دنیس راس:
اگر روحانی خواستار لغو تحریم‌هاست باید به سمت واگذاری "امتیازهای جامع" حرکت کند
مشاور ارشد پیشین دولت امریکا در مقاله‌ای نوشت که لغو اساسی و معنادار تحریم‌های ایران بدون ورود دولت حسن روحانی به یک معامله جامع ممکن نیست.
به گزارش حوزه سياست خارجي باشگاه خبرنگاران، مشاور ارشد پیشین دولت امریکا در مقاله‌ای نوشت که لغو اساسی و معنادار تحریم‌های ایران بدون ورود دولت حسن روحانی به یک معامله جامع ممکن نیست.
دنیس راس به همراه دیوید ماکوفسکی در مقاله‌ای روی وب سایت اندیشکده واشینگتن که روز 9مهر 1392 (اول اکتبر 2013) منتشر شده، نوشتند: «اگرچه رئیس‌جمهور «اوباما» باید مسیر دیپلماتیک به سوی توافق هسته‌ای با ایران را مدیریت کند، اما باید بیش از پیش شفاف سازد که چه اقداماتی را تحمل نخواهد کرد».
این دو ادامه داده‌اند: «به جای تلاش برای تمرکز زیاد بر معنای این تماس نمادین –چه تماس تلفنی و چه دست دادن- واشنگتن باید بر این واقعیت متمرکز شود که «روحانی» چه چیزی را عرضه می‌دارد و راهکار مناسب را در پیش گیرد».
راس و ماکوفسکی درباره شرط کاهش تحریم‌ها نوشته‌اند: «فشارهای اقتصادی به ایران انگیزه داده تا بن‌بست بین‌المللی مربوط به برنامه هسته‌ایش را حل کند. اما اگر ایران نخواهدگام‌های معناداری بردارد تا به جامعه بین‌المللی ثابت کند که تنها هدفش تولید انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز است، نمی‌تواند از کاهش تحریم‌های اقتصادی بهره‌مند شود. کلمات و لبخند‌های دلنشین چنین تضمینی را فراهم نمی‌آورند؛ تنها اقدامات ملموسی که می‌تواند ایران را از توانمندی ساخت بمب دور کند –روشی مطمئن که کشف زودهنگام هرگونه تلاش برای تبدیل اورانیوم راکتوری به اورانیوم با غنای تسلیحاتی را تضمین کند- می‌تواند موجب حذف تحریم‌ها شود. قطعاً این همان موضعی است که از سوی «اوباما» و کنگره اتخاذ شده است».
تحلیلگران موسسه واشینگتن درباره ضرورت حرکت ایران به سمت یک معامله جامع نوشته اند: «با شروع مذاکرات –در قالب گروه 1+5 یا به شکل دوجانبه- آمریکا می‌تواند بفهمد که آیا ایران آمادگی تغییر ملموس را دارد یا این تغییر صرفاً ظاهری است. دولت «اوباما» نباید این امکان را از قلم بیندازد که می‌توان بین منافع این کشور در توقف برنامه هسته‌ای ایران و احساس عجله تهران برای برداشتن تحریم‌های شدید اقتصادی هماهنگی ایجاد کرد. اگر چنین شود امکان یک توافق نهایی، و نه فقط توافقی محدود وجود خواهد داشت».
راس و ماکوفسکی ادامه داده‌اند: «مسلماً «روحانی» مجبور است که هر چه سریعتر تحریم‌ها را بردارد و با توافقی محدود به این نتیجه نمی‌رسد. «ظریف» در نشست خود با وزرای 1+5 در مورد توافقی سخن گفت که ظرف یک سال کاملاً قابل اجرا باشد، و بوضوح اعلام کرد که خواستار برداشتن تحریم‌ها در این بازه زمانی است. فقط درک جامع‌تر است که می‌تواند به کاهش جدی تحریم‌ها منجر شده و آنچه لازم است را به دولت آمریکا بدهد –محدود شدن برنامه هسته‌ای ایران که به آمریکا تا حد زیادی اطمینان می‌دهد که ایرانیان نمی‌توانند تقلب کرده و هر وقت بخواهند اقدام به تولید بمب کنند».
ايران هسته‌اي نوشت: این دو تحلیلگر ارشد امریکایی با اشاره به اینکه امریکا نباید خط قرمزش را به گونه‌ای تعریف کند که ایران بتواند در آستانه آن بایستد تاکید کرده‌اند: «اینکه آمریکا بگوید خط قرمزش تولید سلاح هسته‌ای ایران است کافی نیست، زیرا این ایران را قادر می‌سازد که آستانه‌ای برای توانمندی هسته‌ایش تعیین کند که فقط اندکی از ساخت سلاح دور باشد. با ایجاد شفافیت بیشتر در مورد نقطه‌ای که زیرساخت‌های اتمی ایران به تهدیدی برای توان بازدارندگی آمریکا بدل می‌شود تضمین می‌کند که نه ایران و نه دیگران در مورد علت حمله احتمالی آمریکا به اشتباه نیفتند».
انتهاي پيام/
دنیس راس به همراه دیوید ماکوفسکی در مقاله‌ای روی وب سایت اندیشکده واشینگتن که روز 9مهر 1392 (اول اکتبر 2013) منتشر شده، نوشتند: «اگرچه رئیس‌جمهور «اوباما» باید مسیر دیپلماتیک به سوی توافق هسته‌ای با ایران را مدیریت کند، اما باید بیش از پیش شفاف سازد که چه اقداماتی را تحمل نخواهد کرد».
این دو ادامه داده‌اند: «به جای تلاش برای تمرکز زیاد بر معنای این تماس نمادین –چه تماس تلفنی و چه دست دادن- واشنگتن باید بر این واقعیت متمرکز شود که «روحانی» چه چیزی را عرضه می‌دارد و راهکار مناسب را در پیش گیرد».
راس و ماکوفسکی درباره شرط کاهش تحریم‌ها نوشته‌اند: «فشارهای اقتصادی به ایران انگیزه داده تا بن‌بست بین‌المللی مربوط به برنامه هسته‌ایش را حل کند. اما اگر ایران نخواهدگام‌های معناداری بردارد تا به جامعه بین‌المللی ثابت کند که تنها هدفش تولید انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز است، نمی‌تواند از کاهش تحریم‌های اقتصادی بهره‌مند شود. کلمات و لبخند‌های دلنشین چنین تضمینی را فراهم نمی‌آورند؛ تنها اقدامات ملموسی که می‌تواند ایران را از توانمندی ساخت بمب دور کند –روشی مطمئن که کشف زودهنگام هرگونه تلاش برای تبدیل اورانیوم راکتوری به اورانیوم با غنای تسلیحاتی را تضمین کند- می‌تواند موجب حذف تحریم‌ها شود. قطعاً این همان موضعی است که از سوی «اوباما» و کنگره اتخاذ شده است».
تحلیلگران موسسه واشینگتن درباره ضرورت حرکت ایران به سمت یک معامله جامع نوشته اند: «با شروع مذاکرات –در قالب گروه 1+5 یا به شکل دوجانبه- آمریکا می‌تواند بفهمد که آیا ایران آمادگی تغییر ملموس را دارد یا این تغییر صرفاً ظاهری است. دولت «اوباما» نباید این امکان را از قلم بیندازد که می‌توان بین منافع این کشور در توقف برنامه هسته‌ای ایران و احساس عجله تهران برای برداشتن تحریم‌های شدید اقتصادی هماهنگی ایجاد کرد. اگر چنین شود امکان یک توافق نهایی، و نه فقط توافقی محدود وجود خواهد داشت».
راس و ماکوفسکی ادامه داده‌اند: «مسلماً «روحانی» مجبور است که هر چه سریعتر تحریم‌ها را بردارد و با توافقی محدود به این نتیجه نمی‌رسد. «ظریف» در نشست خود با وزرای 1+5 در مورد توافقی سخن گفت که ظرف یک سال کاملاً قابل اجرا باشد، و بوضوح اعلام کرد که خواستار برداشتن تحریم‌ها در این بازه زمانی است. فقط درک جامع‌تر است که می‌تواند به کاهش جدی تحریم‌ها منجر شده و آنچه لازم است را به دولت آمریکا بدهد –محدود شدن برنامه هسته‌ای ایران که به آمریکا تا حد زیادی اطمینان می‌دهد که ایرانیان نمی‌توانند تقلب کرده و هر وقت بخواهند اقدام به تولید بمب کنند».
ايران هسته‌اي نوشت: این دو تحلیلگر ارشد امریکایی با اشاره به اینکه امریکا نباید خط قرمزش را به گونه‌ای تعریف کند که ایران بتواند در آستانه آن بایستد تاکید کرده‌اند: «اینکه آمریکا بگوید خط قرمزش تولید سلاح هسته‌ای ایران است کافی نیست، زیرا این ایران را قادر می‌سازد که آستانه‌ای برای توانمندی هسته‌ایش تعیین کند که فقط اندکی از ساخت سلاح دور باشد. با ایجاد شفافیت بیشتر در مورد نقطه‌ای که زیرساخت‌های اتمی ایران به تهدیدی برای توان بازدارندگی آمریکا بدل می‌شود تضمین می‌کند که نه ایران و نه دیگران در مورد علت حمله احتمالی آمریکا به اشتباه نیفتند».
انتهاي پيام/
در باشگاه خبرنگاران جوان پیگیری شد؛
معلمان نهضت سوادآموزی چگونه میتوانند استخدام آموزشوپرورش شوند؟
