هومن برق‌نورد از وکالتش در "زمانه" می گوید
"کسی که معتقد است وکيلي برنده است که بتواند طرف هاي دعوا را صلح بدهد و حق الوکاله اش را هم بگيرد. شخصيتی که در فیلم زمانه مشکلات شخصي خاص خود را دارد و برای حل آنها می جنگد."
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، هومن برق نورد متولد 5 دي ماه 1348 است که فعاليت خود را از تئاتر آغاز کرده است. برق نورد در دوران تئاتر 10 سال به ساختن آلات موسيقي پرداخت و گاهي در کنار آن براي خود مي خواند ولي عشق و علاقه او به بازيگري است. برق نورد در مصاحبه با خراسان از تلاشی می گوید که توانسته با حضور در چند سريال جايگاه خود را در ميان مخاطبان تلويزيون تثبيت کند. آخرين کاري که او انجام داده، بازي در سريال «زمانه» به کارگرداني حسن فتحي است. در اين سريال او نقش يک وکيل را بازي مي کند.
در مورد بازي در سريال زمانه بگوييد و اين که کار با حسن فتحي چه ويژگي هايي دارد؟
چند سالي است که در کارهاي فتحي حضور دارم، از سريال «اشک ها و لبخندها» به بعد، همکاري مستمري داشتيم و چون فتحي هم تئاتري است حرف يکديگر را بهتر مي فهميم و راحت تر مي توانيم با هم کنار بياييم. حُسني که فتحي دارد اين است که بازيگر را به امان خدا رها نمي کند؛ به همه حرکات بازيگر از صدا و نگاه توجه مي کند و من از کار با ايشان لذت مي برم.
براي بازي در سريال «زمانه» هم با من تماس گرفت، آن زمان در سريال «دزد و پليس» بازي مي کردم و گفتم اگر مي توانيد صبر کنيد تا کارم در اين سريال به پايان برسد. با محبتي که نسبت به من داشت، قبول کرد سکانس هاي من بعد از همه فيلم برداري شود.
چه تعريفي از شخصيتي که بازي کرديد، داريد و اين نقش را چگونه ديديد؟
اصولاً نقشي را که سياه يا سفيد باشد، بازي نمي کنم يعني نقش تک بعدي بازي نمي کنم. شخصيتي هم که بازي کردم آدمي خاکستري است ضمن اين که آدم بدي هم نيست. يک زندگي معمولي دارد؛ در کارش موفق و کارش را بلد است و روش خاصي در کارش دارد. معتقد است که وکيلي برنده است که بتواند طرف هاي دعوا را صلح بدهد و حق الوکاله اش را هم بگيرد. اين شخصيت مشکلات شخصي خاص خود را هم دارد.
چقدر يک مجموعه با بيان آسيب هاي اجتماعي مي تواند در جهت برطرف کردن مشکلات موجود در جامعه راهگشا باشد؟
به نظر من يک مجموعه زورش نمي رسد که اين کار را انجام دهد. ممکن است ۶۰ درصد افراد جامعه يک مجموعه را نبينند. ابتدا بايد مشکلات را شناخت و سپس در صدد برطرف کردن آن برآمد. حالا ممکن است راهکارها در قالب يک سريال ارائه شود يا يک مسابقه که در اين صورت شايد نتيجه بدهد. در حالي که نمي توان انتظار داشت با يک يا دو کار به نتيجه دلخواه برسيم.
چه برنامه هایی از تلويزيون را تماشا مي کنيد؟
فقط کارهاي خودم را نگاه مي کنم.
اين بي انصافي نيست؟
بايد برنامه ريزي کنيم، برنامه سازي کنيم. مديران مان بايد کمي بيشتر شجاعت به خرج دهند. ضمن اين که هر کاري شروعي دارد که هر چه پيش مي رويم؛ بايد ببينيم که ماجرا به کجا ختم مي شود و اگر بخواهيم از همان ابتدا داد و بيداد کنيم، به نتيجه نمي رسيم. بايد برنامه هايي بسازيم که بتواند با برنامه هاي شبکه هاي ماهواره اي رقابت کند.
وقتي رقابت وجود دارد بازنده عقب مي ماند و آخر صف مي رود و کسي که تمرين کرده و ورزيده است به پيش مي رود. مسئول اين مسئله هم من نيستم. مديران بايد از مشاوران فرهنگي، هنري، رواني، روان شناس خانواده و روان شناسان اجتماعي استفاده کنند ببينند مردم به چه چيزي علاقه مند هستند. من به عنوان يک مخاطب به برنامه «شوک» علاقه مندم حتماً چيزي دارد که مرا به خود جلب مي کند.
بازتاب سريال «زمانه» را چگونه ديديد؟
برخوردها با بازيگر متفاوت است. کمتر در مورد خود کار با بازيگران صحبت مي کنند و بيشتر روي نحوه بازيگري است که صحبت مي شود. در مجموع قصه کار، قصه خوبي است. روزي که قرار بود در اين کارحضور پيدا کنم؛ ۴ قسمت از سريال را ديدم و متوجه شدم سريالي است که مردم را پاي تلويزيون مي کشاند.
در جامعه معضلاتي وجود دارد که در اين سريال گفته شده است؛ بي احترامي به بزرگ ترها، دروغگويي، بيکاري و روابطي که در جامعه پسنديده نيست، در اين کار بيان مي شود اما نمي توانيم سرمان را توي برف بکنيم و بگوييم همه چيز خوب است. معضلات جامعه را تا جايي که تلويزيون به ما اجازه مي دهد، در اين کار نشان داديم.
ضمن اين که اول بايد کارشناسي کنيم ببينيم راه درست چيست و چه کاري درست نيست؟ ابتدا راه بد را نشان بدهيم تا به راه درست برسيم. مهم ترين مشکل جامعه ما اين است که همه چيز سليقه اي است.
در مورد بازي در سريال زمانه بگوييد و اين که کار با حسن فتحي چه ويژگي هايي دارد؟
چند سالي است که در کارهاي فتحي حضور دارم، از سريال «اشک ها و لبخندها» به بعد، همکاري مستمري داشتيم و چون فتحي هم تئاتري است حرف يکديگر را بهتر مي فهميم و راحت تر مي توانيم با هم کنار بياييم. حُسني که فتحي دارد اين است که بازيگر را به امان خدا رها نمي کند؛ به همه حرکات بازيگر از صدا و نگاه توجه مي کند و من از کار با ايشان لذت مي برم.
براي بازي در سريال «زمانه» هم با من تماس گرفت، آن زمان در سريال «دزد و پليس» بازي مي کردم و گفتم اگر مي توانيد صبر کنيد تا کارم در اين سريال به پايان برسد. با محبتي که نسبت به من داشت، قبول کرد سکانس هاي من بعد از همه فيلم برداري شود.
چه تعريفي از شخصيتي که بازي کرديد، داريد و اين نقش را چگونه ديديد؟
اصولاً نقشي را که سياه يا سفيد باشد، بازي نمي کنم يعني نقش تک بعدي بازي نمي کنم. شخصيتي هم که بازي کردم آدمي خاکستري است ضمن اين که آدم بدي هم نيست. يک زندگي معمولي دارد؛ در کارش موفق و کارش را بلد است و روش خاصي در کارش دارد. معتقد است که وکيلي برنده است که بتواند طرف هاي دعوا را صلح بدهد و حق الوکاله اش را هم بگيرد. اين شخصيت مشکلات شخصي خاص خود را هم دارد.
چقدر يک مجموعه با بيان آسيب هاي اجتماعي مي تواند در جهت برطرف کردن مشکلات موجود در جامعه راهگشا باشد؟
به نظر من يک مجموعه زورش نمي رسد که اين کار را انجام دهد. ممکن است ۶۰ درصد افراد جامعه يک مجموعه را نبينند. ابتدا بايد مشکلات را شناخت و سپس در صدد برطرف کردن آن برآمد. حالا ممکن است راهکارها در قالب يک سريال ارائه شود يا يک مسابقه که در اين صورت شايد نتيجه بدهد. در حالي که نمي توان انتظار داشت با يک يا دو کار به نتيجه دلخواه برسيم.
چه برنامه هایی از تلويزيون را تماشا مي کنيد؟
فقط کارهاي خودم را نگاه مي کنم.
اين بي انصافي نيست؟
بايد برنامه ريزي کنيم، برنامه سازي کنيم. مديران مان بايد کمي بيشتر شجاعت به خرج دهند. ضمن اين که هر کاري شروعي دارد که هر چه پيش مي رويم؛ بايد ببينيم که ماجرا به کجا ختم مي شود و اگر بخواهيم از همان ابتدا داد و بيداد کنيم، به نتيجه نمي رسيم. بايد برنامه هايي بسازيم که بتواند با برنامه هاي شبکه هاي ماهواره اي رقابت کند.
وقتي رقابت وجود دارد بازنده عقب مي ماند و آخر صف مي رود و کسي که تمرين کرده و ورزيده است به پيش مي رود. مسئول اين مسئله هم من نيستم. مديران بايد از مشاوران فرهنگي، هنري، رواني، روان شناس خانواده و روان شناسان اجتماعي استفاده کنند ببينند مردم به چه چيزي علاقه مند هستند. من به عنوان يک مخاطب به برنامه «شوک» علاقه مندم حتماً چيزي دارد که مرا به خود جلب مي کند.
بازتاب سريال «زمانه» را چگونه ديديد؟
برخوردها با بازيگر متفاوت است. کمتر در مورد خود کار با بازيگران صحبت مي کنند و بيشتر روي نحوه بازيگري است که صحبت مي شود. در مجموع قصه کار، قصه خوبي است. روزي که قرار بود در اين کارحضور پيدا کنم؛ ۴ قسمت از سريال را ديدم و متوجه شدم سريالي است که مردم را پاي تلويزيون مي کشاند.
در جامعه معضلاتي وجود دارد که در اين سريال گفته شده است؛ بي احترامي به بزرگ ترها، دروغگويي، بيکاري و روابطي که در جامعه پسنديده نيست، در اين کار بيان مي شود اما نمي توانيم سرمان را توي برف بکنيم و بگوييم همه چيز خوب است. معضلات جامعه را تا جايي که تلويزيون به ما اجازه مي دهد، در اين کار نشان داديم.
ضمن اين که اول بايد کارشناسي کنيم ببينيم راه درست چيست و چه کاري درست نيست؟ ابتدا راه بد را نشان بدهيم تا به راه درست برسيم. مهم ترين مشکل جامعه ما اين است که همه چيز سليقه اي است.
