"جبار آذین" منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار حوزه سینما باشگاه خبرنگاران در خصوص فیلم سینمایی "آسمان زرد کمعمق" ساخته "بهرام توکلی" گفت: فیلمهای خوب "پرسه در مه" و "اینجا بدون من" ساختههای قبلی "بهرام توکلی" از حضور یکی دیگر از فیلمسازان دگراندیش که در فکر ایجاد تغییر فرم، محتوا و پرداخت در آثار سینماییاند را در عرصه سینمای ایران نشان داشت.
وی افزود: اثر جدید فیلمساز متفاوتساز با نام "آسمان زرد کمعمق" در ادامه دیدگاه و چالشهای جستجوگرانه او در اولویت گویی غیر متفاوت به زبان سینما است.
"آذین" ادامه داد: "توکلی" در این فیلم با استفاده از چهار شخصیت اصلی و رفت و برگشت زمانی سوژه غیر خطی و غیر معمول خود را به تصویر کشیده است.
این منتقد بیان کرد: "توکلی" که در سینما خط روایی مستتر در رمانها و آثار به اصطلاح جادویی را پی میگیرد با جدیت بنا دارد این نوع فیلمسازی و داستانپردازی را در سینمای قصهگوی ایران نهادینه کند.
وی عنوان کرد: کوشش "توکلی" در دوری از کلیشهها، ایجاد نوآوری و خلاقیت قابل توجه است منتها او باید بداند که مخاطبان آثار او ایرانی هستند و قصه و افسانههای کلاسیک بافرهنگ، روح اجتماعی و مردمی آنها عجین است.
وی در اینباره افزود: لذا دوری از این پروسه تنها میتواند به انزوا و شکست روند کاری او و امثال وی بینجامد.
"آذین" اظهار داشت: "آسمان زرد کمعمق" یک فیلم خاص و متعلق به سینمای شخصی و روشفکرانه است و مشخصه اصلی آن درهم ریختگی زمان و حضور آدمها در دنیاهای متفاوت ذهنی و عینی است.
این منتقد بیان کرد: فیلم در حال اکران "توکلی" در کنار تلاش فیلمساز برای ساختن فیلمی تاثیرگذار از بازیهای به نسبت پذیرفتنی "ترانه علیدوستی"، "صابر ابر" کار تصویری خوب و پرداخت مناسب شخصیتهای حمید و همسرش بهره برده است.
"آذین" اظهار داشت: "آسمان زرد کمعمق"مواردی هم دارد که از طول و عرض ساختار فیلم بیرون زده است و تکیه ناتمام و ناقص روی خانه قدیمی که به مرور در حاشیه قرار میگیرد استفاده از حرکت دوربین روی دست، گفتار خستهکننده "مهران" درباره "غزل" با تماشاگر و از جمله این موارد است.
"آذین" در پایان خاطرنشان کرد: جدیدترین کار "بهرام توکلی" در سینمای اجتماعی ایران تنها میتواند یک اثر روشنفکرانه متفاوت و خاص باشد و تماشاگر خاص خود را داشته باشد.
انتهای پیام/ اس