به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران، دانشمندان موفق شدند برای نخستین بار یک موتور بسیار کوچک را درون سلول زنده انسانی قرار داده و آن را به طور مغناطیسی هدایت کنند. این پیشرفت نشان دهنده گام دیگری به سوی ماشین مولکولی است که میتواند به آزاد سازی داروها در یک موقعیت خاص درون بدن منجر شود. محققان به این راهبرد علاقمند بودند چرا که میتوانند فواید دارو را با کمترین میزان عوارض جانبی ارتقا دهند. دانش پژوهان این ذرات فلزی موشک شکل با استفاده از تکانههای اولتراسوند هدایت کردند.
پروفسور تام مالوک دانشمند علوم مواد از دانشگاه دولتی پنسیلوانیا و همکارانش نتایج این تحقیقات را در نشریه Angewandte Chemie International Edition منتشر کردهاند. مالوک گفت: همانطور که این نانوموتورها درون ساختار سلول میگردند و بالا و پایین میروند، سلول زنده واکنشهای مکانیکی داخلی از خود نشان میدهد که پیش این هیچ کس هرگز آنها را مشاهده نکرده بود. این تحقیق نمایش زندهای است که میتوان از آن برای استفاده نانوموتورهای مصنوعی در مطالعه زیستشناسی سلول به روشهای جدید استفاده کرد. تا کنون نانوموتورها فقط در محیطهای آزمایشگاهی مطالعه شدهاند نه در سلولهای زنده انسانی.
این نانوموتورها با استفاده از توان اولتراسوند بسیار پایین، بر روی این سلولها تاثیری اندکی دارند. اما وقتی که این توان افزایش یابد نانوموتورها وارد عمل شده و در ساختارهای درون سلولی که کارهای خاصی انجام میدهند میگردند. مالوک میگوید: ممکن است بتوانیم از این نانوموتورها برای درمان سرطان و دیگر بیماریها با دست ورزی مکانیکی سلولها از داخل، استفاده کنیم. علاوه بر این، این نانوموتورها میتوانند جراحی درون سلولی انجام داده و داروها را به شیوه غیرتهاجمی به بافت زنده برسانند. محققان توانستهاند این موتورهای کوچک را با نیروهای مغناطیسی هدایت کنند.
دانشمندان همچنین دریافتند نانوموتورها میتوانند به طور خودکار یعنی بطور مستقل از یکدیگر حرکت میکنند توانایی که برای کاربردهای آینده مهم به نظر میرسد. حرکت خودکار میتواند به نانوموتورها کمک کند به طو گزینشی سلولهایی را که بدخیم را نابود کنند. مالوک بر این عقیده است: اگر میخواهید این موتورها سلوهای سرطانی را از بین ببرند بهتر است حرکت مستقل داشته باشند. نباید انبوهی از این نانوموتورها در یک جهت حرکت کنند.
وی در توصیف استفادههای بالقوه این فناوری نانوموتور گفت: در سال ۱۹۶۶ یک فیلم علمی تخیلی ساخته شد که در آن یک زیردریایی و خدمه آن بسیار کوچک شدند و به جریان خون یک فرد در حال احتضار تزریق شدند تا جان او را نجات دهند. (این فیلم بر اساس داستان مشهور «سفر شگفتانگیز» اثر آیزاک آسیموف ساخته شده بود). به گفته وی، یکی از کاربردهای رویایی ما سفر جذاب پزشکی است که در آن نانوموتورها در سراسر بدن حرکت خواهند کرد، با یکدیگر در تماس خواهند بود و انواع کارهای تشخیص و درمان را انجام خواهند داد. این دانش پژوهان بر وجود کاربردهای بسیار زیادی برای ذرات قابل کنترل در این مقیاس بسیار کوچک تاکید دارند.
انتهای پیام/