خانه متحرک و جالب پیرمرد ایرانی +عکس
کمتر از 100 تکه چوب درخت خانه‌اش شده است. خانه‌ای متحرک روی چهار چرخ بنزینی که هر جا بخواهد می‌ایستد و نفسی تازه می‌کند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،کمتر از 100 تکه چوب درخت خانه‌اش شده است. خانه‌ای متحرک روی چهار چرخ بنزینی که هر جا بخواهد می‌ایستد و نفسی تازه می‌کند.
چند سالیست که ساکن یک درخت شده است، نه درخت ساکن روی زمین ، بلکه درختی سوار بر چهارچرخ نیسان آبی‌رنگ که با زندگی عادی کاملاً تفاوت دارد.
تقریبا هم سن و سال دیوارهای خانه‌اش است، چین‌های صورتش با لایه لایه عمر تنه درختان نقش بسته و خوب همدیگر را می‌فهمند و همین برای ادامه زندگی مشترک‌شان کافی است.
شبانه روز در ماشینش زندگی می‌کند، زندگی کاملاً متفاوت با دیگر ساکنان وسیله نقلیه که در شهرها وجود دارند. حالا نیسان آبی‌رنگ با یک تخت، پتو و چند لباس همه زندگی او شده است.
در کمتر از 10 ثانیه می‌توان دورخانه‌اش گشت و مزه طبیعت را درست در میان این همه دود و دم چشید. لا‌به‌لای چوب‌های در و دیوار خانه‌اش پر است از گل‌وگیاه، گل‌هایی که با سلیقه تزیین شده‌اند و از خانه بیرون زده‌اند، انگار گل و برگ‌ها مونس تنهایی‌های او شده است.
از هر قسمت اتاق چند برگ درخت بیرون آمده و با حساسیت تمام تزیین شده است. چیدمان اتاق حدود دومتری به ارتفاع یک لاستیک ماشین از زمین آنچنان جذاب است که گویی از بهترین بوتیک‌های دکوراسیون خریداری شده است.
چوب‌های منظم چیده شده در کنار هم، نقش دیوارهای خانه را دارند و یک نردبان هم راه پله‌های خانه ماشینی شده است. پیرمرد شاداب ساکن ماشین درختی با چهارچرخ درختی‌اش مدام در سفر است ، سرزنده و خوش مشرب است اما چندان مایل به مصاحبه نیست و می‌گوید شب تا صبح را رانندگی کرده و می‌خواهد بخوابد . با وجود این، برای گرفتن عکس آماده است . مدام دور خانه‌اش می‌چرخد و می‌گوید «از این طرف هم عکس بگیرید»، «ببین چقدر گل و گیاه چیدم» ...
چروک‌های صورتش عمیق شده اما با یک خنده قادر است همه را از صورتش محو کند. اصرارش برای بالا رفتن از نردبان جالب است، می‌خواهد بهارخواب خانه‌اش را به رخ بکشد و با زبانی ساده بگوید که عاشق خانه‌اش است. زندگی ساده‌اش را دوست دارد و مدام می‌خواهد بفهماند که زندگی همین دل‌خوشی‌هایی بیش نیست.
همه چیز در این خانه دومتری مرتب است. مانند خانه‌ای لوکس با گران‌ترن مصالح ساختمانی به نظر می‌رسد. خانه ماشینی که با کمترین هزینه و ساده‌ترین امکانات ساخته شده و نشان از دل بزرگ سازنده‌اش دارد؛ دل بزرگ پیرمردی که توانسته خانه چوبی کوچک را آنچنان بزرگ نشان دهد که در میان این همه دود و دم و ساختمان‌های غول آسا در قلب تهران خودنمایی کند.
چند سالیست که ساکن یک درخت شده است، نه درخت ساکن روی زمین ، بلکه درختی سوار بر چهارچرخ نیسان آبی‌رنگ که با زندگی عادی کاملاً تفاوت دارد.
تقریبا هم سن و سال دیوارهای خانه‌اش است، چین‌های صورتش با لایه لایه عمر تنه درختان نقش بسته و خوب همدیگر را می‌فهمند و همین برای ادامه زندگی مشترک‌شان کافی است.
شبانه روز در ماشینش زندگی می‌کند، زندگی کاملاً متفاوت با دیگر ساکنان وسیله نقلیه که در شهرها وجود دارند. حالا نیسان آبی‌رنگ با یک تخت، پتو و چند لباس همه زندگی او شده است.
در کمتر از 10 ثانیه می‌توان دورخانه‌اش گشت و مزه طبیعت را درست در میان این همه دود و دم چشید. لا‌به‌لای چوب‌های در و دیوار خانه‌اش پر است از گل‌وگیاه، گل‌هایی که با سلیقه تزیین شده‌اند و از خانه بیرون زده‌اند، انگار گل و برگ‌ها مونس تنهایی‌های او شده است.
از هر قسمت اتاق چند برگ درخت بیرون آمده و با حساسیت تمام تزیین شده است. چیدمان اتاق حدود دومتری به ارتفاع یک لاستیک ماشین از زمین آنچنان جذاب است که گویی از بهترین بوتیک‌های دکوراسیون خریداری شده است.
چوب‌های منظم چیده شده در کنار هم، نقش دیوارهای خانه را دارند و یک نردبان هم راه پله‌های خانه ماشینی شده است. پیرمرد شاداب ساکن ماشین درختی با چهارچرخ درختی‌اش مدام در سفر است ، سرزنده و خوش مشرب است اما چندان مایل به مصاحبه نیست و می‌گوید شب تا صبح را رانندگی کرده و می‌خواهد بخوابد . با وجود این، برای گرفتن عکس آماده است . مدام دور خانه‌اش می‌چرخد و می‌گوید «از این طرف هم عکس بگیرید»، «ببین چقدر گل و گیاه چیدم» ...
چروک‌های صورتش عمیق شده اما با یک خنده قادر است همه را از صورتش محو کند. اصرارش برای بالا رفتن از نردبان جالب است، می‌خواهد بهارخواب خانه‌اش را به رخ بکشد و با زبانی ساده بگوید که عاشق خانه‌اش است. زندگی ساده‌اش را دوست دارد و مدام می‌خواهد بفهماند که زندگی همین دل‌خوشی‌هایی بیش نیست.
همه چیز در این خانه دومتری مرتب است. مانند خانه‌ای لوکس با گران‌ترن مصالح ساختمانی به نظر می‌رسد. خانه ماشینی که با کمترین هزینه و ساده‌ترین امکانات ساخته شده و نشان از دل بزرگ سازنده‌اش دارد؛ دل بزرگ پیرمردی که توانسته خانه چوبی کوچک را آنچنان بزرگ نشان دهد که در میان این همه دود و دم و ساختمان‌های غول آسا در قلب تهران خودنمایی کند.
