آنتی وار:
آمریکا با توجیهات بشردوستانه جنگی دیگر را در عراق به راه انداخته است
الگوی جدید مداخله غرب در کشورها همانند نمونه های قبلی پیامدهای فاجعه باری در پی داشته است. برای به راه انداختن جنگ ها همواره دروغ هایی به ملت ها گفته می شود اما کشورهای غربی همواره می گویند با حسن نیت در امور داخلی کشورها مداخله می کنند.
به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه اینترنتی آنتی وار در گزارشی به قلم "جف اسپارو" با عنوان "آمریکا به نام کمک های بشردوستانه جنگی دیگر را در عراق به راه انداخته است"، نوشت: در سال 1941 برتلوت برشت شاعر آلمانی در دفتر خاطرات خود نوشت « راهبرد تغییر یافته است و به جنگ تبدیل شده است ، کشور دشمن بار دیگر هشیار شده است .» این تعریف سبک قدیمی جنگ بود. این روزها، حملات کشورها علیه یکدیگر به یک فعالیت اجتماعی تبدیل شده است. کشورهای غربی در حال حاضر همواره به نام فلسفه بشردوستی می جنگند ، بنابراین، جنگ های عصر حاضر شامل فرهنگ لغات و دستور زبان مشخص و دقیقی هستند.
برای نمونه، دخالت در هر کشوری به نام ارائه کمک های بشردوستانه نخست باید با دخالت قبلی در این کشور متفاوت باشد. در سال 2013، زمانی که جان کری وزیر امور خارجه آمریکا درباره حمله هوایی در سوریه سخن گفت ، برنامه خود را در مغایرت با اقدامات قبلی واشنگتن ارائه کرد. او گفت مداخله در سوریه همانند مداخله در درگیری های لیبی نیست. او به این موضوع اشاره نکرد که آمریکایی ها و هم پیمانان انگلیسی شان مأموریت خود را در لیبی بر اساس دیدگاه های مشابه آغاز کرده بودند. می‌توانیم بگوییم مداخله غرب در لیبی همانند مداخله آنها در عراق نبود.
اما اوضاع عراق کاملا متفاوت است. در سال 2003، جرج دبلیو بوش رئیس جمهور وقت آمریکا ، تونی بلر و جان هاوارد همگی جنگ های خود را با فجایع ویتنام مقایسه می کردند.
در حال حاضر نیز ما با شرایطی مشابه رو به رو شده ایم.
"تونی آبوت" نخست وزیر استرالیا اعلام کرد مداخله در عراق در سال 2014، همانند مداخله در این کشور در سال 2003 نخواهد بود. او همچنین گفت:« اوضاع این کشور در سال 2003 با اوضاع آن در سال 2014 کاملا متفاوت است. آنچه ما در حال حاضر در عراق شاهد آن هستیم یک فاجعه انسانی است» که البته این موضوع دقیقا همان چیزی است که بلر از آن سخن می گفت.
جمله اوضاع کنونی در عراق با اوضاع این کشور در سال 2003 متفاوت است از پیشینه فاجعه بار اقدامات بشردوستانه اخیر کشورهای غربی در جهان نشأت می گیرد. لیبی در این زمینه یک نمونه کاملا واضح و روشن محسوب می شود . دیوید اونز کارشناس مسائل سیاسی درباره رویدادهای لیبی در سال 2011 اعلام کرد « اوضاع این کشور نمونه جدیدی از مداخله محسوب می شود.»
بنابراین، اکنون این سوال مطرح می شود که پس از آن همه کمک ها و مداخله های با اهداف بشردوستانه اکنون لیبی به چه سمتی پیش می رود؟
گزارش های منتشر شده در این هفته از این موضوع حکایت داشتند که مقامات لیبی کنترل بیشتر ساختمان های دولتی را در طرابلس از دست داده اند و گروه های اسلام گرا کنترل این ساختمان های مهم دولتی را در دست گرفته اند. از زمان مداخله غرب در لیبی، این کشور پنج یا شش دولت به خود دیده است.
درگیری ها در این کشور هنوز به یک جنگ داخلی تبدیل نشده است اما « در حال حاضر به یک درگیری منطقه ای تبدیل شده است جنگ هایی که در شمال آفریقا و خاورمیانه جریان دارند.»
به عبارت دیگر، الگوی جدید مداخله غرب در کشورها همانند نمونه های قبلی پیامدهای فاجعه باری در پی داشته است. لزوم تغییر راهبرد در هر درگیری و فاصله گرفتن از درگیری های قبلی بدین معناست که لیبرال ها و چپ گرایان سابق نقشی مهم در به راه انداختن جنگ های موقتی در جهان ایفا می کنند.
در سال 2003 ، سیاست مدارانی همانند پل برمن، جرج پکر ، کریستوفر هیچنز و کنان ماکیا برای به راه انداختن جنگ عراق تلاش های فراوانی انجام دادند . اما برخی مقامات سیاسی بوش و بلر در آن زمان اعلام کردند بیش از هر کسی ابلهانه بودن جنگ های قبلی آمریکا را درک کرده اند و بر همین اساس از اهمیت فاجعه بار بودن مداخله در عراق آگاهند. حامیان مداخله نظامی آمریکا در عراق در سال 2003 همواره جنگ های قبلی آمریکا را رد کرده بودند. باید به این موضوع اشاره کنیم که جنگ های جدید با اشاره به جنگ های قبلی به راه می افتند.
چگونه شورشیان دولت اسلامی تا این حد موفق و سریع بوده اند؟ چه ارتباطی می تواند بین کشتارهای فرقه ای در عراق امروز با تهاجم آمریکا به این کشور در سال 2003 وجود داشته باشد؟ دیدگاه غرب در قبال رژیم بشار اسد رئیس جمهور سوریه چیست و این رویکرد چه نقشی در به راه انداختن جنگ جدید در عراق داشته است؟
ارائه چنین سوالاتی خارج از موضوع بحث ما هستند زیرا از نظر غرب؛ هر جنگ جدیدی تحت شرایط جدیدی به راه می افتد. مداخله در امور کشورها به بهانه دلایل بشردوستانه سبب می شود هر بحرانی با یک توجیه اخلاقی به راه افتد .
تونی بلر نخست وزیر سابق انگلیس اعلام کرد:« این جهان جدید با تهدیدهای جدیدی رو به روست. بی نظمی و آشوب زاییده کشورهای ظالمی همانند عراق هستند ، کشوری که به تسلیحات کشتار جمعی مسلح است یا گروه های افراطی فراوانی در آن فعالیت می کنند .»
تونی آبوت نخست وزیر استرالیا نیز درباره داعش اعلام کرد:« آنها به سبب هویت ما و کشوری که در آن زندگی می کنیم از ما تنفر دارند . آنها به سبب اقداماتمان از ما متنفر نیستند.»
کشورهای غربی با توسل به توجیهاتی اشتباه به کشورهای دیگر حمله می کنند و سبب کشته شدن صدها هزار نفر و به وجود آمدن درگیری های فرقه ای در کشورها می شوند.
شهروندان عراقی از نیروهای دولتی این کشور به هنگام ارائه کمک های بشردوستانه استقبال کردند.
مارتین تواین کارشناس مسائل سیاسی می گوید :« برای به راه انداختن جنگ ها همواره دروغ هایی به ملت ها گفته می شود اما کشورهای غربی همواره می گویند با حسن نیت در امور داخلی کشورها مداخله می کنند. ما خیانت کار هستیم ؛ما به دلایل بشردوستانه به ملت ها خیانت می کنیم.»
توآین می گوید غرب با نیات خوب اقدام به انجام اقدامات نادرست می کند.
با این حال، ما نمی توانیم درباره موضوعات مربوط به گذشته صحبت کنیم و بگوییم مداخله های بشردوستانه در کشورها امری ضروری است. در سال 2003 جنگ در عراق با این بهانه به راه افتاد که صدام دیکتاتور این کشور تسلیحات کشتار جمعی در اختیار دارد.
مقامات آمریکایی در آن زمان می گفتند برای مداخله در عراق نباید تعلل کرد. آنها در حال حاضر نیز همین سخنان را بر زبان می آورند . این در حالی است که ما همچنان با پیامدهای جنگ قبلی در این کشور دست و پنجه نرم می کنیم.
سیمون مالوی کارشناس مسائل سیاسی درباره نو محافظه کاران آمریکایی می گوید:« فاجعه ای که آنها به ایجاد آن کمک کرده اند بسیار مهم و با اهمیت است. آنها ادعا می کنند نمی توانیم زمان را به هدر دهیم و با این روش می خواهند جنگ فاجعه بار دیگری را به راه بیندازند.»
اما شرایط ایزدی های عراقی چگونه است، افرادی که در ما در ظاهر در تلاش برای نجات آنها هستیم؟ بار دیگر ما موضوع نجات جان افراد را مطرح کرده ایم اما همانند گذشته بار دیگر آنها را به حال خود رها خواهیم کرد.
جنگ افغانستان را به یاد آورید. در آن زمان همگان از تلاش برای احقاق حقوق زنان افغان سخن می گفتند. کالین پاول وزیر امور خارجه سابق آمریکا در زمان لشکرکشی به افغانستان اعلام کرده بود:« حقوق زنان افغانستان غیر قابل مذاکره است. » او همچنین گفته بود:« زمانی که خورشید در افغانستان رو به غروب است ، آمریکا متعهد می شود از این موضوع اطمینان حاصل کند که زنان افغان با طلوع خورشید جایگاه خود را در این کشور خواهند یافت. آنها در دولت آینده افغانستان نیز جایی برای خود خواهند داشت.»
اما در حال حاضر چه اتفاقی برای زنان افغانستان رخ داده است؟ چه اتفاقی برای عراقی رخ داده است که ما در سال 2003 به آن حمله کردیم؟
چه اتفاقی برای مردم بنغازی لیبی رخ داده است، شهری که رهبران جهان در سال 2011 همواره درباره آن سخن می گفتند. آیا دیگر کسی از آنها سخن می گوید؟ آیا دیگر کسی از لیبی سخنی به زبان می آورد؟ بنغازی در حال حاضر به محلی دایمی برای جنگ تبدیل شده است.
تلاش های غرب برای مداخله در امور کشورها به دلایل بشردوستانه سبب آواره شدن یک نسل می شود.
جدیت غرب برای مداخله در امور کشورها و دلایل اخلاقی این جنگ ها که ما از آنها سخن به زبان می آوریم با این موضوع همراه شده است که تلاش های غرب برای مداخله در کشورهای جهان چگونه موثر واقع می شود؟
بیل کریستول از نومحافظه کاران آمریکایی چند روز قبل اعلام کرد:« بمباران آنها - داعش در عراق - برای دست کم چند هفته چه پیامدهایی در پی خواهد داشت؟ باید منتظر بمانیم و ببینیم اوضاع چگونه پیش خواهد رفت.»
مقامات در سال 1941 از جنگ سخن می گفتند در حالی رهبران جهان در حال حاضر تنها از صلح سخن می گویند . با بررسی اوضاع عراق از سال 2003 در می یابیم غرب با سخنانی متفاوت تنها در پی دنبال کردن اهداف خود در جهان است.
انتهای پیام./
