند.دمای هوا در زمستان به ندرت به کمتر از ۵ درجه(ژوئن و جولای) میرسد و حداکثر دمای هوا در تابستان 35درجه(ژانویه) است.از نسیم‌های خنک دریایی که در سیدنی می‌وزد هم نباید غافل شد.
حمل و نقل در سیدنی
اغلب ساکنان سیدنی با اتومبیل و از طریق آزاد راه‌ها، خیابانها و بزرگراهها تردد میکنند. مهمترین مسیر حرکت در مناطق شهری، سیستم تردد خیابانی می‌باشد. اتوبوس، قطار و قایقهایی به نام فری نیز، بخش وسیعی از حمل ونقل مسافران را برعهده دارند.
قطار شهری
قطارهای سیدنی توسط خط آهن شهری (سیتی ریل)، که وابسته به دولت «نیو ساوت ولز» است، اداره می‌شوند. قطارهای برون‌شهری در حومهٔ شهر، تردد کرده، سپس در یک ترمینال زیر زمینی که در بخش تجاری مرکز شهر قرار دارد، به یکدیگر ملحق می‌شوند. پس از المپیک سال ۲۰۰۰، کارایی سیتی ریل به طرز قابل توجه‌ای تنزل یافت. در سال ۲۰۰۵، سیتی ریل، برنامهٔ کاری تجدید نظر شده‌ای ارائه داد و رانندگان بیشتری استخدام کرد. همچنین طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده، طرح زیر ساختی بزرگی نیز با نام طرح خطوط بدون ترافیک یا Clearways تا سال ۲۰۱۰، به اتمام خواهد رسید.
سیدنی همچنین دارای یک راه آهن خصوصی به نام Metro light Rail می‌باشد که از ایستگاه مرکزی «Central Station» به سمت «لیلی فیلد Lilyfield» که در امتداد یک خط آهن بار بریست، حرکت میکند.
مونوریل و اتوبوسرانی
علاوه بر این، یک مونو ریل کوچک نیزدر حوالی دارلینگ هاربر و بخش تجاری شهر وجود دارد.این مونوریل به طول ۳.۶ کیلومتر ودارای ۸ ایستگاه در نواحی توریستی شهر از قبیل آکواریوم سیدنی و موزه ملی می باشد. سابقا بخش وسیعی از حمل و نقل در شهر سیدنی توسط واگن برقی (تراموا) انجام می‌شد که طی سالهای ۶۰-۱۹۵۰ از رده خارج شد. در اکثر بخشهای مهم شهری، تردد توسط اتوبوس‌ها انجام میشود اما بسیاری از نواحی هم از واگنهای برقی مربوط به آن سالها استفاده میکنند.
عبور مونوریل از یکی از خیابان های شهر سیدنی
در داخل شهر و حومه‌های داخلی،
اتوبوسهای دولتی، امتیاز انحصاری ترابری را بر عهده دارند اما در نواحی برون‌شهری،
ترابری
اتوبوس‌ها توسط شرکتهای اتوبوسرانی خصوصی، انجام میشود. در سال ۱۹۹۹، در مناطقی که
قبلاً از حمل ونقل عمومی خوبی برخوردار نبود، خطوط اتوبوسرانی
سریع‌السیری راه اندازی شد و نخستین مسیر، خط اتوبوسرانی لیورپول - پاراماتا
Liverpool - Parramatta بود که در فوریه سال ۲۰۰۳ افتتاح شد.
هنرها و تفریحات سیدنی
سیدنی دارای موسسات و مکانهای فرهنگی متنوعی می‌باشد. اپرا هاوس سیدنی از ۵ سالن تشکیل شده که قادر است اجراهای گوناگونی را برگزار کند. این مکان جایگاه اصلی ارکستر سمفونی سیدنی و انجمن اپرای استرالیا است و از نظرکثرت برنامه‌های هنری، سومین گروه اپرای جهان است. سایر سالنهای اجرا عبارتند از: تالار شهرداری سیدنی، تالار تکنوازی شهر، تئاتر کشور و تئاتر «وارف».
هنرها و تفریحات سیدنی
سیدنی دارای موسسات و مکانهای فرهنگی متنوعی می‌باشد. اپرا هاوس سیدنی از ۵ سالن تشکیل شده که قادر است اجراهای گوناگونی را برگزار کند. این مکان جایگاه اصلی ارکستر سمفونی سیدنی و انجمن اپرای استرالیا است و از نظرکثرت برنامه‌های هنری، سومین گروه اپرای جهان است. سایر سالنهای اجرا عبارتند از: تالار شهرداری سیدنی، تالار تکنوازی شهر، تئاتر کشور و تئاتر «وارف».
تندیس کوروش کبیر در پارک المپیک شهر سیدنی
گروه رقص سیدنی به سرپرستی «گرام
مورفی» نیزطی قرن بیستم، از استقبال خوبی برخوردار بوده‌است. گروه تئاتر سیدنی
دارای فهرست ثابتی از نمایشنامه‌های محلی است، به عنوان نمونه می‌توان کارهای
نمایشنامه نویس برجسته «دیوید ویلیامسون» و دیگر نمایشنامه نویسان کلاسیک و
بین‌المللی را نام برد.
دو گروه Company B و Griffin Theatre Company از دیگر گروههای تئاتر شهر سیدنی هستند. گروه «سیدنی پوش» که از تعدادی نویسنده و افراد فعال سیاسی از جمله «گرمن گریر» تشکیل یافته، ازحوالی سالهای ۱۹۴۰ تا ۱۹۷۰ بر فرهنگ مردم شهر تاثیر گذار بوده‌است.
انجمن ملی هنرهای نمایشی که در «کنزینگتون» بنا نهاده شده‌است، این افتخار را دارد که هنرمندان مشهوری همچون «مل گیبسون» و «باز لرمن» را تحویل جامعه هنری دهد.
شهر سیدنی میزبان فستیوالهای مختلفی است، از قبیل: فستیوال سیدنی که طی آن در سرتاسر ماه ژانویه، جشنهایی در مکانهای سرپوشیده و یا در هوای آزاد بر پا میشود، یا فستیوال موزیک راک که در شهر سیدنی تاسیس شده‌است Big Day Out Mardi Gras یا «مراسم ماردی گرا» که در امتداد خیابان آکسفورد برگزار میشود. (مراسمی مربوط به همجنسگرایان زن و مرد) (ماردی گرا: روز پیش از چهارشنبهٔ توبهٔ کاتولیک‌ها که درخیابان کاروان شادی حرکت میکند).
جشنواره فیلم سیدنی و بسیاری فستیوالهای کوچک دیگر مانند:Archibald Prize وTropfest، مسابقه‌ای که توسط نگارخانهٔ هنری نیو ساوث ولز برگزار میشود.
سیدنی دارای چندین موزه می‌باشد. بزرگترین آنها عبارت است از :
موزهٔ استرالیا (تاریخ طبیعی و انسان شناسی)
موزهٔ نیروگاه یا پاور هاوس (علم، تکنولوژی و طراحی)
نگارخانه هنری نیو ساوث ولز
موزهٔ هنرهای معاصر و موزهٔ ملی دریانوردی
سیدنی از فضای باز خوبی برخوردار است و حتی در مرکز شهر نیز مکانهای طبیعی بی شماری وجود دارد. درناحیهٔ تجاری مرکز سیدنی پارکهایChinese Garden of Friendship و Hyde Park,(باغهای گیاه‌شناسی رویال) Royal Botanical Gardens : قرار دارند.
دانشگاههای سیدنی
دانشگاه نیوساوث ولز University of New South Wales UNSW
دانشگاه تکنولوژی سیدنی University of Technology Sydney UTS
دانشگاه سیدنی University of Sydney
دو گروه Company B و Griffin Theatre Company از دیگر گروههای تئاتر شهر سیدنی هستند. گروه «سیدنی پوش» که از تعدادی نویسنده و افراد فعال سیاسی از جمله «گرمن گریر» تشکیل یافته، ازحوالی سالهای ۱۹۴۰ تا ۱۹۷۰ بر فرهنگ مردم شهر تاثیر گذار بوده‌است.
انجمن ملی هنرهای نمایشی که در «کنزینگتون» بنا نهاده شده‌است، این افتخار را دارد که هنرمندان مشهوری همچون «مل گیبسون» و «باز لرمن» را تحویل جامعه هنری دهد.
شهر سیدنی میزبان فستیوالهای مختلفی است، از قبیل: فستیوال سیدنی که طی آن در سرتاسر ماه ژانویه، جشنهایی در مکانهای سرپوشیده و یا در هوای آزاد بر پا میشود، یا فستیوال موزیک راک که در شهر سیدنی تاسیس شده‌است Big Day Out Mardi Gras یا «مراسم ماردی گرا» که در امتداد خیابان آکسفورد برگزار میشود. (مراسمی مربوط به همجنسگرایان زن و مرد) (ماردی گرا: روز پیش از چهارشنبهٔ توبهٔ کاتولیک‌ها که درخیابان کاروان شادی حرکت میکند).
جشنواره فیلم سیدنی و بسیاری فستیوالهای کوچک دیگر مانند:Archibald Prize وTropfest، مسابقه‌ای که توسط نگارخانهٔ هنری نیو ساوث ولز برگزار میشود.
سیدنی دارای چندین موزه می‌باشد. بزرگترین آنها عبارت است از :
موزهٔ استرالیا (تاریخ طبیعی و انسان شناسی)
موزهٔ نیروگاه یا پاور هاوس (علم، تکنولوژی و طراحی)
نگارخانه هنری نیو ساوث ولز
موزهٔ هنرهای معاصر و موزهٔ ملی دریانوردی
سیدنی از فضای باز خوبی برخوردار است و حتی در مرکز شهر نیز مکانهای طبیعی بی شماری وجود دارد. درناحیهٔ تجاری مرکز سیدنی پارکهایChinese Garden of Friendship و Hyde Park,(باغهای گیاه‌شناسی رویال) Royal Botanical Gardens : قرار دارند.
دانشگاههای سیدنی
دانشگاه نیوساوث ولز University of New South Wales UNSW
دانشگاه تکنولوژی سیدنی University of Technology Sydney UTS
دانشگاه سیدنی University of Sydney
محوطه مرکزی دانشگاه سیدنی
ملبورن
ملبورن (به انگلیسی: Melbourne) با حدود ۴ میلیون نفر جمعیت، پایتخت ایالت ویکتوریا، اولین پایتخت کشور استرالیا قبل از شهر کانبرا و مهمترین شهر فرهنگی این کشور است . ملبورن به لحاظ جمعیت دومین شهر کشور پهناور استرالیا است .
امروزه این شهر به عنوان قطب مهم آموزش عالی و تحقیقات، هنر و فرهنگ و مد، ورزش و تفریح و جهانگردی و نیز فعالیتهای تجاری و صنعتی استرالیا شناخته میشود؛ تا جایی که از آن به عنوان پایتخت فرهنگ و هنر و مد و ورزش این کشور یاد می گردد.
نمای هوایی ملبورن
ملبورن (و ایالت ویکتوریا) در میان شهر های استرالیا لقب "بوستانشهر" گرقته است Australia's garden city . این شهر در دهه ی اخیر چند بار به عنوان بهترین شهر دنیا برای زندگی معرفی شده است. ( از سویه مجلهٔ اکونومیست و مرکز مرسر )
ملبورن مهد و مرکز پیدایش صنعت فیلمسازی و سینما، تلویزیون، رقص باله، هنر امپرسیونیسم، سبکهای مختلف رقص مثل نیو وگ و ملبورن شافل در استرالیا و مرکز مهم موزیک کلاسیک و امروزی در این کشوراست. فوتبال به روش استرالیایی نیز در ملبورن ابداع شده است.
شبکهٔ تراموای ملبورن به لـحاظ گستردگی در رتبه ی نخست جهان ایستاده است. بلندترین برج مسکونی جهان Eureka Tower (تا سال ۲۰۰۹) و سکای دک منحصربه‌فرد آن، پنج برج از شش آسمان خراش بلند استرالیا، بزرگ ترین کازینو و مجموعه ی سرگرمی استرالیا، بزرگترین مرکز خرید استرالیا و نیمکره ی جنوبی، بزرگترین مجموعه نمایشگاهی و مرکز همایش نیمکره ی جنوبی، قدیمی ترین و بزرگ ترین گالری هنری استرالیا در این شهر قرار دارند .
این شهر در جنوب شرقی کشور استرالیا در امتداد رود یاررا و بر کرانه‌های خلیج پورت فیلیپ Port Phillip Bay قرار گرفته است .ملبورن پایتخت ایالت ویکتوریا و منزلگاه بیش از %۷۰ اهالی این ایالت می‌باشد.
تاریخچه
ملبورن در سال ۱۸۳۵، چهل و هفت سال پس از ورود اولین اروپائیان، به وسیلهٔ مهاجرینی آزاد بنیان نهاده شد
با هجوم جویندگان طلا در دهـه ۱۸۵۰، ملبورن از یک اقامتگاه موقت در اطراف رود یاررا به یک کلانشهر در حال رشد تبدیل شد.
به سال ۱۸۸۰ "ملبورن حیرت آور" marvelous melbourne مهمتـرین و پرجمعیت‌ترین شهر استرالیا و ثروتمندترین شهر در جهان و پس از لندن بزرگترین شهر در سراسر امپراتوری بریتانیا بود. از سال ۱۹۰۱ تا سال ۱۹۲۷ که کانبرا ساخته شد، فدراسیون استرالیا، ملبورن را پایتخت موقت کشور قلمداد می‌کرد.
ورزش
ملبورن به عنوان پایتخت ورزشی استرالیا و دارنده ی عنوان "شهر غائی ورزشی جهان"، همه ساله میزبان بسیاری از رخدادهای مهم ورزشی جهان است . مانند مسابقات ماشین رانی جام بزرگ فورمیولا وان Australian F1 Grand Prix، کارناوال جام اسب سواری معروف ملبورن کاپ و نیز مسابقات جهانی تنیس اوپن استرالیا.
المپیک تابستانی ۱۹۶۵ و بازیهای مشترک‌المنافع ۲۰۰۶ در این شهر برگزار شد. منطقه عظیم ورزشی شهر بنام Melbourne Sports and Entertainment Precinct در شرق ملبورن، مهمترین مرکز ورزشی کشور استرالیا محسوب می گردد و شامل ملبورن پارک و یاررا پارک می شود.استادیوم کریکت ملبورن MCG و استادیوم المپیک پارک ونیز موزه ی ملی ورزش در آن واقع است. استادیوم(Etihad Stadium (formerly:Telstra Dome نیز در داکلندز قرار دارد.
فضاهای سبز و گردشگاه ها
فضاهای سبز و پارکهای گسترده ی درون-شهری چند صد هکتاری با هزاران گونه ی گیاهی گوناگون و برکه ها و دریاچه ها، به همراه رودبزرگ یاررا که از میان شهر می گذرد و به اطراف شهر امتداد می یابد و نیز بندرگاهها، اسکله ها و سواحل زیبای ملبورن از آن شهری با طبیعت روح انگیز بوجود آورده است، به گونه ای که این شهر ، "بوستانشهر استرالیا" لقب گرقته است.برخی از این فضاهای سبز شهری عبارتند از:
مجموعه گسترده ی دومینز پارکلندز شامل: کینگز دومین، رویال بوتانیک گاردنز، کوئین ویکتوریا گاردنز، الکساندراگاردنز و بناهای آنها .
آلبرت پارک و دریاچه ی آن (۲۲۵ هکتار )
رویال پارک (۱۸۱ هکتار )
همچنین کارلتون گاردنز، پرینس پارک، یاررا پارک، فاوکنر پارک، فیتسروی گاردنز، فلگستف گاردنز، بیررارونگ مار، ادینبورگ گاردنز، فوتسکری پارک، سن وینسنت گاردنز، سن کیلدا بوتانیک گارذنز و ده ها بوستان دیگر.
سواحل زیبای سن کیلدا، جنوب ملبورن، برایتون و ویلیامز تاون به همراه سواحل گوناگون خارج شهر از جذابیت‌های دیگر ملبورن است.
بریزبن
بریزبِن (همچنین بریسبن و نیز بریزبِین) (به انگلیسی: Brisbane و تلفظ آن brɪz.bən) یکی از شهرهای بزرگ کشور استرالیا است که در سواحل شرقی این کشور قرار گرفته است.
نمایی از آسمانخراش‌های بریزبین و رود بریزبین در روز
برزیزبن مرکز ایالت کوئینزلند
در کشور استرالیا است.
جمعیت کلانشهر بریزبین
۱۸۲۰۴۰۰ نفر است که ۹۸۹۱۵۲ نفر آن در شهر بریزبین و بقیه در شهرهای اقماری آن زندگی
میکنند. بریزبین بعد از سیدنی و ملبورن سومین شهر بزرگ
استرالیاست. ساختار شهری بریزبین همانند دیگر شهرهای بزرگ استرالیا مشتمل بر
مرکز شهر (Central Business District, CBD) و تعداد زیادی محله
(Suburb) است.
پرت (استرالیا)
پرت مرکز ایالت استرالیای غربی در کشور استرالیا است. جمعیت ۱،۶۵۰،۰۰۰ نفری پرت، این شهر را به بزرگترین شهر استرالیای غربی تبدیل کرده‌است. همچنین این شهر چهارمین شهر بزرگ استرالیا نیز محسوب میشود.
پرت (استرالیا)
این شهر در سال ۱۸۲۹ توسط کاپیتان اسکاتلندی نیروی
دریایی سلطنتی بریتانیا «جیمز
استرلینگ» (James Stirling) بنیان‌گذارده شد.
آدلاید
آدلاید مرکز و پرجمعیت‌ترین شهر ایالت استرالیای جنوبی و پنجمین شهر پرجمعیت استرالیا است. این شهر نقریباً ۱٫۲۸ میلیون نفر جمعیت دارد. به ساکنان شهر آدلاید «آدلایدین» گویند.
آدلاید شهری ساحلی است که در ساحل شرقی خلیج سنت وینسنت در "آدلاید پلین" بنا شده‌است. این شهر در شمال شبه جزیره "فلوریو" مابین خلیج "سنت وینسنت" و رشته کوههای کم ارتفاع "لافتی" قرار گرفته‌است. نواحی شهری حدوداً بیست کیلومتر از ساحل به سمت رشته کوه‌ها گسترش یافته‌اند در حالیکه حدود ۱۰۰ کیلومتر از "گاولر" و حدود شمالی آن در ساحل "سلیکس" فاصله دارند.
این شهر در سال ۱۸۳۶ به عنوان مرکز اسکان مهاجرین آزاد بریتانیایی بنا نهاده شد و نام آن به افتخار ملکه آدلاید، همسر آلمانی شاه ویلیام چهارم برگزیده شد. سرهنگ ویلیام لایت شهر را طرح‌ریزی کرد و موقعیت آن را در نزدیکی رودخانه "تورنز"، محلی که زیستگاه اصلی مردم "کاورنا" بود انتخاب کرد. لایت نقشه آدلاید را به صورت شبکه‌ای طرح ریزی کرد که در آن بلوارهای عریض و میادین بزرگی در نظر گرفته شده‌است که با پارک احاطه شدهاند. آدلاید در بدو تأسیس بر مبنای آزادی مذهبی و پایبندی به پیشرویی سیاسی وآزادی‌های مدنی شکل گرفت و به همین جهت به آن "شهر کلیساها" می‌گویند.
به عنوان مرکز دولتی و تجاری استرالیای جنوبی، آدلاید مؤسسات دولتی و اقتصادی بسیاری را در خود جای داده‌است. بیشتر این مراکز در مرکز شهر و در امتداد بلوار "نورث تراس" خیابان "کینگ ویلیام" و محلات مختلف مرکزی شهر جای گرفته‌اند. امروزه آلاید به خاطر جشنواره‌های گوناگون و رویدادهای ورزشی مختلف، غذا، شراب، فرهنگ، خط ساحلی طولانی و صنایع نظامی گوناگون شهرت دارد. این شهر در فهرست مجله "اکونومیست" برای قابل‌سکونت‌ترین شهرهای دنیا جزو ده شهر اول در سال ۲۰۱۰ شناخته شد و در سال ۲۰۱۱ توسط "شورای املاک استرالیا" بهترین شهر قابل سکونت نامیده شد.
گلد کوست
گُلدکُست یا گُلد کوست (به انگلیسی: Gold Coast) به معنی ساحل طلایی یکی از شهرهای توریستی استرالیا در ایالت کوئینزلند است. این شهر در آخرین نقطه جنوب شرق این ایالت قرار گرفته و هم مرز با ایالت نیو ساوت ولز می‌باشد.
درباره گُلد کُست
گلد کوست در کناره اقیانوس آرام بنا شده و به همین دلیل درازای آن در امتداد شمال به جنوب بسیار بیشتر از عرض آن می‌باشد. این شهر از شرق به اقیانوس آرام، از غرب به «رشته کوههای بزرگ جدا کننده»، از جنوب به ایالت نیو ساوت ولز و از شمال به بریزبین محدود میشود. گلد کوست آب و هوای نیمه استوایی دارد.
گُلدکُست از روزگاران قدیم زیستگاه بومیان استرالیا بوده‌است. اما رشد شهرنشینی در آن به نیمه‌های قرن بیستم بر می‌گردد که به دلیل جاذبه‌های گردشی و طبیعی زیاد، به مرکز تفریحی مرفهین بریزبین تبدیل شد و با فروش املاک و ساختن برجهای بلند، از شهرت و رشد فراوانی برخوردار شد.
برجهای بلند در ساحل سِرفِرز پارادایز Surfers Paradise در گُلدکُست
امروزه گُلدکُست یکی از
مناطق به سرعت در حال رشد استرالیا به حساب می‌آید. ناحیه گلد کست در سال ۲۰۰۶ بیش
از نیم میلیون نفر جمعیت داشته‌است که با این حساب دومین شهر بزرگ کوئینزلند و
ششمین شهر بزرگ استرالیا به حساب می‌آید. گلد کوست به خاطر سلسله آسمانخراش‌های
مرتفع که در کنار دریا قرار گرفته‌اند شهرت یافته است.
نیوکاسل
نیوکاسل Newcastle شهری است در استرالیا. این شهر در ایالت نیو ساوت ولز و در شمال شهر سیدنی قرار گرفته‌است. نیوکاسل دومین شهر بزرگ این ایالت است و جمعیتی بالغ بر ۲۸۸٬۷۳۲ نفر دارد.
خیابانی در نیوکاسل
نیوکاسل از نظر تقسیمات کشوری، یک کلانشهر به حساب
می‌آید. این شهر دارای معادن زغال سنگ فراوانی
است و از بزرگترین مراکز صادرات زغال سنگ جهان است. نخستین گروه اروپائیان در سال
۱۷۹۷ این منطقه را کشف کردند. تا پیش از آن، تنها گروههایی از بومیان
استرالیا در این ناحیه زندگی می‌کردند.
کانبرا
کانبـِرا پایتخت کشور استرالیا است. جمعیتی بیش از ۳۲۵ هزار تن دارد و بزرگترین شهر غیر بندری استرالیا به شمار می‌آید. در ۳۰۰ کیلومتری جنوب غربی سیدنی و ۶۵۰ کیلومتری شمال شرقی ملبورن واقع است. کانبرا در سال ۱۹۰۸ در توافقی میان سیدنی و ملبورن به پایتختی استرالیا برگزیده شد. این شهر به عنوان شهری که کاملاً با نقشه قبلی ساخته شده‌است با دیگر شهرهای استرالیا تفاوت دارد. کانبرا به عنوان پایتخت استرالیا، پارلمان و دادگاه عالی این کشور و بسیاری دیگر از اداره‌های دولتی را در خود جای داده‌است. کانبرا همچنین مورد علاقه گردشگران داخلی و خارجی استرالیاست.
نمايي از كانبرا
این شهر تنها شهر در بین تمامی شهرهای استرالیا است که با هدف قبلی و با طراحی قبلی
ساخته شده‌است. پس از مسابقة بین‌المللی طراحی شهری، طرح معمار شیکاگوئی، والتر
بورلی گریفن انتخاب گردید و عملیات ساخت در سال ۱۹۱۳ آغاز گردید. طراحی شهر مملو از
باغهای شهری بود و مساحت‌های زیادی به فضای سبز اختصاص داده شد بطوریکه کانبرا
عنوان «پایتخت بوته» را به خود اختصاص داد. هر چند رشد و توسعة کانبرا در اثر
جنگ‌های جهانی کاهش یافت، پس از جنگ جهانی دوم دوباره مسیر پیشرفت را ادامه داد.
کانبرا محل استقرار هیأت دولت، خانة پارلمان، دادگاه عالی استرالیا و سازمانهای متعدد دولتی است. همچنین محل استقرار چندین موسسة فرهنگی و اجتماعی ملی است. دولت فدرال بیشترین درصد تولید ناخالص ملی را دارد و بزرگترین کارفرما در کانبرا است. کانبرا همچنین مقصد مورد توجه توریست‌های داخلی و خارجی است.
اغلب استرالیایی‌ها نام شهر را در دو بخش تلفظ میکنند/ˈkæm.bɹə/ یا /ˈkæm.bɹə/ (can-bra یا cam-bra) تعداد کمی از تلفظ /ˈkæn.bə.ɹə/ یا/kæn.ˈbe.ɹə/ استفاده میکنند. ساکنین شهر را کانبرایی/kæn.ˈbe.ɹəns/ می‌گویند.
تاریخچه
منطقه امروزی کانبرا پیش از ورود سفیدپوستان، زیستگاه فصلی قبائل نگوناوال و والگالو بود. مردم نگاریگو در جنوب شرقی کانبرا، گوندونگورا در شمال، یوئین در ساحل و ویراجوری‌ها در غرب زندگی می‌کردند. یافته‌های باستان‌شناسی از ناحیه کانبرا نشانگر سکونت انسان از دست کم ۲۱ هزار سال پیش در این منطقه‌است.
واژهٔ «کانبراً را برگرفته از نام قوم محلی نگابری دانسته‌اند. این قوم از گروه خانوارهای نگوناوال است. برخی دیگر نام کانبرا را مشتق از واژهٔ »کامبراً به معنی «محل ملاقات» در زبان نگوناوال می‌دانند.
جغرافیا و آب و هوا
مساحت کانبرا ۶/۸۰۵ کیلومتر مربع (۰/۳۱۱ مایل مربع|mi) می‌باشد و در نزدیکی رشته کوههای بریندابلا قرار گرفته که تقریباً ۱۵۰ کیلومتر (۹۳ مایل) از ساحل شرقی فاصله دارد. این شهر در ارتفاعاتی قرار گرفته که از ۵۵۰ متر تا ۷۰۰ متر تغییر میکنند (۱۸۰۰ تا ۲۳۰۰ فوت) بلندترین نقطه کوه ماجورا با ارتفاع ۸۸۸ متر (۲۹۱۳ فوت) می‌باشد. تپه‌های بزرگ دیگر شامل کوه تیلور (ناحیة پایتخت استرالیا)، کوه آینسلی (ناحیة پایتخت استرالیا)، کوه موگاموگا و کوهستان سیاه (ناحیة پایتخت استرالیا) می‌باشند. بوته زارهای اطراف مخلوطی از گیاهان اوکالیپتوس، ساوانا، زمینهای سر سبز، باتلاق و جنگل‌های اوکالیپتوس خشک می‌باشد. رودخانة ملونگلو از کانبرا عبور میکند و برای تأمین آب شهر، سری بر روی آن ساخته شده که دریاچة بورلی گریفن را شکل داده‌است. سپس ملونگلو به رودخانة موروم بیجی در شمال غربی کانبرا وصل میشود که آن هم در جهت شمال غربی به سمت شهر یاس در نیوساوت ولز می‌رود. رودخانة کرئین بیان، ملونگلورا، به زمینهای اواکس متصل میکند. نهرهای کوچک زیادی از قبیل نهر جرا بومبرا و نهر یارا لوملا به ملونگلو و موروم بیجی جریان دارند. دو تا از این نهرها با نام‌های گیینندرا و توگرانونگ برای شکل دادن دریاچه‌های گیینندرا و توگرانونگ، سدبندی شدهاند. در گذشته گاهی رودخانه ملونگلو طغیان می‌کرده و باعث سیل می‌شده‌است.
ACT، هفت منطقه اصلي کانبرا به رنگ زرد نشان داده شدهاند که عبارت‌اند از کانبراي شمالي، کانبراي جنوبي، دره وودن، بلکنن، وستون کريک، توگرانونگ، گانگالين
بخاطر عرض جغرافیایی ویژه و فاصله و ارتفاع از ساحل، کانبرا چهار فصل مجزا دارد. آب
و هوای اکثر مناطق ساحلی که تمامی پایتخت‌های ایالتی را در بر می‌گیرد، معتدل است.
کانبرا هوای گرم، تابستانهای خشک، و زمستانهای ملایم با مه سنگین و سرمازدگی متناوب
و بارش نادر برف در منطقة تجارت مرکزی |CBD و مناطق اطراف، دارد. بیشترین دمای ثبت
شده، در یکم فوریه ۱۹۶۸ بوده‌است. کمترین دمای ثبت شده در ۱۱ ژوئیه ۱۹۷۱ است.
تقریباً هر سه زمستان یکبار، و حداکثر بارش در بهار و تابستان دیده میشود.
ساختار شهری
کانبرا شهری با طراحی قبلی است که توسط معمار معروف قرن بیستم آمریکا، والتر بورلی گریفن طراحی شده‌است. مرکز شهر در مسیر دو محور عمود بر هم طراحی شده‌است. محور آبی که تا دریاچة گریفن امتداد می‌یابد و محور زمینهای تشریفاتی که از خانة پارلمان در کاپیتال هیل تا خیابان ANZAC و یا دبودهای جنگی استرالیا در کوهپایة کوه آینسلی ادامه می‌یابد. منطقة معروف به مثلث پارلمانی کانبرا از سه محور تشکیل شده که از کاپیتال هیل در امتداد خیابان رفاه اجتماعی تا مرکز سیویک در حوالی سیتی هیل در امتداد خیابان قانون اساسی تا محوطة دفاعی در راسل هیل و در امتداد خیابان کینگز به کاپیتال هیل گسترده شده‌است. نواحی شهری کانبرا به محدوده‌های برنامه‌ریزی شده، مرکز شهر، مرکز گروه و حومه‌های محلی تقسیم شده‌است. هفت محدوده وجود دارند که هر کدام به حومه‌های کوچک‌تر تقسیم شدهاند و هر کدام یک مرکز شهر دارند که محل فعالیتهای اجتماعی و خرید و فروش است. این محدوده‌ها به ترتیب زیر مسکونی شدند:
کانبرای شمالی، در سالهای ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ مسکونی شد که تا ۱۹۶۰ ادامه داشت و دارای ۱۵ حومه‌است.
کانبرای جنوبی، از سال ۱۹۲۰ تا ۱۹۶۰، دارای ۱۲ حومه
دره وودن، در سال ۱۹۶۳ مسکونی شد، ۱۳ حومه
بلکنن، در سال ۱۹۶۷ مسکونی شد، دارای ۲۵ حومه
وستون گریک، در سال ۱۹۶۹ مسکونی شد، دارای ۸ حومه
توگرانونگ، در سال ۱۹۷۴ مسکونی شد، دارای ۱۹ حومه
گانگاهلین، در سال ۱۹۹۰ مسکونی شد، تاکنون ۷ حومه دارد.
محدوده‌های کانبرای شمالی و جنوبی اساساً مبتنی بر طراحی والتر بورلی گریفن هستند. پس از سال ۱۹۶۷، کمیسیون توسعة پایتخت کشوری «نقشة Y » را طراحی کرد تا شهر کانبرا را وسیع‌تر کند و مجموعه‌ای از مراکز خرید و مرکز شهرها را راه‌اندازی کرده و با بزرگراه به یکدیگر متصل کند. این نقشه شبیه حرف Y بود که توگرانونگ در قسمت پایینی و بلکونن و گانگهالین در دو انتهای دو بازوی آن قرار داشتند.
چشم انداز دره توگرانونگ از تپه توگرانونگ
توسعة کانبرا توسط
دولت حمایت شد. تمامی زمینهای واقع در ACT به مدت ۹۹ ساله از دولت ملی اجاره گرفته
شدهاند هر چند اکثر اجاره‌ها امروزه توسط دولت ناحیه، مدیریت میشود. اغلب حومه‌ها
دارای مغازه‌های محلی می‌باشند و نزدیک به مرکز بزرگ خرید قرار دارند. امکانات
اجتماعی و مدارس اغلب نزدیک به مغازه‌های محلی یا مراکز خرید قرار دارند. بیشتر
حومه‌های استرالیا از روی نام استرالیایی‌های معروفی که اولین ساکنان این شهر
بوده‌اند، نامگذاری شده‌است. خیابانها عموماً از روی موضوع خاص نامگذاری شدهاند
مثلاً خیابان راضی از روی سدها و آب بندها و خیابان پاژ از روی بیولوژیست‌ها و
ناتورالیست‌ها نام‌گزاری شده‌است. اغلب هیأت صنایع سبک وجود دارد: حومه‌های فیش و
یک، میچل و هومه.
طرز اداره کشور
در محدودة پایتخت استرالیا به غیر از شهر کانبرا، منطقة مسکونی بزرگ‌تر از روستا وجود ندارد. مجلس قانونگذاری پایتخت استرالیا کار وضع قانون در شهر و محدودة دولتی را بر عهده دارد. مجلس ۱۷ عضو دارد که با انتخابات از سه محدوده انتخاب می‌شوند. این سه محدوده عبارت‌اند از مولونگلو، گینیندرا و بریندابلا که به ترتیب، هفت، پنج و پنج عضو انتخاب میکنند. نخست وزیر توسط اعضای مجلس قانونگذاری (MLA) انتخاب میشود. در انتخابات سال ۲۰۰۴، حزب کارگران استرالیا به رهبری نخست‌وزیر، جون استانهوپ نه کرسی از هفده کرسی را بدست آورد و اولین دولت اکثریت ACT را تشکیل داد.
پرونده: مجلس قانونگذاري ACT، مجسمه Ethos(تام باس،1961)
دولت ملی استرالیا تا حدودی بر دولت ACT تأثیر دارد. در حیطة مدیریتی، حزب ملی
سرمایه مسئول برنامه‌ریزی و توسعة کانبرا می‌باشد که از اهمیت ملی برخوردار است و
باید با دیدگاه و نوع تفکر گریفن همخوانی داشته باشد و مناطقی که مالکیشان جزو
اموال عمومی محسوب می‌گردد را تبدیل به پارک طبیعی کانبرا کنند. دولت ملی نیز تا
حدودی کنترل مجلس را در دستان خود نگه می‌دارد و اینکار را با استفاده از مقررات
محدودة پایتخت استرالیا در سال ۱۹۸۸ انجام می‌دهد. قوانین پارلمان ملی، اساسنامه
ACT است و محدودیت‌هایی را بر قانونگذاری در مجلس اعمال میکند.
پلیس فدرال استرالیا، امنیت را در تمامی ایالات برقرار میکند. مردمی که جرمی مرتکب شدهاند در دادگاه صلحیه استرالیا و اگر جرائم شدید و سنگین باشد، در دادگاه عالی استرالیا محاکمه می‌شوند. زندانیها در باز داشتگاه بلکونن در ACT نگهداری می‌شوند و از آنجایی که زندانی در ACT وجود ندارد، محکومین برای گذراندن دوران محکومیت به نیو ساوت ولذا NSW فرستاده می‌شوند. دادگاههایی مثل دیوان محاکمات و دادگاه خانوادة استرالیا به موضوعات غیر جنایی و اختلافات روزمره مردم می‌پردازند.
اقتصاد
از تاریخ ژوئیه ۲۰۰۶ نرخ بیکاری در استرالیا ٪۸/۲ است که کمتر از نرخ جهانی ٪۸/۴ می‌باشد. به علت نرخ پایین بیکاری و سطح درآمد مناسب هر شهروند استرالیایی، ساکنان کانبرا در میان شهرهای بزرگ استرالیا بیشترین درآمد متوسط را دارا هستند. متوسط درآمد ناخالص هفتگی ساکنین کانبرا ۱۲۰۸۵۰ دلار استرالیا در مقایسه با متوسط درآمد ۱۰۴۳۱۰ برای کل استرالیا است. متوسط هزینة مسکن در کانبرا از ژوئن ۲۰۰۵، ۳۵۲۵۰۰ دلار بوده که پایین‌تر از ملبورن و سیدنی است. متوسط هزینة اجارة مسکن در کانبرا بیشتر از سایر ایالات است. هزینه اجارة یک خانة سه خوابه در ژوئن ۲۰۰۶ در کانبرا ۳۲۰ دلار در هفته بوده‌است که بالاترین مقدار را در بین مراکز سایر ایالات دارد.
بسياري از استرليايي‌ها توسط ارگان هاي دولتي از جمله خزانه‌داري استراليا استخدام شدهاند
صنعت اصلی شهر مدیریت دولتی و دفاع است که ٪۱/۲۶ تولید ناخالص داخلی در ۲۰۰۴-۲۰۰۳ را تأمین میکند و ٪۴۰ نیروی کار کانبرا را بکار گرفته‌است.<نام مرجع ="acttreasuryawe"/>[۹] کارفرمایان اصلی بخش عمومی در کانبرا، پارلمان و سازمانهای دولتی مثل سازمان دفاع، مالی، روابط خارجی بازرگانی و خزانه می‌باشند. تعدادی از قوای دفاعی استرالیا در نزدیکی کانبرا مستقر شدهاند، بخصوص HMAS Harman که یک مرکز ارتباطات دریایی است و به مرکز نگهداری مهمات چند منظوره تبدیل شده‌است. پایگاه نظامی قایر بایرن که نزدیک زمینهای فرودگاه بین‌المللی کانبرا بود، به مسئولین فرودگاه واگذار شد، ولی این پایگاه هنوز هم برای پروازهای خصوصی RAAF بکار می‌رود. خدمات املاک و تجارت، خدمات عمومی و بهداشت، ساخت مسکن وآموزش و پرورش از شاخص‌های مهم اقتصادی استرالیا هستند. صنعت جهانگردی این کشور نیز رونق زیادی دارد. بهار و پاییز این کشور بسیار زیباست و نمایشگاه سالانه گل و گیاه کانبرا (Floriade, Canberra) یکی از جاذبه‌های اصلی این کشور محسوب میشود.
جمعیت‌شناسی
از سال ۲۰۰۳، جمعیت کانبرا 323/400 نفر و تراکم جمعیت ۴۰۱ نفر در هر کیلومتر مربع (۰۳۸/۱ مایل مربع) بوده‌است. سرشماری سال ۲۰۰۱ نشان داد که ٪1/2 جمعیت کانبرا از نژادهای بومی و ٪21/6 از مهاجرین خارجی بودند.
قسمت عمدة مهاجرین از کشورهای انگلیسی زبان مثل انگلستان و نیوزیلند می‌باشند. تعداد قابل توجهی نیز از آلمان، ایتالیا و ویتنام می‌باشند. اخیراً از کشورهای شرقی و جنوبی آسیا نیز مهاجرانی به استرالیا آمده‌اند.
اغلب مردم کانبرا به زبان بومی انگلیسی استرالیایی صحبت میکنند، عده‌ای زبان دوم دارند که از آن جمله زبان چینی مندرین، چینی کاتونی، ویتنامی، ایتالیایی و یونانی می‌باشد.این پنج زبان توسط 4/8% مردم صحبت می شود. مردم کانبرا نسبتاً جوان و تحصیلکرده هستند. میانگین سنی ۳۲ سال است و فقط ٪9/8 از جمعیت، بالای ۶۵ سال است. بین ۱۹۹۶ و ۲۰۰۲، ٪61/9 جمعیت کانبرا نقل مکان کرده‌اند که دومین میزان بالای نقل مکان در شهرهای استرالیا است.
از ماه مه ۲۰۰۴، ٪۳۰ جمعیت ACT بین ۱۵-۶۴ سال بوده و میانگین تحصیلات معادل لیسانس بوده‌است.
حدود ٪۶۳ مردم کانبرا دارای دین مسیحی از شاخه‌های کاتولیک و آنگلیکان، ٪6 دارای دینی غیر از مسیحیت و ٪23 غیر مذهبی می‌باشند.
از سال ۲۰۰۲ جرایم متداول در کانبرا، جرائم مالی، ورود غیر مجاز و سرقت خودرو و موتورسیلکت بوده‌است آدمکش و موارد مشابه فقط هر 1/5 نفر در 100/000 نفر اتفاق می‌افتد که کمتر از میانگین 4/9 در سطح ملی است. میزان حملات جنسی نیز پایین‌تر از متوسط جهانی است.
تحصیلات
دو مؤسسه اصلی، دانشگاه کانبرا (UC) در منطقة بروس و دانشگاه ملی استرالیا (ANV) در منطقة آستون می‌باشند. ANU به‌عنوان یک دانشگاه تحقیقاتی در سال ۱۹۴۶ ساخته شد و هنوز هم دارای مراکز تحقیقاتی قوی می‌باشد و جزو برترین دانشگاههای جهان محسوب میشود و از طرفی، پس از دانشگاه ملبورن، دومین دانشگاه استرالیا در رتبه‌بندی جهانی است.
هر دو دانشگاه، محوطة داخلی جالب و دانشجویان خارجی دارند. دو دانشگاه مذهبی نیز در کانبرا وجود دارد: سیگنادو در حومة کانبرای شمالی در منطقة و استون که دانشگاه کاتولیک است و کالج علوم الهی سنت مارک در نزدیکی خانة پارلمان که جزو پردیس دانشگاه استوارت چارلز است آکادمی نیروی دفاع استرالیا (ADFA) و کالج سلطنتی نظامی دونترون، در نزدیکی حومة کمپل در شمال شرقی کانبرا واقع شدهاند. دانشگاه ADFA علوم نظامی را تدریس میکند و جزئی از پردیس دانشگاه نیوساوت ولز می‌باشد. دونترون نیز افسران قوای مسطح را تعلیم می‌دهد. در فوریة ۲۰۰۴، ۱۴۰ مدرسة دولتی و غیردولتی در کانبرا وجود داشت که ۹۶ تا دولتی و ۴۴ تا غیر دولتی بود. در اکثر حومه‌ها، پیش دبستانی و دبستان ابتدایی دارند که در فضاهای باز احداث شدهاند. پیش دبستاین اجباری نیست ولی اغلب بچه‌ها از آن استفاده میکنند. مدرسة ابتدایی از ۱ تا ۶ سالگی است.
دانشکده هنر دانشگاه ملی استرالیا، ( دبیرستان سابق کانبرا)
بچه‌ها از ۷ تا ۱۰ سالگی در راهنمایی و از ۱۱ تا ۱۲ سالگی در کالج درس می‌خوانند ACT بیشترین نرخ ابقا را در استرالیا دارد و ٪۸۹ دانش‌آموزان که در هفت سالگی در سال ۱۹۹۹ نامنویسی کرده‌اند، تا سال ۲۰۰۴ بطور مرتب به تحصیلات خود ادامه می‌دادند.
فرهنگ
هنر و سرگرمی
کانبرا مرکز بسیاری از موسسات و بناهای تاریخی از جمله موزة جنگ استرالیا، نگارخانه ملی استرالیا، نگارخانه پرتره‌هیا ملی، کتابخانة ملی استرالیا، آرشیو ملی استرالیا و موزة ملی استرالیا می‌باشد. بسیاری از ساختمانهای هیئت دولت به روی عموم باز می‌باشن، مثل خانة پارلمان، دادگاه عالی و ضرابخانة سلطنتی استرالیا، مکانهای تفریحی شامل دریاچة گریفن، برج تلسترا، و باغهای گیاهی ملی استرالیا در منطقة کوههای سیاه، باغ وحش و آکواریوم در منطقة سد اسکریوند، موزة ملی دایناسور و مرکز علوم و تکنولوژی ملی کانبرا، می‌باشند.
موزة ملي استراليا که در سال 2001 در زمزه آثار تاريخي ثبت شده اين کشور قرار گرفت و ساختمان آن يکي از شاهکارهاي معماري اين کشور است
نگارخانه و موزة کانبرا در مرکز شهر حومة سیویک، گنجینة تاریخ و هنر بومی است. ورود به بسیاری از خانه‌های تاریخی برای عموم آزاد است مثل: مزرعه رعیتی توگرا نونگ، موگا – موگا در سیمونستون و کلبة بلودل در پارکس که نحوة زندگی مهاجرین اروپایی را نشان میدهند. خانة کالتورپس که نمادی از گذشته‌های دور کانبرا است، در منطقة رد هیل به خوبی نگهداری شده‌است. خانة دانترون در حومة کمپل، یکی از قدیمی‌ترین مزرعه‌های منطقه‌است و اکنون به دفتر کالج نظامی سلطنتی و انترون تبدیل شده‌است.
کانبرا، مکانهای زیادی برای اجرای زندة موسیقی و تئاتر دارد: نمایشگاه و تئاتر کانبرا که محل برگزاری کنسرت‌های متعدد بوده‌است و سالن لولین (در دانشگاه موسیقی ANU) که محل برگزاری کنسرت است. تئاتر خیابانی نیز طرفداران زیادی دارد. استون فست در دانشگاه کانبرا بزرگترین جشنوارة موسیقی کانبرا است. کلوب‌های شبانه و کافه‌های زیادی در کانبرا وجود دارد که برنامه‌های سرگرمی زنده نیز برگزار میکنند و بیشتر در مناطق دیکسون، کینگ‌استون و مرکز شهر متمرکز شدهاند. اغلب مراکز شهر دارای سینما و سالن تئاتر و کتابخانه می‌باشند. رخدادهای فرهنگی مردمی عبارت‌اند از جشنوارة ملی مردمی استرالیا شوی سلطنتی کانبرا، و جشنوارة ماشین و جشنوارة کانبرا که بطول ۱۰ روز در ماه مارس به مناسب روز کانبرا برگزار میشود
شهرهای متشابه کانبرا عبارت‌اند از آتلانتا، جورجیا در ایالات متحده، بیجینگ در چین، دیلی در تیمور شرقی، نارا در ژاپن و ورسایلس در فرانسه بین این کشورها تبادل فرهنگی صورت می‌گیرد. جشنوارة کانبرا _ نارا همه ساله در ماه اکتبر برگزار میشود.
ورزش
علاوه بر تیمهای محلی، کانبرا تیمهای ملی نیز دارد که در مسابقات بین‌المللی رقابت میکنند. معروفترین تیمها کانبرا رایدرز و CA برومبیز هستند که در لیگ راگبی بازی میکنند و بارها به قهرمانی رسیده‌اند. بازیهای خانگی هر دو تیم در استادیوم کانبرا برگزار میشود که بزرگترین ورزشگاه کانبرا است و در مسابقات المپیک تابستانی ۲۰۰۰ برای برگزاری مسابقات فوتبال و در سال ۲۰۰۳ برای جام جهانی را کپی استفاده می‌شد. تیم بسکتبال این شهر، کانبرا کاپیتالز، نیز تیم موفقی است. این تیم جایزة لیگ بستکبال زنان را از آن خود کرد.
مسابقات راگبي در استاديوم کانبرا
تیم‌هایی نیز هستند که در مسابقات ملی با هم رقابت میکنند. این رشته‌ها شامل نت‌بال، هاکی روی چمن، هاکی روی یخ و کریکت می‌باشد. لیگ فوتبال استرالیا |AFL و باشگاه فوتبال کانگوروز، مسابقات متعددی را در منطقة ماندکا اوال برگزار کرده‌اند. باشگاه فوتبال ملبورن پس از جابجایی به کارارا، مسابقاتی را در مقابل تیم وسترن بولداگز انجام خواهد داد. همچنین کانبرا محل برگزاری مسابقات فوتبال نوجوانان باراسی است. بازی تاریخی کریکت نخست وزیر XI، همه ساله در ماندکااوال برگزار میشود. دیگر رویدادهای ورزشی سالانه عبارت‌اند از: ماراتن کانبرا و مسابقات سه گانه، و مسابقات تنیس کلاسیک زنان کانبرا.
موسسة ورزش استرالیا (AIS) در حومة کانبرا، شهر بروس قرار دارد. AIS دوره‌های آموزشی حرفه‌ای مربیگری در ورزشهای قهرمانی را در رشته‌های مختلف برگزار میکند. AIS از سال ۱۹۸۱ شروع به کار کرده و قهرمانان بزرگی را تربیت کرده‌است.
کانبرا مقدار زیادی زمین فوتبال، گلف، پارک اسکیت، زمین تنیس و استخر شنا دارد که به روی عموم باز است. مسیرهای دوچرخه‌سواری برای مقاصد تفریحی و ورزشی نیز در شهر موجود است. پارک طبیعت کانبرا، مسیرهای پیاده‌روی، اسب سواری و موتورسواری در کوه دارد. ورزشهای آبی مثل قایق‌سواری، قایق بادبانی و اسکی روی آب از فعالیتهای مورد علاقة مردم در دریاچه‌های کانبرا است. مسابقات رالی اتومبیلرانی و موتورسواری و ساخت پسیت مسابقه موتور سیکلت رانی سرعتی از برنامه‌های آتی کانبرا است.
ولونگونگ
ولونگونگ، شهری بندری در کشور استرالیا است. این شهر در ایالت نیو ساوت ولز واقع شده است.
نمايي از شهر ولونگونگ
ملبورن (به انگلیسی: Melbourne) با حدود ۴ میلیون نفر جمعیت، پایتخت ایالت ویکتوریا، اولین پایتخت کشور استرالیا قبل از شهر کانبرا و مهمترین شهر فرهنگی این کشور است . ملبورن به لحاظ جمعیت دومین شهر کشور پهناور استرالیا است .
امروزه این شهر به عنوان قطب مهم آموزش عالی و تحقیقات، هنر و فرهنگ و مد، ورزش و تفریح و جهانگردی و نیز فعالیتهای تجاری و صنعتی استرالیا شناخته میشود؛ تا جایی که از آن به عنوان پایتخت فرهنگ و هنر و مد و ورزش این کشور یاد می گردد.
نمای هوایی ملبورن
ملبورن (و ایالت ویکتوریا) در میان شهر های استرالیا لقب "بوستانشهر" گرقته است Australia's garden city . این شهر در دهه ی اخیر چند بار به عنوان بهترین شهر دنیا برای زندگی معرفی شده است. ( از سویه مجلهٔ اکونومیست و مرکز مرسر )
ملبورن مهد و مرکز پیدایش صنعت فیلمسازی و سینما، تلویزیون، رقص باله، هنر امپرسیونیسم، سبکهای مختلف رقص مثل نیو وگ و ملبورن شافل در استرالیا و مرکز مهم موزیک کلاسیک و امروزی در این کشوراست. فوتبال به روش استرالیایی نیز در ملبورن ابداع شده است.
شبکهٔ تراموای ملبورن به لـحاظ گستردگی در رتبه ی نخست جهان ایستاده است. بلندترین برج مسکونی جهان Eureka Tower (تا سال ۲۰۰۹) و سکای دک منحصربه‌فرد آن، پنج برج از شش آسمان خراش بلند استرالیا، بزرگ ترین کازینو و مجموعه ی سرگرمی استرالیا، بزرگترین مرکز خرید استرالیا و نیمکره ی جنوبی، بزرگترین مجموعه نمایشگاهی و مرکز همایش نیمکره ی جنوبی، قدیمی ترین و بزرگ ترین گالری هنری استرالیا در این شهر قرار دارند .
این شهر در جنوب شرقی کشور استرالیا در امتداد رود یاررا و بر کرانه‌های خلیج پورت فیلیپ Port Phillip Bay قرار گرفته است .ملبورن پایتخت ایالت ویکتوریا و منزلگاه بیش از %۷۰ اهالی این ایالت می‌باشد.
تاریخچه
ملبورن در سال ۱۸۳۵، چهل و هفت سال پس از ورود اولین اروپائیان، به وسیلهٔ مهاجرینی آزاد بنیان نهاده شد
با هجوم جویندگان طلا در دهـه ۱۸۵۰، ملبورن از یک اقامتگاه موقت در اطراف رود یاررا به یک کلانشهر در حال رشد تبدیل شد.
به سال ۱۸۸۰ "ملبورن حیرت آور" marvelous melbourne مهمتـرین و پرجمعیت‌ترین شهر استرالیا و ثروتمندترین شهر در جهان و پس از لندن بزرگترین شهر در سراسر امپراتوری بریتانیا بود. از سال ۱۹۰۱ تا سال ۱۹۲۷ که کانبرا ساخته شد، فدراسیون استرالیا، ملبورن را پایتخت موقت کشور قلمداد می‌کرد.
ورزش
ملبورن به عنوان پایتخت ورزشی استرالیا و دارنده ی عنوان "شهر غائی ورزشی جهان"، همه ساله میزبان بسیاری از رخدادهای مهم ورزشی جهان است . مانند مسابقات ماشین رانی جام بزرگ فورمیولا وان Australian F1 Grand Prix، کارناوال جام اسب سواری معروف ملبورن کاپ و نیز مسابقات جهانی تنیس اوپن استرالیا.
المپیک تابستانی ۱۹۶۵ و بازیهای مشترک‌المنافع ۲۰۰۶ در این شهر برگزار شد. منطقه عظیم ورزشی شهر بنام Melbourne Sports and Entertainment Precinct در شرق ملبورن، مهمترین مرکز ورزشی کشور استرالیا محسوب می گردد و شامل ملبورن پارک و یاررا پارک می شود.استادیوم کریکت ملبورن MCG و استادیوم المپیک پارک ونیز موزه ی ملی ورزش در آن واقع است. استادیوم(Etihad Stadium (formerly:Telstra Dome نیز در داکلندز قرار دارد.
فضاهای سبز و گردشگاه ها
فضاهای سبز و پارکهای گسترده ی درون-شهری چند صد هکتاری با هزاران گونه ی گیاهی گوناگون و برکه ها و دریاچه ها، به همراه رودبزرگ یاررا که از میان شهر می گذرد و به اطراف شهر امتداد می یابد و نیز بندرگاهها، اسکله ها و سواحل زیبای ملبورن از آن شهری با طبیعت روح انگیز بوجود آورده است، به گونه ای که این شهر ، "بوستانشهر استرالیا" لقب گرقته است.برخی از این فضاهای سبز شهری عبارتند از:
مجموعه گسترده ی دومینز پارکلندز شامل: کینگز دومین، رویال بوتانیک گاردنز، کوئین ویکتوریا گاردنز، الکساندراگاردنز و بناهای آنها .
آلبرت پارک و دریاچه ی آن (۲۲۵ هکتار )
رویال پارک (۱۸۱ هکتار )
همچنین کارلتون گاردنز، پرینس پارک، یاررا پارک، فاوکنر پارک، فیتسروی گاردنز، فلگستف گاردنز، بیررارونگ مار، ادینبورگ گاردنز، فوتسکری پارک، سن وینسنت گاردنز، سن کیلدا بوتانیک گارذنز و ده ها بوستان دیگر.
سواحل زیبای سن کیلدا، جنوب ملبورن، برایتون و ویلیامز تاون به همراه سواحل گوناگون خارج شهر از جذابیت‌های دیگر ملبورن است.
بریزبن
بریزبِن (همچنین بریسبن و نیز بریزبِین) (به انگلیسی: Brisbane و تلفظ آن brɪz.bən) یکی از شهرهای بزرگ کشور استرالیا است که در سواحل شرقی این کشور قرار گرفته است.
نمایی از آسمانخراش‌های بریزبین و رود بریزبین در روز
پرت (استرالیا)
پرت مرکز ایالت استرالیای غربی در کشور استرالیا است. جمعیت ۱،۶۵۰،۰۰۰ نفری پرت، این شهر را به بزرگترین شهر استرالیای غربی تبدیل کرده‌است. همچنین این شهر چهارمین شهر بزرگ استرالیا نیز محسوب میشود.
پرت (استرالیا)
آدلاید
آدلاید مرکز و پرجمعیت‌ترین شهر ایالت استرالیای جنوبی و پنجمین شهر پرجمعیت استرالیا است. این شهر نقریباً ۱٫۲۸ میلیون نفر جمعیت دارد. به ساکنان شهر آدلاید «آدلایدین» گویند.
آدلاید شهری ساحلی است که در ساحل شرقی خلیج سنت وینسنت در "آدلاید پلین" بنا شده‌است. این شهر در شمال شبه جزیره "فلوریو" مابین خلیج "سنت وینسنت" و رشته کوههای کم ارتفاع "لافتی" قرار گرفته‌است. نواحی شهری حدوداً بیست کیلومتر از ساحل به سمت رشته کوه‌ها گسترش یافته‌اند در حالیکه حدود ۱۰۰ کیلومتر از "گاولر" و حدود شمالی آن در ساحل "سلیکس" فاصله دارند.
این شهر در سال ۱۸۳۶ به عنوان مرکز اسکان مهاجرین آزاد بریتانیایی بنا نهاده شد و نام آن به افتخار ملکه آدلاید، همسر آلمانی شاه ویلیام چهارم برگزیده شد. سرهنگ ویلیام لایت شهر را طرح‌ریزی کرد و موقعیت آن را در نزدیکی رودخانه "تورنز"، محلی که زیستگاه اصلی مردم "کاورنا" بود انتخاب کرد. لایت نقشه آدلاید را به صورت شبکه‌ای طرح ریزی کرد که در آن بلوارهای عریض و میادین بزرگی در نظر گرفته شده‌است که با پارک احاطه شدهاند. آدلاید در بدو تأسیس بر مبنای آزادی مذهبی و پایبندی به پیشرویی سیاسی وآزادی‌های مدنی شکل گرفت و به همین جهت به آن "شهر کلیساها" می‌گویند.
به عنوان مرکز دولتی و تجاری استرالیای جنوبی، آدلاید مؤسسات دولتی و اقتصادی بسیاری را در خود جای داده‌است. بیشتر این مراکز در مرکز شهر و در امتداد بلوار "نورث تراس" خیابان "کینگ ویلیام" و محلات مختلف مرکزی شهر جای گرفته‌اند. امروزه آلاید به خاطر جشنواره‌های گوناگون و رویدادهای ورزشی مختلف، غذا، شراب، فرهنگ، خط ساحلی طولانی و صنایع نظامی گوناگون شهرت دارد. این شهر در فهرست مجله "اکونومیست" برای قابل‌سکونت‌ترین شهرهای دنیا جزو ده شهر اول در سال ۲۰۱۰ شناخته شد و در سال ۲۰۱۱ توسط "شورای املاک استرالیا" بهترین شهر قابل سکونت نامیده شد.
گلد کوست
گُلدکُست یا گُلد کوست (به انگلیسی: Gold Coast) به معنی ساحل طلایی یکی از شهرهای توریستی استرالیا در ایالت کوئینزلند است. این شهر در آخرین نقطه جنوب شرق این ایالت قرار گرفته و هم مرز با ایالت نیو ساوت ولز می‌باشد.
درباره گُلد کُست
گلد کوست در کناره اقیانوس آرام بنا شده و به همین دلیل درازای آن در امتداد شمال به جنوب بسیار بیشتر از عرض آن می‌باشد. این شهر از شرق به اقیانوس آرام، از غرب به «رشته کوههای بزرگ جدا کننده»، از جنوب به ایالت نیو ساوت ولز و از شمال به بریزبین محدود میشود. گلد کوست آب و هوای نیمه استوایی دارد.
گُلدکُست از روزگاران قدیم زیستگاه بومیان استرالیا بوده‌است. اما رشد شهرنشینی در آن به نیمه‌های قرن بیستم بر می‌گردد که به دلیل جاذبه‌های گردشی و طبیعی زیاد، به مرکز تفریحی مرفهین بریزبین تبدیل شد و با فروش املاک و ساختن برجهای بلند، از شهرت و رشد فراوانی برخوردار شد.
برجهای بلند در ساحل سِرفِرز پارادایز Surfers Paradise در گُلدکُست
نیوکاسل
نیوکاسل Newcastle شهری است در استرالیا. این شهر در ایالت نیو ساوت ولز و در شمال شهر سیدنی قرار گرفته‌است. نیوکاسل دومین شهر بزرگ این ایالت است و جمعیتی بالغ بر ۲۸۸٬۷۳۲ نفر دارد.
خیابانی در نیوکاسل
کانبرا
کانبـِرا پایتخت کشور استرالیا است. جمعیتی بیش از ۳۲۵ هزار تن دارد و بزرگترین شهر غیر بندری استرالیا به شمار می‌آید. در ۳۰۰ کیلومتری جنوب غربی سیدنی و ۶۵۰ کیلومتری شمال شرقی ملبورن واقع است. کانبرا در سال ۱۹۰۸ در توافقی میان سیدنی و ملبورن به پایتختی استرالیا برگزیده شد. این شهر به عنوان شهری که کاملاً با نقشه قبلی ساخته شده‌است با دیگر شهرهای استرالیا تفاوت دارد. کانبرا به عنوان پایتخت استرالیا، پارلمان و دادگاه عالی این کشور و بسیاری دیگر از اداره‌های دولتی را در خود جای داده‌است. کانبرا همچنین مورد علاقه گردشگران داخلی و خارجی استرالیاست.
نمايي از كانبرا
کانبرا محل استقرار هیأت دولت، خانة پارلمان، دادگاه عالی استرالیا و سازمانهای متعدد دولتی است. همچنین محل استقرار چندین موسسة فرهنگی و اجتماعی ملی است. دولت فدرال بیشترین درصد تولید ناخالص ملی را دارد و بزرگترین کارفرما در کانبرا است. کانبرا همچنین مقصد مورد توجه توریست‌های داخلی و خارجی است.
اغلب استرالیایی‌ها نام شهر را در دو بخش تلفظ میکنند/ˈkæm.bɹə/ یا /ˈkæm.bɹə/ (can-bra یا cam-bra) تعداد کمی از تلفظ /ˈkæn.bə.ɹə/ یا/kæn.ˈbe.ɹə/ استفاده میکنند. ساکنین شهر را کانبرایی/kæn.ˈbe.ɹəns/ می‌گویند.
تاریخچه
منطقه امروزی کانبرا پیش از ورود سفیدپوستان، زیستگاه فصلی قبائل نگوناوال و والگالو بود. مردم نگاریگو در جنوب شرقی کانبرا، گوندونگورا در شمال، یوئین در ساحل و ویراجوری‌ها در غرب زندگی می‌کردند. یافته‌های باستان‌شناسی از ناحیه کانبرا نشانگر سکونت انسان از دست کم ۲۱ هزار سال پیش در این منطقه‌است.
واژهٔ «کانبراً را برگرفته از نام قوم محلی نگابری دانسته‌اند. این قوم از گروه خانوارهای نگوناوال است. برخی دیگر نام کانبرا را مشتق از واژهٔ »کامبراً به معنی «محل ملاقات» در زبان نگوناوال می‌دانند.
جغرافیا و آب و هوا
مساحت کانبرا ۶/۸۰۵ کیلومتر مربع (۰/۳۱۱ مایل مربع|mi) می‌باشد و در نزدیکی رشته کوههای بریندابلا قرار گرفته که تقریباً ۱۵۰ کیلومتر (۹۳ مایل) از ساحل شرقی فاصله دارد. این شهر در ارتفاعاتی قرار گرفته که از ۵۵۰ متر تا ۷۰۰ متر تغییر میکنند (۱۸۰۰ تا ۲۳۰۰ فوت) بلندترین نقطه کوه ماجورا با ارتفاع ۸۸۸ متر (۲۹۱۳ فوت) می‌باشد. تپه‌های بزرگ دیگر شامل کوه تیلور (ناحیة پایتخت استرالیا)، کوه آینسلی (ناحیة پایتخت استرالیا)، کوه موگاموگا و کوهستان سیاه (ناحیة پایتخت استرالیا) می‌باشند. بوته زارهای اطراف مخلوطی از گیاهان اوکالیپتوس، ساوانا، زمینهای سر سبز، باتلاق و جنگل‌های اوکالیپتوس خشک می‌باشد. رودخانة ملونگلو از کانبرا عبور میکند و برای تأمین آب شهر، سری بر روی آن ساخته شده که دریاچة بورلی گریفن را شکل داده‌است. سپس ملونگلو به رودخانة موروم بیجی در شمال غربی کانبرا وصل میشود که آن هم در جهت شمال غربی به سمت شهر یاس در نیوساوت ولز می‌رود. رودخانة کرئین بیان، ملونگلورا، به زمینهای اواکس متصل میکند. نهرهای کوچک زیادی از قبیل نهر جرا بومبرا و نهر یارا لوملا به ملونگلو و موروم بیجی جریان دارند. دو تا از این نهرها با نام‌های گیینندرا و توگرانونگ برای شکل دادن دریاچه‌های گیینندرا و توگرانونگ، سدبندی شدهاند. در گذشته گاهی رودخانه ملونگلو طغیان می‌کرده و باعث سیل می‌شده‌است.
ACT، هفت منطقه اصلي کانبرا به رنگ زرد نشان داده شدهاند که عبارت‌اند از کانبراي شمالي، کانبراي جنوبي، دره وودن، بلکنن، وستون کريک، توگرانونگ، گانگالين
ساختار شهری
کانبرا شهری با طراحی قبلی است که توسط معمار معروف قرن بیستم آمریکا، والتر بورلی گریفن طراحی شده‌است. مرکز شهر در مسیر دو محور عمود بر هم طراحی شده‌است. محور آبی که تا دریاچة گریفن امتداد می‌یابد و محور زمینهای تشریفاتی که از خانة پارلمان در کاپیتال هیل تا خیابان ANZAC و یا دبودهای جنگی استرالیا در کوهپایة کوه آینسلی ادامه می‌یابد. منطقة معروف به مثلث پارلمانی کانبرا از سه محور تشکیل شده که از کاپیتال هیل در امتداد خیابان رفاه اجتماعی تا مرکز سیویک در حوالی سیتی هیل در امتداد خیابان قانون اساسی تا محوطة دفاعی در راسل هیل و در امتداد خیابان کینگز به کاپیتال هیل گسترده شده‌است. نواحی شهری کانبرا به محدوده‌های برنامه‌ریزی شده، مرکز شهر، مرکز گروه و حومه‌های محلی تقسیم شده‌است. هفت محدوده وجود دارند که هر کدام به حومه‌های کوچک‌تر تقسیم شدهاند و هر کدام یک مرکز شهر دارند که محل فعالیتهای اجتماعی و خرید و فروش است. این محدوده‌ها به ترتیب زیر مسکونی شدند:
کانبرای شمالی، در سالهای ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ مسکونی شد که تا ۱۹۶۰ ادامه داشت و دارای ۱۵ حومه‌است.
کانبرای جنوبی، از سال ۱۹۲۰ تا ۱۹۶۰، دارای ۱۲ حومه
دره وودن، در سال ۱۹۶۳ مسکونی شد، ۱۳ حومه
بلکنن، در سال ۱۹۶۷ مسکونی شد، دارای ۲۵ حومه
وستون گریک، در سال ۱۹۶۹ مسکونی شد، دارای ۸ حومه
توگرانونگ، در سال ۱۹۷۴ مسکونی شد، دارای ۱۹ حومه
گانگاهلین، در سال ۱۹۹۰ مسکونی شد، تاکنون ۷ حومه دارد.
محدوده‌های کانبرای شمالی و جنوبی اساساً مبتنی بر طراحی والتر بورلی گریفن هستند. پس از سال ۱۹۶۷، کمیسیون توسعة پایتخت کشوری «نقشة Y » را طراحی کرد تا شهر کانبرا را وسیع‌تر کند و مجموعه‌ای از مراکز خرید و مرکز شهرها را راه‌اندازی کرده و با بزرگراه به یکدیگر متصل کند. این نقشه شبیه حرف Y بود که توگرانونگ در قسمت پایینی و بلکونن و گانگهالین در دو انتهای دو بازوی آن قرار داشتند.
چشم انداز دره توگرانونگ از تپه توگرانونگ
طرز اداره کشور
در محدودة پایتخت استرالیا به غیر از شهر کانبرا، منطقة مسکونی بزرگ‌تر از روستا وجود ندارد. مجلس قانونگذاری پایتخت استرالیا کار وضع قانون در شهر و محدودة دولتی را بر عهده دارد. مجلس ۱۷ عضو دارد که با انتخابات از سه محدوده انتخاب می‌شوند. این سه محدوده عبارت‌اند از مولونگلو، گینیندرا و بریندابلا که به ترتیب، هفت، پنج و پنج عضو انتخاب میکنند. نخست وزیر توسط اعضای مجلس قانونگذاری (MLA) انتخاب میشود. در انتخابات سال ۲۰۰۴، حزب کارگران استرالیا به رهبری نخست‌وزیر، جون استانهوپ نه کرسی از هفده کرسی را بدست آورد و اولین دولت اکثریت ACT را تشکیل داد.
پرونده: مجلس قانونگذاري ACT، مجسمه Ethos(تام باس،1961)
پلیس فدرال استرالیا، امنیت را در تمامی ایالات برقرار میکند. مردمی که جرمی مرتکب شدهاند در دادگاه صلحیه استرالیا و اگر جرائم شدید و سنگین باشد، در دادگاه عالی استرالیا محاکمه می‌شوند. زندانیها در باز داشتگاه بلکونن در ACT نگهداری می‌شوند و از آنجایی که زندانی در ACT وجود ندارد، محکومین برای گذراندن دوران محکومیت به نیو ساوت ولذا NSW فرستاده می‌شوند. دادگاههایی مثل دیوان محاکمات و دادگاه خانوادة استرالیا به موضوعات غیر جنایی و اختلافات روزمره مردم می‌پردازند.
اقتصاد
از تاریخ ژوئیه ۲۰۰۶ نرخ بیکاری در استرالیا ٪۸/۲ است که کمتر از نرخ جهانی ٪۸/۴ می‌باشد. به علت نرخ پایین بیکاری و سطح درآمد مناسب هر شهروند استرالیایی، ساکنان کانبرا در میان شهرهای بزرگ استرالیا بیشترین درآمد متوسط را دارا هستند. متوسط درآمد ناخالص هفتگی ساکنین کانبرا ۱۲۰۸۵۰ دلار استرالیا در مقایسه با متوسط درآمد ۱۰۴۳۱۰ برای کل استرالیا است. متوسط هزینة مسکن در کانبرا از ژوئن ۲۰۰۵، ۳۵۲۵۰۰ دلار بوده که پایین‌تر از ملبورن و سیدنی است. متوسط هزینة اجارة مسکن در کانبرا بیشتر از سایر ایالات است. هزینه اجارة یک خانة سه خوابه در ژوئن ۲۰۰۶ در کانبرا ۳۲۰ دلار در هفته بوده‌است که بالاترین مقدار را در بین مراکز سایر ایالات دارد.
بسياري از استرليايي‌ها توسط ارگان هاي دولتي از جمله خزانه‌داري استراليا استخدام شدهاند
صنعت اصلی شهر مدیریت دولتی و دفاع است که ٪۱/۲۶ تولید ناخالص داخلی در ۲۰۰۴-۲۰۰۳ را تأمین میکند و ٪۴۰ نیروی کار کانبرا را بکار گرفته‌است.<نام مرجع ="acttreasuryawe"/>[۹] کارفرمایان اصلی بخش عمومی در کانبرا، پارلمان و سازمانهای دولتی مثل سازمان دفاع، مالی، روابط خارجی بازرگانی و خزانه می‌باشند. تعدادی از قوای دفاعی استرالیا در نزدیکی کانبرا مستقر شدهاند، بخصوص HMAS Harman که یک مرکز ارتباطات دریایی است و به مرکز نگهداری مهمات چند منظوره تبدیل شده‌است. پایگاه نظامی قایر بایرن که نزدیک زمینهای فرودگاه بین‌المللی کانبرا بود، به مسئولین فرودگاه واگذار شد، ولی این پایگاه هنوز هم برای پروازهای خصوصی RAAF بکار می‌رود. خدمات املاک و تجارت، خدمات عمومی و بهداشت، ساخت مسکن وآموزش و پرورش از شاخص‌های مهم اقتصادی استرالیا هستند. صنعت جهانگردی این کشور نیز رونق زیادی دارد. بهار و پاییز این کشور بسیار زیباست و نمایشگاه سالانه گل و گیاه کانبرا (Floriade, Canberra) یکی از جاذبه‌های اصلی این کشور محسوب میشود.
جمعیت‌شناسی
از سال ۲۰۰۳، جمعیت کانبرا 323/400 نفر و تراکم جمعیت ۴۰۱ نفر در هر کیلومتر مربع (۰۳۸/۱ مایل مربع) بوده‌است. سرشماری سال ۲۰۰۱ نشان داد که ٪1/2 جمعیت کانبرا از نژادهای بومی و ٪21/6 از مهاجرین خارجی بودند.
قسمت عمدة مهاجرین از کشورهای انگلیسی زبان مثل انگلستان و نیوزیلند می‌باشند. تعداد قابل توجهی نیز از آلمان، ایتالیا و ویتنام می‌باشند. اخیراً از کشورهای شرقی و جنوبی آسیا نیز مهاجرانی به استرالیا آمده‌اند.
اغلب مردم کانبرا به زبان بومی انگلیسی استرالیایی صحبت میکنند، عده‌ای زبان دوم دارند که از آن جمله زبان چینی مندرین، چینی کاتونی، ویتنامی، ایتالیایی و یونانی می‌باشد.این پنج زبان توسط 4/8% مردم صحبت می شود. مردم کانبرا نسبتاً جوان و تحصیلکرده هستند. میانگین سنی ۳۲ سال است و فقط ٪9/8 از جمعیت، بالای ۶۵ سال است. بین ۱۹۹۶ و ۲۰۰۲، ٪61/9 جمعیت کانبرا نقل مکان کرده‌اند که دومین میزان بالای نقل مکان در شهرهای استرالیا است.
از ماه مه ۲۰۰۴، ٪۳۰ جمعیت ACT بین ۱۵-۶۴ سال بوده و میانگین تحصیلات معادل لیسانس بوده‌است.
حدود ٪۶۳ مردم کانبرا دارای دین مسیحی از شاخه‌های کاتولیک و آنگلیکان، ٪6 دارای دینی غیر از مسیحیت و ٪23 غیر مذهبی می‌باشند.
از سال ۲۰۰۲ جرایم متداول در کانبرا، جرائم مالی، ورود غیر مجاز و سرقت خودرو و موتورسیلکت بوده‌است آدمکش و موارد مشابه فقط هر 1/5 نفر در 100/000 نفر اتفاق می‌افتد که کمتر از میانگین 4/9 در سطح ملی است. میزان حملات جنسی نیز پایین‌تر از متوسط جهانی است.
تحصیلات
دو مؤسسه اصلی، دانشگاه کانبرا (UC) در منطقة بروس و دانشگاه ملی استرالیا (ANV) در منطقة آستون می‌باشند. ANU به‌عنوان یک دانشگاه تحقیقاتی در سال ۱۹۴۶ ساخته شد و هنوز هم دارای مراکز تحقیقاتی قوی می‌باشد و جزو برترین دانشگاههای جهان محسوب میشود و از طرفی، پس از دانشگاه ملبورن، دومین دانشگاه استرالیا در رتبه‌بندی جهانی است.
هر دو دانشگاه، محوطة داخلی جالب و دانشجویان خارجی دارند. دو دانشگاه مذهبی نیز در کانبرا وجود دارد: سیگنادو در حومة کانبرای شمالی در منطقة و استون که دانشگاه کاتولیک است و کالج علوم الهی سنت مارک در نزدیکی خانة پارلمان که جزو پردیس دانشگاه استوارت چارلز است آکادمی نیروی دفاع استرالیا (ADFA) و کالج سلطنتی نظامی دونترون، در نزدیکی حومة کمپل در شمال شرقی کانبرا واقع شدهاند. دانشگاه ADFA علوم نظامی را تدریس میکند و جزئی از پردیس دانشگاه نیوساوت ولز می‌باشد. دونترون نیز افسران قوای مسطح را تعلیم می‌دهد. در فوریة ۲۰۰۴، ۱۴۰ مدرسة دولتی و غیردولتی در کانبرا وجود داشت که ۹۶ تا دولتی و ۴۴ تا غیر دولتی بود. در اکثر حومه‌ها، پیش دبستانی و دبستان ابتدایی دارند که در فضاهای باز احداث شدهاند. پیش دبستاین اجباری نیست ولی اغلب بچه‌ها از آن استفاده میکنند. مدرسة ابتدایی از ۱ تا ۶ سالگی است.
دانشکده هنر دانشگاه ملی استرالیا، ( دبیرستان سابق کانبرا)
بچه‌ها از ۷ تا ۱۰ سالگی در راهنمایی و از ۱۱ تا ۱۲ سالگی در کالج درس می‌خوانند ACT بیشترین نرخ ابقا را در استرالیا دارد و ٪۸۹ دانش‌آموزان که در هفت سالگی در سال ۱۹۹۹ نامنویسی کرده‌اند، تا سال ۲۰۰۴ بطور مرتب به تحصیلات خود ادامه می‌دادند.
فرهنگ
هنر و سرگرمی
کانبرا مرکز بسیاری از موسسات و بناهای تاریخی از جمله موزة جنگ استرالیا، نگارخانه ملی استرالیا، نگارخانه پرتره‌هیا ملی، کتابخانة ملی استرالیا، آرشیو ملی استرالیا و موزة ملی استرالیا می‌باشد. بسیاری از ساختمانهای هیئت دولت به روی عموم باز می‌باشن، مثل خانة پارلمان، دادگاه عالی و ضرابخانة سلطنتی استرالیا، مکانهای تفریحی شامل دریاچة گریفن، برج تلسترا، و باغهای گیاهی ملی استرالیا در منطقة کوههای سیاه، باغ وحش و آکواریوم در منطقة سد اسکریوند، موزة ملی دایناسور و مرکز علوم و تکنولوژی ملی کانبرا، می‌باشند.
موزة ملي استراليا که در سال 2001 در زمزه آثار تاريخي ثبت شده اين کشور قرار گرفت و ساختمان آن يکي از شاهکارهاي معماري اين کشور است
نگارخانه و موزة کانبرا در مرکز شهر حومة سیویک، گنجینة تاریخ و هنر بومی است. ورود به بسیاری از خانه‌های تاریخی برای عموم آزاد است مثل: مزرعه رعیتی توگرا نونگ، موگا – موگا در سیمونستون و کلبة بلودل در پارکس که نحوة زندگی مهاجرین اروپایی را نشان میدهند. خانة کالتورپس که نمادی از گذشته‌های دور کانبرا است، در منطقة رد هیل به خوبی نگهداری شده‌است. خانة دانترون در حومة کمپل، یکی از قدیمی‌ترین مزرعه‌های منطقه‌است و اکنون به دفتر کالج نظامی سلطنتی و انترون تبدیل شده‌است.
کانبرا، مکانهای زیادی برای اجرای زندة موسیقی و تئاتر دارد: نمایشگاه و تئاتر کانبرا که محل برگزاری کنسرت‌های متعدد بوده‌است و سالن لولین (در دانشگاه موسیقی ANU) که محل برگزاری کنسرت است. تئاتر خیابانی نیز طرفداران زیادی دارد. استون فست در دانشگاه کانبرا بزرگترین جشنوارة موسیقی کانبرا است. کلوب‌های شبانه و کافه‌های زیادی در کانبرا وجود دارد که برنامه‌های سرگرمی زنده نیز برگزار میکنند و بیشتر در مناطق دیکسون، کینگ‌استون و مرکز شهر متمرکز شدهاند. اغلب مراکز شهر دارای سینما و سالن تئاتر و کتابخانه می‌باشند. رخدادهای فرهنگی مردمی عبارت‌اند از جشنوارة ملی مردمی استرالیا شوی سلطنتی کانبرا، و جشنوارة ماشین و جشنوارة کانبرا که بطول ۱۰ روز در ماه مارس به مناسب روز کانبرا برگزار میشود
شهرهای متشابه کانبرا عبارت‌اند از آتلانتا، جورجیا در ایالات متحده، بیجینگ در چین، دیلی در تیمور شرقی، نارا در ژاپن و ورسایلس در فرانسه بین این کشورها تبادل فرهنگی صورت می‌گیرد. جشنوارة کانبرا _ نارا همه ساله در ماه اکتبر برگزار میشود.
ورزش
علاوه بر تیمهای محلی، کانبرا تیمهای ملی نیز دارد که در مسابقات بین‌المللی رقابت میکنند. معروفترین تیمها کانبرا رایدرز و CA برومبیز هستند که در لیگ راگبی بازی میکنند و بارها به قهرمانی رسیده‌اند. بازیهای خانگی هر دو تیم در استادیوم کانبرا برگزار میشود که بزرگترین ورزشگاه کانبرا است و در مسابقات المپیک تابستانی ۲۰۰۰ برای برگزاری مسابقات فوتبال و در سال ۲۰۰۳ برای جام جهانی را کپی استفاده می‌شد. تیم بسکتبال این شهر، کانبرا کاپیتالز، نیز تیم موفقی است. این تیم جایزة لیگ بستکبال زنان را از آن خود کرد.
مسابقات راگبي در استاديوم کانبرا
تیم‌هایی نیز هستند که در مسابقات ملی با هم رقابت میکنند. این رشته‌ها شامل نت‌بال، هاکی روی چمن، هاکی روی یخ و کریکت می‌باشد. لیگ فوتبال استرالیا |AFL و باشگاه فوتبال کانگوروز، مسابقات متعددی را در منطقة ماندکا اوال برگزار کرده‌اند. باشگاه فوتبال ملبورن پس از جابجایی به کارارا، مسابقاتی را در مقابل تیم وسترن بولداگز انجام خواهد داد. همچنین کانبرا محل برگزاری مسابقات فوتبال نوجوانان باراسی است. بازی تاریخی کریکت نخست وزیر XI، همه ساله در ماندکااوال برگزار میشود. دیگر رویدادهای ورزشی سالانه عبارت‌اند از: ماراتن کانبرا و مسابقات سه گانه، و مسابقات تنیس کلاسیک زنان کانبرا.
موسسة ورزش استرالیا (AIS) در حومة کانبرا، شهر بروس قرار دارد. AIS دوره‌های آموزشی حرفه‌ای مربیگری در ورزشهای قهرمانی را در رشته‌های مختلف برگزار میکند. AIS از سال ۱۹۸۱ شروع به کار کرده و قهرمانان بزرگی را تربیت کرده‌است.
کانبرا مقدار زیادی زمین فوتبال، گلف، پارک اسکیت، زمین تنیس و استخر شنا دارد که به روی عموم باز است. مسیرهای دوچرخه‌سواری برای مقاصد تفریحی و ورزشی نیز در شهر موجود است. پارک طبیعت کانبرا، مسیرهای پیاده‌روی، اسب سواری و موتورسواری در کوه دارد. ورزشهای آبی مثل قایق‌سواری، قایق بادبانی و اسکی روی آب از فعالیتهای مورد علاقة مردم در دریاچه‌های کانبرا است. مسابقات رالی اتومبیلرانی و موتورسواری و ساخت پسیت مسابقه موتور سیکلت رانی سرعتی از برنامه‌های آتی کانبرا است.
ولونگونگ
ولونگونگ، شهری بندری در کشور استرالیا است. این شهر در ایالت نیو ساوت ولز واقع شده است.
نمايي از شهر ولونگونگ
هوبارت
هوبارت یا هُبارت (به انگلیسی: Hobart) شهری بندری در استرالیا و مرکز ایالت تاسمانی است. هبارت در سال ۱۸۰۲ ساخته شده و هم‌اکنون بیش از ۲۰۲٬۰۰۰ نفر جمعیت دارد.
بازاری در هوبارت
هوبارت یا هُبارت (به انگلیسی: Hobart) شهری بندری در استرالیا و مرکز ایالت تاسمانی است. هبارت در سال ۱۸۰۲ ساخته شده و هم‌اکنون بیش از ۲۰۲٬۰۰۰ نفر جمعیت دارد.
بازاری در هوبارت
تاونزویل
تاونزویل یا تانزویل (به انگلیسی استرالیایی: Townsville) بزرگترین شهر بندری در شمال شرقی قاره استرالیا و منصوب به پایتخت کوئینزلند شمالی می‌باشد. این شهر با دارا بودن جمعیتی حدود ۲۰۰،۰۰۰ نفر یکی از مناطق جذاب برای جذب مهاجر و سرمایه بوده و یکی از بالاترین درصدهای رشد بین شهرهای استرالیا را به خود اختصاص داده‌است.
تاونزویل
این منطقه گرچه به علت زمینهای حاصلخیز و منابع آبی از هزاران سال پیش زیستگاه بومیان
استرالیایی بود اما اولین مستعمره
نشین انگلیسی به نام
تانزویل در سال ۱۸۶۶
(میلادی) بنیان گذاشته شد.
اهمیت
این شهر بندری به علت موقعیت استراتژیک در کنار دریای مرجانی و اقیانوس آرام، پایگاه بزرگترین نیروی نظامی استرالیا و میزبان مراکز و دفاتر عمده اداری، دولتی و تجاری در شمال این کشور است. همچنین به علت مجاورت با دیواره بزرگ مرجانی استرالیا،جزیره مغناطیسی و نیز جنگل‌های گرمسیری کوئینزلند، مقصدی عمده برای جهانگردان است.
دانشگاه
واحد مرکزی مجموعه دانشگاههای جیمزکوک در این شهر واقع است. این دانشگاه یکی از مشهورترین مراکز علمی جهان در مناطق حاره محسوب می شود.
آب و هوا
این شهر باتوجه به اینکه بر کمربند استوایی زمین واقع شده و به علت مجاورت با دریای مرجانی و عبور رودخانه رآس از آن دارای آب و هوایی گرم و مرطوب در طول سال می‌باشد که با بارانهای شدید موسمی در تابستان همراه است.
کنز (استرالیا)
کنز (در انگلیسی: Cairns با تلفظ کَنز، کِنز و کِینز) نام یکی از شهرهای ایالت کوئینزلند در کشور استرالیاست. نام این شهر از اسم شخصی به اسم ویلیام ولینگتون کنز اقتباس شده. او بعدا فرماندار ایالت کوئینزلند شد.
درباره کنز
این شهر در شمال شرق این ایالت و در فاصله ۱۷۰۰ کیلومتری از مرکز آن بریزبین قرار دارد. کنز تا سیدنی بیش از ۲۵۰۰ کیلومتر فاصله زمینی دارد. این شهر دارای آب و هوای استوایی است که بیشتر گرم و مرطوب می‌باشد. شهرت آن به دلیل نزدیکی به صخره‌های مرجانی بزرگ استرالیا است. کنز شهری بندری است که در کناره‌های دریای کورال و اقیانوس آرام قرار گرفته است. سابقه سکونت در آن به سال ۱۸۷۰ میرسد. نام کنز برگرفته از نام یکی از فرمانداران قدیم ایالت کوئینزلند است. جمعیت کنز بیش از ۱۲۸ هزار نفر است که چهاردهمین شهر بزرگ استرالیا به حساب می‌آید. مجموعه دانشگاههای جیمزکوک در کنز پردیس دارد.
ساحل ماکانز در کنز
این شهر در ابتدا برای اسکان معدنچیان تاسیس شد و بعدها تبدیل شد به بندری برای
صادرات نیشکر، طلا
و سایر فلزاتی و موادی که از معادن اطراف بدست می‌آمد.
تاریخچه
قبل از ورود انگلیسی‌ها، مردم بومی والوبارا یدینجی در آن سکونت داشتند. آنها هنوز حق مالکیت خود نسبت به این سرزمین را محترم می‌شمارند. شهر کنز به مفهوم امروزی آن در سال ۱۸۷۶ بنا نهاده شد. در طول جنگ جهانی دوم کنز به مکانی برای سازماندهی عملیات متفقین تبدیل شد. مقر نیروهای هوایی آمریکا و انگلیس امروز تبدیل به فرودگاه شهر کنز شده‌است. پس از پایان جنگ جهانی دوم، شهر کنز کم کم به مرکزی توریستی تبدیل شد و افتتاح فرودگاه بین‌المللی کنز در سال ۱۹۸۴ شهر را تبدیل به یکی از مراکز مهم توریستی و سیاحتی در شمال استرالیا کرد.
ساختار شهری
شهر کنز تقریبا ۵۲ کشیدگی شمالی-جنوبی دارد. در چند سال اخیر زمینهای کاشت نیشکر تبدیل به محله های مسکونی شده اند. سواحل شمالی این شهر که شامل چندین ساحل هستند، محله های مختلف را تشکیل میدهند. بدین شکل که حول هر ساحل یه محله مسکونی شکل گرفته‌است.
آب و هوا
آب و هوای کنز، گرم و استوایی است. فصل بارندگی از نوامبر شروع شده و تا ماه می ادامه می‌یابد. فصل خشک نیز ماههای ژوئن تا اکتبر را در برمیگیرد. شهر بابیندا واقع در ۶۰ کیلومتری جنوب کنز، با متوسط بارش ۴۲۰۰ میلیمتر در سال یکی از مرطوبترین شهرهای استرالیاست. این شهر تابستانهای گرم و مرطوب و زمستانهای معتدل دارد. همانند بقیه مناطق شمالی ایالت کوئینزلند، شهر کنز نیز از طوفان های فصلی بی نصیب نیست. این طوفانها بین ماههای نوامبر و می شکل میگیرند.
اقتصاد
گردشگری
گردشگری نقش اصلی را در اقتصاد کنز ایفا میکند. بر اساس گفته مرکز گردشگری استرالیا منطقه کنز بین مقاصد مورد علاقه گردشگران خارجی مقام چهارم را بعد از سیدنی، ملبورن و بریزبن داراست. این در حالیست که برای گردشگران داخلی شهر کنز جز رتبه های یک تا ده نیز قرار نمیگیرد.
تجارت
کنز دارای مراکز خرید بزرگ و کوچکی است که بزرگترین آنها مرکز خرید مرکزی کنز نام دارد و در مرکز تجاری-اداری شهر واقع شده است. در محله های دیگر نیز مراکز خرید محلی وجود دارد.
صنعت و کشاورزی
زمینهای اطراف شهر همچنان زیر کشت نیشکر هستند، هرچند که با گسترش محله های مسکونی این زمینها در معرض خطر قرار دارند.
جاده ها
آزادراه بروس که بریزبن را به کنز وصل میکند ۱۷۰۰ کیلومتر طول دارد و به مرکز اداری شهر کنز میرسد. از آنجا آزادراه کاپیتان کوک بطول ۷۶ کیلومتر تا شمال غربی امتداد پیدا میکند. با توجه به رشد سریع جمعیت شهری نیاز به بهینه سازی این بزرگراهها احساس میشود و طرح هایی نیز در دست بررسی است.
حمل و نقل عمومی
حمل و نقل عمومی شهر کنز شامل اتوبوس و مینی‌بوس میشود که از مرکز شهر به بقیه نقاط میروند. سرویس تاکسی نیز برای مسافران موجود است.
حمل و نقل ریلی
سرویس قطار بین شهری ایالت کوئینزلند که در امتداد ساحل شرقی کشیده شده به شهر کنز ختم میشود. در ماه اپریل ۲۰۰۹ سرویس قطار پرسرعت بین شهری به خاطر ایمنی مسافران متوقف شد ولی بعدا در ماه می دوباره شروع بکار کرد.
فرودگاه
فرودگاه بین‌المللی کنز واقع در ۷ کیلومتری مرکز شهر، دارای رتبه هفتم در تعداد پروازهای داخلی و ششم در تعداد پروازهای خارجی است. در سال ۲۰۰۵/۲۰۰۶ نزدیک به ۳.۶۷ میلیون مسافر داخلی و بین‌المللی از این فرودگاه استفاده کردند. فرودگاه دارای ترمینال پروازهای داخلی و ترمینال پروازهای بین‌المللی است. این فرودگاه همچنین مقر سرویس اورژانس پزشکی هوایی برای منطقه کوئینزلند شمالی است.
بندر
بندر کنز توسط اداره بنادر مدیریت میشود. بندر کنز نقش مهی در سفرهای روزانه توریستی ایفا میکند. این سرویس ها بوسیله تعدادی قایق دوبدنه که گنجایش ۳۰۰ مسافر را دارند انجام میشود. قایق های کوچکتری نیز سرویس های ۱۲ نفره را برای مسافرین مهیا میکنند. بندر کنز همچنین محل پهلوگیری کشتی های مسافربری و توریستی است که اقیانوس جنوبی رو می‌پیمایند.
کارگوی بندر کنز سالانه ۱.۱۳ میلیون تن کالا را از خود عبور می‌دهد که تقریبا ۹۰٪ آنها کالاهای تجاری و عمده هستند. کالاهایی مثل شکر، کود شیمیایی، گاز مایع و ....
این بندر همچنین تعداد قابل توجهی کشتی ماهیگیری در خود جای می‌دهد. نیروی دریایی استرالیا نیز در این بندر دارای پایگاه است. تعداد پرسنل این پایگاه به ۹۰۰ نفر میرسد که ۱۴ کشتی جنگی را خدمات رسانی میکنند.این بندر به تازگی دستخوش تغییراتی در جهت بهبود فضای گردشگری شده‌است.
داروین (استرالیا)
بندر داروین (در انگلیسی: Darwin) مرکز ایالت سرزمین شمالی در کشور استرالیاست.
تاونزویل یا تانزویل (به انگلیسی استرالیایی: Townsville) بزرگترین شهر بندری در شمال شرقی قاره استرالیا و منصوب به پایتخت کوئینزلند شمالی می‌باشد. این شهر با دارا بودن جمعیتی حدود ۲۰۰،۰۰۰ نفر یکی از مناطق جذاب برای جذب مهاجر و سرمایه بوده و یکی از بالاترین درصدهای رشد بین شهرهای استرالیا را به خود اختصاص داده‌است.
تاونزویل
اهمیت
این شهر بندری به علت موقعیت استراتژیک در کنار دریای مرجانی و اقیانوس آرام، پایگاه بزرگترین نیروی نظامی استرالیا و میزبان مراکز و دفاتر عمده اداری، دولتی و تجاری در شمال این کشور است. همچنین به علت مجاورت با دیواره بزرگ مرجانی استرالیا،جزیره مغناطیسی و نیز جنگل‌های گرمسیری کوئینزلند، مقصدی عمده برای جهانگردان است.
دانشگاه
واحد مرکزی مجموعه دانشگاههای جیمزکوک در این شهر واقع است. این دانشگاه یکی از مشهورترین مراکز علمی جهان در مناطق حاره محسوب می شود.
آب و هوا
این شهر باتوجه به اینکه بر کمربند استوایی زمین واقع شده و به علت مجاورت با دریای مرجانی و عبور رودخانه رآس از آن دارای آب و هوایی گرم و مرطوب در طول سال می‌باشد که با بارانهای شدید موسمی در تابستان همراه است.
کنز (استرالیا)
کنز (در انگلیسی: Cairns با تلفظ کَنز، کِنز و کِینز) نام یکی از شهرهای ایالت کوئینزلند در کشور استرالیاست. نام این شهر از اسم شخصی به اسم ویلیام ولینگتون کنز اقتباس شده. او بعدا فرماندار ایالت کوئینزلند شد.
درباره کنز
این شهر در شمال شرق این ایالت و در فاصله ۱۷۰۰ کیلومتری از مرکز آن بریزبین قرار دارد. کنز تا سیدنی بیش از ۲۵۰۰ کیلومتر فاصله زمینی دارد. این شهر دارای آب و هوای استوایی است که بیشتر گرم و مرطوب می‌باشد. شهرت آن به دلیل نزدیکی به صخره‌های مرجانی بزرگ استرالیا است. کنز شهری بندری است که در کناره‌های دریای کورال و اقیانوس آرام قرار گرفته است. سابقه سکونت در آن به سال ۱۸۷۰ میرسد. نام کنز برگرفته از نام یکی از فرمانداران قدیم ایالت کوئینزلند است. جمعیت کنز بیش از ۱۲۸ هزار نفر است که چهاردهمین شهر بزرگ استرالیا به حساب می‌آید. مجموعه دانشگاههای جیمزکوک در کنز پردیس دارد.
ساحل ماکانز در کنز
تاریخچه
قبل از ورود انگلیسی‌ها، مردم بومی والوبارا یدینجی در آن سکونت داشتند. آنها هنوز حق مالکیت خود نسبت به این سرزمین را محترم می‌شمارند. شهر کنز به مفهوم امروزی آن در سال ۱۸۷۶ بنا نهاده شد. در طول جنگ جهانی دوم کنز به مکانی برای سازماندهی عملیات متفقین تبدیل شد. مقر نیروهای هوایی آمریکا و انگلیس امروز تبدیل به فرودگاه شهر کنز شده‌است. پس از پایان جنگ جهانی دوم، شهر کنز کم کم به مرکزی توریستی تبدیل شد و افتتاح فرودگاه بین‌المللی کنز در سال ۱۹۸۴ شهر را تبدیل به یکی از مراکز مهم توریستی و سیاحتی در شمال استرالیا کرد.
ساختار شهری
شهر کنز تقریبا ۵۲ کشیدگی شمالی-جنوبی دارد. در چند سال اخیر زمینهای کاشت نیشکر تبدیل به محله های مسکونی شده اند. سواحل شمالی این شهر که شامل چندین ساحل هستند، محله های مختلف را تشکیل میدهند. بدین شکل که حول هر ساحل یه محله مسکونی شکل گرفته‌است.
آب و هوا
آب و هوای کنز، گرم و استوایی است. فصل بارندگی از نوامبر شروع شده و تا ماه می ادامه می‌یابد. فصل خشک نیز ماههای ژوئن تا اکتبر را در برمیگیرد. شهر بابیندا واقع در ۶۰ کیلومتری جنوب کنز، با متوسط بارش ۴۲۰۰ میلیمتر در سال یکی از مرطوبترین شهرهای استرالیاست. این شهر تابستانهای گرم و مرطوب و زمستانهای معتدل دارد. همانند بقیه مناطق شمالی ایالت کوئینزلند، شهر کنز نیز از طوفان های فصلی بی نصیب نیست. این طوفانها بین ماههای نوامبر و می شکل میگیرند.
اقتصاد
گردشگری
گردشگری نقش اصلی را در اقتصاد کنز ایفا میکند. بر اساس گفته مرکز گردشگری استرالیا منطقه کنز بین مقاصد مورد علاقه گردشگران خارجی مقام چهارم را بعد از سیدنی، ملبورن و بریزبن داراست. این در حالیست که برای گردشگران داخلی شهر کنز جز رتبه های یک تا ده نیز قرار نمیگیرد.
تجارت
کنز دارای مراکز خرید بزرگ و کوچکی است که بزرگترین آنها مرکز خرید مرکزی کنز نام دارد و در مرکز تجاری-اداری شهر واقع شده است. در محله های دیگر نیز مراکز خرید محلی وجود دارد.
صنعت و کشاورزی
زمینهای اطراف شهر همچنان زیر کشت نیشکر هستند، هرچند که با گسترش محله های مسکونی این زمینها در معرض خطر قرار دارند.
جاده ها
آزادراه بروس که بریزبن را به کنز وصل میکند ۱۷۰۰ کیلومتر طول دارد و به مرکز اداری شهر کنز میرسد. از آنجا آزادراه کاپیتان کوک بطول ۷۶ کیلومتر تا شمال غربی امتداد پیدا میکند. با توجه به رشد سریع جمعیت شهری نیاز به بهینه سازی این بزرگراهها احساس میشود و طرح هایی نیز در دست بررسی است.
حمل و نقل عمومی
حمل و نقل عمومی شهر کنز شامل اتوبوس و مینی‌بوس میشود که از مرکز شهر به بقیه نقاط میروند. سرویس تاکسی نیز برای مسافران موجود است.
حمل و نقل ریلی
سرویس قطار بین شهری ایالت کوئینزلند که در امتداد ساحل شرقی کشیده شده به شهر کنز ختم میشود. در ماه اپریل ۲۰۰۹ سرویس قطار پرسرعت بین شهری به خاطر ایمنی مسافران متوقف شد ولی بعدا در ماه می دوباره شروع بکار کرد.
فرودگاه
فرودگاه بین‌المللی کنز واقع در ۷ کیلومتری مرکز شهر، دارای رتبه هفتم در تعداد پروازهای داخلی و ششم در تعداد پروازهای خارجی است. در سال ۲۰۰۵/۲۰۰۶ نزدیک به ۳.۶۷ میلیون مسافر داخلی و بین‌المللی از این فرودگاه استفاده کردند. فرودگاه دارای ترمینال پروازهای داخلی و ترمینال پروازهای بین‌المللی است. این فرودگاه همچنین مقر سرویس اورژانس پزشکی هوایی برای منطقه کوئینزلند شمالی است.
بندر
بندر کنز توسط اداره بنادر مدیریت میشود. بندر کنز نقش مهی در سفرهای روزانه توریستی ایفا میکند. این سرویس ها بوسیله تعدادی قایق دوبدنه که گنجایش ۳۰۰ مسافر را دارند انجام میشود. قایق های کوچکتری نیز سرویس های ۱۲ نفره را برای مسافرین مهیا میکنند. بندر کنز همچنین محل پهلوگیری کشتی های مسافربری و توریستی است که اقیانوس جنوبی رو می‌پیمایند.
کارگوی بندر کنز سالانه ۱.۱۳ میلیون تن کالا را از خود عبور می‌دهد که تقریبا ۹۰٪ آنها کالاهای تجاری و عمده هستند. کالاهایی مثل شکر، کود شیمیایی، گاز مایع و ....
این بندر همچنین تعداد قابل توجهی کشتی ماهیگیری در خود جای می‌دهد. نیروی دریایی استرالیا نیز در این بندر دارای پایگاه است. تعداد پرسنل این پایگاه به ۹۰۰ نفر میرسد که ۱۴ کشتی جنگی را خدمات رسانی میکنند.این بندر به تازگی دستخوش تغییراتی در جهت بهبود فضای گردشگری شده‌است.
داروین (استرالیا)
بندر داروین (در انگلیسی: Darwin) مرکز ایالت سرزمین شمالی در کشور استرالیاست.
درباره
داروین
داروین در کناره خلیج بیگل و دریای تیمور بنا شده و ۱۶۶۰ کیلومتر مربع وسعت دارد. جمعیت داروین در سال ۲۰۰۵ برابر ۱۱۱۳۰۰ نفر برآورد شده‌است. این شهر از نظر نظامی اهمیت دارد و پایگاههای نظامی زیادی در آن هست. همچنین پرورشگاههای آبزیانی چون کروکدیل و ماهیان از صنایع مهم آن به شمار می‌رود. اطراف داروین پارکهای حفاظت شده زیادی دارد که به دلیل داشتن تمساح‌های خطرناک شهرت دارند. «دانشگاه چارلز داروین» مهمترین مرکز آموزش عالی آن است.
نمايي از شهر د اروين
منطقه داروین هزاران سال زیستگاه بومیان استرالیا بوده‌است که اینان به دلیل نزدیکی
این این منطقه به آسیای جنوبی،
به داد و ستد با مناطقی در آسیا می‌پرداخته‌اند. نخستین بار در قرن هفدهم توسط
دریانوردان هلندی مشاهده و بخش‌هایی از آن نامگذاری شد. در سال ۱۸۳۹ دریانوردان
بریتانیایی این منطقه را مشاهده و نام آن را داروین گذاشتند که به افتخار دانشمند
معروف چارلز
داروین است.
نخستین بار در سال ۱۸۶۹ گروهی بالغ بر ۱۳۵ نفر از سپیدپوستان برای زندگی در بندر داروین به این ناحیه اعزام شدند. بعدها با استقلال سرزمین شمالی از استرالیای جنوبی، داروین به عنوان مرکز این قلمرو انتخاب شد. در سال ۱۹۴۲ و به هنگام جنگ جهانی دوم، بیش از یکصد و هشتاد هواپیمای ژاپنی در خلال جنگی که به جنگ پاسیفیک مشهور شد طی یک روز این شهر را در دو نوبت به شدت بمباران کردند و بیش ۲۴۳ کشته و هزاران زخمی برجای نهادند. داروین در این حمله به شدت ویران شد در سال ۱۹۷۴ نیز طوفان شدیدی این شهر را درنوردید که بیشتر آن را ویران ساخت.
آب و هوا
داروین دارای آب و هوای استوایی است و در فصلهایی از سال، بارندگی‌های شدید دارد. در مجموع دارای دو فصل مرطوب و خشک است. میزان بارندگی سالانه در آن بیش از ۱۷۰۰ میلی متر است. داروین عمدتاً دارای هوایی مرطوب و بسیار گرم است.
داروین در کناره خلیج بیگل و دریای تیمور بنا شده و ۱۶۶۰ کیلومتر مربع وسعت دارد. جمعیت داروین در سال ۲۰۰۵ برابر ۱۱۱۳۰۰ نفر برآورد شده‌است. این شهر از نظر نظامی اهمیت دارد و پایگاههای نظامی زیادی در آن هست. همچنین پرورشگاههای آبزیانی چون کروکدیل و ماهیان از صنایع مهم آن به شمار می‌رود. اطراف داروین پارکهای حفاظت شده زیادی دارد که به دلیل داشتن تمساح‌های خطرناک شهرت دارند. «دانشگاه چارلز داروین» مهمترین مرکز آموزش عالی آن است.
نمايي از شهر د اروين
نخستین بار در سال ۱۸۶۹ گروهی بالغ بر ۱۳۵ نفر از سپیدپوستان برای زندگی در بندر داروین به این ناحیه اعزام شدند. بعدها با استقلال سرزمین شمالی از استرالیای جنوبی، داروین به عنوان مرکز این قلمرو انتخاب شد. در سال ۱۹۴۲ و به هنگام جنگ جهانی دوم، بیش از یکصد و هشتاد هواپیمای ژاپنی در خلال جنگی که به جنگ پاسیفیک مشهور شد طی یک روز این شهر را در دو نوبت به شدت بمباران کردند و بیش ۲۴۳ کشته و هزاران زخمی برجای نهادند. داروین در این حمله به شدت ویران شد در سال ۱۹۷۴ نیز طوفان شدیدی این شهر را درنوردید که بیشتر آن را ویران ساخت.
آب و هوا
داروین دارای آب و هوای استوایی است و در فصلهایی از سال، بارندگی‌های شدید دارد. در مجموع دارای دو فصل مرطوب و خشک است. میزان بارندگی سالانه در آن بیش از ۱۷۰۰ میلی متر است. داروین عمدتاً دارای هوایی مرطوب و بسیار گرم است.
