رضوان السادات جزایری در گفت‌وگو با گروه استانها باشگاه خبرنگارا ن منطقه اصفهان، با اشاره به اینکه همسر آزاری روانی تاثیرات بسیار منفی به دنبال دارد، اظهار کرد: معمولا افراد از صدمات جسمی راحت‌تر از آزارهای روانی چشم‌پوشی می‌کنند زیرا در آزارهای روانی ویژگی‌های شخصیتی فرد مورد انتقاد و پرخاشگری قرار می‌گیرد و آثار طولانی‌تری بر روان آزار دیده باقی می‌گذارد.

وی با بیان اینکه آزار عاطفی به دو دسته کلامی و غیرکلامی تقسیم می‌شود، اظهار کرد: آزارهای روانی کلامی مانند تمسخر، طعنه زدن و دادن القابی مانند چاق، لاغر مردنی و خنگ و... وفور بیشتری نسبت به سایر موارد همسر آزاری دارد و زنان به دلیل عاطفی‌تر بودن در برابر مسایل عاطفی بیشتر آسیب می‌بینند.

جزایری ادامه داد: آزار عاطفی می‌تواند منجر به دیگر آزارها شود که موجب توهین به خانواده‌ها و فرزندان، دوری زوجین از یکدیگر و آغاز آزارهای جسمی، جنسی، مالی و سایر موارد همسر آزاری شده و نهایتا به جدایی زوجین ختم می‌شود.

این روانشناس با اشاره به اینکه آزار عاطفی در آقایان آثار مخربی نیز در بر دارد،‌ گفت: در برخی موارد به کار بردن اصطلاحاتی مانند «تو دیوانه‌ای»، «تو نمی‌فهمی»، «درکت خیلی پایین است»، «تو در حد من نیستی» و به کار بردن تمثیل «همه مردها سر ته یک کرباسن» که به نظر اهمیت چندانی ندارد تاثیر فوق‌العاده آسیب‌زایی بر فرد وارد می‌کند.

جزایری با اشاره به اینکه آزارهای روانی به تدریج اعتماد و علاقه آزار دیده را نسبت به فرد آزار دهنده کاهش می‌دهد و منجر به تخریب روابط بین زوجین می‌گردد، ادامه داد: این اصطلاحات حتی اگر به صورت شوخی باشد بر روی روان فرد تاثیر منفی دارد و زوجین باید چگونگی برقراری ارتباط گفتاری، زبانی، چشمی،‌ لمسی با یکدیگر را فرا گیرند تا قادر به برقراری ارتباط مطلوب‌تری بین خود باشند.

وی با اشاره به اینکه آزار عاطفی عملی نیز از موارد همسرآزاری روانی است، ادامه داد: در آزار عاطفی عملی زوجین از صحبت با یکدیگر خودداری می‌کنند و نوعی قهر عاطفی و اجتناب از یکدیگر بین طرفین اتفاق می‌افتد که نتیجه‌ای جز ایجاد فاصله میان همسران ندارد.

جزایری اضافه کرد: آزار عاطفی منشاء دیگر آزارها است که موجب توهین به خانواده‌ها و فرزندان، دوری زوجین از یکدیگر و آغاز آزارهای جسمی، مالی و سایر موارد همسر آزاری شده و نهایت به جدایی زوجین ختم می‌شود.

وی افزود: به غیر از روابط رومانتیک سال اول، به طور کلی در دهه نخست زندگی آزارهای عاطفی بیشتر دیده می‌شود اما با بالا رفتن طول مدت ازدواج،‌ افزایش شناخت طرفین از علایق، حساسیت‌ها و نیازهای یکدیگر این آزار تا حدی کاهش می‌یابد.

این روانشناس ادامه داد: البته افزایش شناخت زوجین از یکدیگر به معنای از بین رفتن آزارهای روانی نیست زیرا عوامل متعددی مانند وضعیت روانی، فرزندان، مسایل اقتصادی و اجتماعی باعث به وجود آمدن آزار روانی می‌شود.

جزایری با اشاره به اهمیت آموزش مهارت‌های زندگی به زوجین در کنار سایر موارد آموزشی توصیه کرد که از طریق دوایر مربوطه و مسئول (بهداشتی، آموزشی) تمهیداتی برای جوانان در آستانه ازدواج آموزش مهارت‌های زندگی زوجی و مهارت‌هایی چون حل مسئله و رفع تعارضات زوجی در نظر گرفته شود زیرا بیشتر جوانان نه تنها شناخت کافی از جنس مخالف ندارند، بلکه با مشکلات زندگی نیز آشنا نیستند.

این روانشناس تاکید کرد: مسئولان همان طور که مسایل بهداشتی قبل از ازدواج را مد نظر قرار می‌دهند باید به افزایش مهارت‌های زندگی زوجین قبل از ازدواج توجه کنند تا کمتر شاهد همسر آزاری و طلاق در جامعه باشیم. /ش