البته امسال و چند سال قبل در اروپا و آمریکا لحظات تحویل سال متاثر از عملکرد دولت ها و بحران سازی هایی شبیه بحران اقتصادی بوده است.

به نظر می رسد امسال سال نوی میلادی در ایالات متحده با بحران امنیت اجتماعی نیز رو به رو باشد.

پلیس نیویورک اعلام کرد هزاران نیروی امنیتی ویژه در میدان تایمز این شهر برای جشن سال نوی میلادی مستقر شده‌اند.

به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس٬ پلیس نیویورک گفته که این نیروهای امنیتی با لباس شخصی هستند و سگ‌های بمب‌یاب و تیم ضد ترور آنها را همراهی می‌کنند.

همچنین به گزارش رویداد به نقل از بی بی سی در آستانه سال نوی میلادی صدر اعظم آلمان در جریان سخنان سال‌نوی مسیحی درباره دوران سخت اقتصادی در کشورش طی سال آینده میلادی هشدار داد.

‌ «آنگلا مرکل» در پیامی به مناسبت سال نو میلادی اعلام کرد که وضعیت اقتصاد آلمان در سال 2013 بدتر خواهد شد وی همچنین گفت که بحران بدهی ها در اتحادیه اروپا به زودی پایان نخواهد یافت.

مرکل ضمن اینکه از مردم آلمان خواست که صبور باشند، افزود: «می‌دانم که بسیاری از مردم طبیعتا نگران وضعیت در سال نو هستند. وضعیت اقتصادی در سال آینده در واقع آسان‌تر نخواهد بود بلکه سخت‌تر هم خواهد شد.»

مرکل گفت که موفقیت و عدم موفقیت آینده آلمان به اتحادیه اروپا پیوند خورده است.

پیش از این «ولفگانگ شویبله» وزیر دارایی آلمان نیز از احتمال اجرای برنامه ریاضت اقتصادی در کشورش پس از برگزاری انتخابات پارلمانی در سپتامبر آینده خبر داده بود.

فرهنگ التقاطی:
اما ریشه بسیاری از مناسک سال نوی میلادی آن طور که خود غربی ها برای آن سناریو سازی کرده اند ریشه ای اصیل ندارد. برای مثال سنت اهدای قربانی گیاه به الهه مهر در کیش میترائیسم از فرهنگ های وارداتی به سنت جوامع مسیحی بوده که در قالب درخت کریسمس نمود آن را می بینیم. همچنین سنت های دیگری را می توان نام برد که از سایر فرهنگ ها به مناسک سال نوی میلادی در غرب وارد شده اند. میترائیسم در واقع ملهم از آیین مهرپرستاری ایرانی است که پس از صدور به غرب یعنی یونان و رم با تغییرات مهمی که در آن ایجاد شد شکل کیش جدیدی را به خود گرفت.

سال نوی میلادی همراه با جشنی است که سالانه مردم زیادی در جهان مسیحی با آن همراه می‌شوند. با اینکه شروع سال در همه جای دنیا در زمان یکسانی اتفاق نمی‌افتد، مفاهیم آغاز سال نوی میلادی و فرهنگی که پشت آن پنهان است در میان انسانها به سالهای بسیار دور بازمی‌گردد.

* ما ژانویه را اول سال جدید غربی می‌دانیم و به خاطر آن از رمی‌ها قدردانی می‌کنیم که این سنت را برایمان به ارمغان آوردند. اما باید این اشتباه را گوشزد کنیم که در گذشته اول سال نوی رمی‌ها در ماه مارس برگزار می‌شد و این تاریخ به مرور زمان تغییر کرد تا برای ما بازتاب نشانه ای باشد: در تاریخ 153 بعد از میلاد در نشست سران کشور تاریخ مراسم تغییر کرد و تاریخ سال نو نیز همین تاریخی شد که الان ما می‌شناسیم. پاپ گریگوری هفتم، پدر تقویم مسیحی، سال نوی «ملی» را در سال 1582 به عالم مسیحیت معرفی کرد.

* درحالیکه ملتهای پیرو مذهب کاتولیک تقویم مسیحی را قبول کردند، اما این اتفاق در میان اقوام پروتستان مدتی زمان برد. بریتانیای کبیر و مستعمراتش تا سال 1752 این تقویم را به رسمیت نشناختند. آخرین کشوری هم که این تقویم را قبول کرد، کشور سوئد بود.

* در بسیاری از فرهنگ‌ها‌ی جهان سمبل سال نو در قالب کودکی فرشته وار ظاهر می‌شود. این سنت به زمانهای گذشته و تاریخ یونان برمی‌گردد و به جشنواره «دیونیسوس» (خدای شراب، شعر و جشن) مربوط می‌شود. درخلال جشن‌ها‌ی «دیونیسوس» اغلب یک نوزاد تازه به دنیا آمده را به عنوان نماد باروری و حاصلخیزی به مراسم می‌آوردند تا باعث افزایش محصول کشاورزی در سال بعدی بشود.

* در فرهنگ غرب، سال نو آخرین جشن در فصل تعطیلات بعد از «جشن شکرگزاری» و کریسمس محسوب می‌شود. اما در جاهای مختلف انواع گوناگونی دارد. مثلا در شهر بابل قدیم جشنهای سال نو یازده رو ز طول می‌کشید و با اولین ماه نو و بعد از اعتدال بهاری آغاز می‌شد.

* سال نو در فرانسه واقعه بزرگی شمرده می‌شود و با نام Jour des Étrennes شناخته می‌شود، از اول ژانویه شروع شده و تا ششم ژانویه طول می‌کشد. فرانسوی‌ها‌ اغلب شراب گرم می‌نوشند و نیز کیک مخصوصی به نام galette des rois می‌خورند. این کیک از ایالتی در جنوب آمریکا به نام Louisiana گرفته شده است.

* اول ژانویه در تقویم مسیحیت به نام مهمانی the Circumcision of Christ شناخته می‌شد.

* سال نو در اسکاتلند Hogmanay نامیده می‌شود. بنا بر باور مردم ریشه سال نو به یک جشن باستانی آنها بازمی‌گردد. Hogmanay در میان جنبش پروتستان‌ها‌ به صورت مخفیانه برگزار می‌شد اما از قرن هیجدهم به بعد جنبه عمومی‌تری به خود گرفت. یکی از سنتهای دوست داشتنی در فرهنگ آنها سنت «اولین قدم» نام دارد: طبق این رسم اولین فردی که در نیمه شب از درگاه یا آستانه خانه یک دوست یا همسایه رد شود، هدیه‌ها‌یی نمادین مثل نمک، زغال سنگ، و یک نوع کیک میوه ای (به نام کلوچه سیاه) برایش می‌آورد. رسم و رسوم محلی در اسکاتلند تنوع گسترده ای دارد.

* Auld Lang Syn تقریبا به معنی «خیلی خیلی قدیمی» می‌شود و به صورت ناقص توسط رابرت برنز نوشته شده است. وقتیکه برنز این ترانه را به موزه موسیقی اسکاتلند فرستاد، ‌نوشت «آهنگ پیش رو، آهنگی قدیمی،‌ مربوط به زمانهای گذشته، که هرگز چاپ نشده است و حتی تا وقتی که من را از مردی پیر گرفتم هنوز به صورت دستی هم نوشته نشده بود. درحالیکه تن اصلی آهنگ مورد قبول واقع نشد،‌ اما مردم غرب و مسیحیان سراسر جهان به خوبی این آهنگ را می‌شناسند.