به گزارش خبرنگار حوزه میراث فرهنگی
باشگاه خبرنگاران؛ تا قبل از سفر به دره عشق، بلندترین آبشاری که دیده بودم آبشار لاتون در آستارا بود؛ آبشاری به ارتفاع تقریبی 30 متر که در میان جنگل سرسبز شمال به آرامی از دل کوهها سرازیر شده و راهی دریای خزر میشود.
اما لاتون تنها یک سوم آبشار دره عشق است، طوری که علاوه بر موقعیت مکانی این آشار، ارتفاع صد متری آن شگفتی هر گردشگری را برمیانگیزد.
این آبشار که در یک کیلومتری شهر کرد قرار دارد، با قدرت از دل کوه بیرون آمده و با شکاف کوهها و صخرهها منظرهای زیبا در منطقه مشایخ به نمایش میگذارد.
آب این آبشار بسیار گوارا و نوشیدنی است و برخی از گردشگران و افراد محلی ظروف همراه خود را برای آشامیدن پر از آب زلال این آبشار میکنند چرا که آب آن سبک بوده و نیاز به تصویه و پایش ندارد.
مسیر آبشار دره عشق یکی از زیباترین و شگفت انگیزترین مسیرهای طبیعت گردی در کشور است که میتوان جاذبههای فرهنگی، تاریخی و طبیعت گردی را یکجا در آن مشاهده کرد. شگفتی این منطقه برای گردشگران زمانی بیشتر میشود که به پل سیمی کوچ رو در روستای دو پلان میرسند. این پل که بقایای مسیر کوچ عشایر بوده اکنون بلااستفاده بوده و فقط به عنوان یک اثر تاریخی در این منطقه نگهداری میشود. پل سیمی از 8 رشته سیم ضخیم تشکیل شده که به وسیله میخچههای محکم فلزی به دو طرف دره متصل شدهاند و کف و دیواره کوتاه پل به وسیله تختههای چوبی پوشیده شدهاند تا مسیر مناسب و مطمئنی برای عبور انسان و حیوان از روی دره باشد. این در حالی است که رودخانه خروشان و پر آبی در زیر پل و دره عمی و طویل عشق جریان دارد.
براساس این گزارش، تناسبات و محاسبات این پل آن چنان دقیق و حساب شده بود که وقتی انسان یا حیوان وزنی (با بار) از روی آن عبو میکرد، نه تنها پل بچرخیده و سر و ته نمیشد بلکه کمترین حرکت تناوبی را هم داشته است. این توضیحات نگارنده زمانی جذابتر میشود که گردشگران این پل را از نزدیک ببینید درهای که در زیر این پل قرار گرفته بسیار جذاب و دیدنی است.
بسیاری از گردشگرانی که از این محل بازدید کردهاند از وجود طبیعت بکر آن شگفت زده میشوند، چون در اولین نگاه به نظر میرسد که این دره دست ساخت بوده و توسط انسانها به وجود آمده است در حالی که این دره زائیده طبیعت بوده و بشر در ایجاد آن هیچ دخالتی نداشته است.
یکی از ساکنان محلی در وجه تسمیه نام این دره افسانه عجیبی برایمان نقل کرده او میگفت: در زمانهای بسیار دور دو نفر دلداده در طرفین این دره بودند اما چون هنوز پل نبود و به جز آن هیچ راه ارتباطی بین این دو منطقه نیز وجود نداشت به ناچار هر دو خود را به داخل آب دره انداختند تا بهم برسند اما..... و از آن زمان تاکنون اسم این دره، به دره عشق شهرت یافت.
هر چند این روایات شاید افسانه و داستانی بیش نباشند، اما حضور در کنار دره عشق، حس و حال این گونه افسانه و داستانها را بیشتر به آدم القا میکند، چرا که با قدم زدن در طبیعت بکر این منطقه و دیدن جاذبههای زیبای گردشگری رمان زیبای طبیعت را میتوان تجسم کرد.
گزارش: رضا شوکتی انتهای پیام/رس
ميگذاشتيد.