پدرش «عبد العزیز اسماعیل احمد الصیاد» قاری قرآن بود و به ‌سبب تلاوت بسیار زیبایش، در مناسبت‌ها و محافل برای تلاوت قرآن دعوت می‌شد و این مقدمه‌ای بود تا شعبان عبدالعزیز صیاد از همان دوران کودکی آیات وحی الهی را در دل و جان خود زمزمه کند.

این قاری مصری در هفت سالگی حافظ کل قرآن شد و این امر هنگامی محقق شد که وی برای فراگیری علوم قرائت و تجوید قرآن کریم به مکتب‌خانه رفت و نزد استاد «جاد ابوغربیة» به فراگیری علوم قرآنی مشغول شد.

وی در 12 سالگی به محافل قرآنی دعوت می‌شد و پس از اخذ دیپلم به دانشگاه الازهر مصر رفت و در رشته اصول دین به فراگیری علوم دینی مشغول شد، وی در تلاوت قرآن بیشترین بهره را از سبک اساتیدی همچون «محمد رفعت»، «محمد سلام» و «مصطفی اسماعیل» گرفت.

استاد شعبان عبدالعزیز صیاد در سال 1966 میلادی از دانشگاه الازهر فارغ‌التحصیل شد و در آن زمان به‌ عنوان قاری مشهور برای تلاوت آیات روح‌بخش قرآن کریم به مجالس و محافل دینی و مذهبی دعوت می‌شد.

این قاری برجسته کشور مصر در سال 1975 در آزمون ورودی رادیو قرآن مصر شرکت کرد و با موفقیت کامل توانست جواز حضور و تلاوت در آنجا را کسب کند و بدین‌ وسیله شهرت استاد و همچنین صدای دل‌نواز او در سراسر جهان طنین‌انداز شد.

وی برای تلاوت قرآن به جمهوری اسلامی ایران نیز سفر و عاشقان و تشنگان کلام وحی الهی را با نوای زیبای قرآن کریم سیراب کرد؛ این قاری مصری مشوقان اصلی خود برای پیشرفت در عرصه تلاوت را استاد «مصطفی اسماعیل»، «ابوالعینین شعیشع» و «محمود علی‌البناء» می‌دانست.

استاد صیاد علاوه بر ایران به کشورهای مختلف جهان برای تلاوت قرآن کریم مسافرت کرد که از جمله آن‌ها می‌توان به کشورهای کویت، امارات، اردن، سوریه، عراق، اندونزی، انگلستان، فرانسه و آمریکا اشاره کرد.

سرانجام شعبان عبدالعزیز صیاد در سال 1998 در سن 58 سالگی دعوت حق را لبیک گفت و به دیدار معبود شتافت.تلاوت‌های «شعبان عبدالعزیز صیاد» همراه با حزن و سوزی خاص است.

انتهای پیام/