از قدیم این تفکر وجود داشته که برای موفق شدن در زندگی باید درس خواند. البته این حرف درست است، اما فضای کارآفرینی بخصوص در حوزه فناوری طی چند سال اخیر گاهی عکس این موضوع را نیز ثابت کرده است.

به گزارش دریچه فناوری اطلاعات باشگاه خبرنگاران؛ از قدیم این تفکر وجود داشته که برای موفق شدن در زندگی باید درس خواند. البته این حرف درست است، اما فضای کارآفرینی بخصوص در حوزه فناوری طی چند سال اخیر گاهی عکس این موضوع را نیز ثابت کرده، همچون راهی که علی زاهید پیموده است.

نام: علی زاهید (Ali Zahid)
کشور: پاکستان
نام ایده: والور (Valour)
وبسایت: vanhawks.com



ایده:
علی همراه خانواده‌اش، مانند بیشتر کسانی که در کشورهای جهان سوم زندگی می‌کنند، برای یک زندگی بهتر به کانادا مهاجرت کرد. از کودکی برای کمک به تامین مخارج خانواده و همچنین هزینه‌های تحصیلش کارهای مختلفی انجام می‌داد و پول جمع می‌کرد. دغدغه تامین مخارج در دوران کودکی کم‌کم باعث شد علی چندان به درس خواندن علاقه نداشته باشد و کار آزاد را بیشتر بپسندد.
با این حال این حس مانع از ادامه تحصیلش نشد و تا دانشگاه ادامه داد. در دانشگاه کار عجیب و غریبی کرد و رشته‌ای سخت ـ رایانش بیوپزشکی ـ را که تنها ده نفر در آن مشغول تحصیل بودند،برگزید تا به همه ثابت کند آدم باهوش و سخت‌کوشی است. سه سال با علاقه به تحصیل در این رشته ادامه داد تا یک روز پیشنهاد برادرش باعث شد درس و دانشگاه را رها کند و دنبال کاری برود که از کودکی آرزویش را داشت؛ راه انداختن یک کسب و کار شخصی.



پیشنهاد برادرش این بود که یک دوچرخه هوشمند بسازند. اسم ایده را والور گذاشتند؛ دو برادر کار را آغاز کردند و اولین خشت‌های شرکت شخصی آینده شان را روی هم گذاشتند.

تلاش:
علی علاقه زیادی به عملی کردن ایده‌اش داشت، به همین دلیل در نخستین قدم آسان‌ترین روش را برای تحقق آن انتخاب کرد و از اینترنت کمک گرفت. او مانند هر کارآفرین دیگری خیلی سریع پس از کمی جستجو به سایت کیک استارتر رسید. ماهیت این سایت آن‌قدر روی علی تاثیر گذاشت که آن را صفحه خانه مرورگرش قرار داد.
صبح تا از خواب بلند می‌شد به این سایت سر می‌زد و شب‌ها نیز قبل از خواب تا آن را چک نمی‌کرد، خوابش نمی‌برد. تمام ایده‌های روی کیک استارتر را مطالعه کرده بود. همین کار باعث شد اطلاعات زیادی کسب کند و تجربه‌های گران قیمتی به دست بیاورد. پس از کسب اطلاعات کافی ایده را روی سایت به اشتراک گذاشت؛ این اقدام باعث شد بیش از 800 نفر از ایده حمایت کنند و حدود 800 هزار دلار جمع شد.



پس از آن، یعنی زمانی که دیگر پول زیادی جمع شده بود، باید تولید جدی و ثبت سفارش را شروع می‌کرد. برای این کار مانند بسیاری دیگر از سازنده‌ها به چین سفر کرد. سرانجام با پرس‌و‌جوی فراوان شرکتی را پیدا کرد که در زمینه تولید قطعات سخت‌افزاری سابقه‌ای درخشان داشت. این شرکت می‌توانست کمک قابل توجهی به عملی شدن ایده دو برادر کند، زیرا دوچرخه بیش از 800 قطعه دارد و مدل‌های بسیار متنوعی از آن در سراسر دنیا ساخته شده است.

کنار هم قرار دادن آن همه قطعه در کنار قابلیت‌های هوشمندی که علی دنبال آن بود، طرح را با چالش‌های جدی مواجه کرده بود. این دوچرخه هوشمند با توجه به امکاناتی که قصد داشت در دل آن بگنجاند نمی‌توانست ظاهر فریبنده و متنوع داشته باشد. ضمن این‌که افراد مختلف با هیکل‌های ریز و درشت باید هنگام دوچرخه‌سواری با والور احساس راحتی می‌کردند. علی و برادرش هیچ تجربه و سررشته‌ای از دوچرخه و طراحی آن نداشتند و اگر یک طراح ماهر و معروف دوچرخه پیدا نمی‌کردند، شاید برای همیشه از این کار دست می‌کشیدند. در نهایت با تلاش فراوان توانستند طراح ماهری را که از دوچرخه‌های ساخت او به‌عنوان پورشه دنیای دوچرخه یاد می‌شود، مجاب کنند تا دوچرخه آنها را نیز طراحی کند.

پس از رسیدن به یک طراحی ماهرانه، علی مرحله اصلی کار را آغاز کرد. او باور داشت اگر انسان‌ها با یکدیگر ارتباط نداشته باشند هیچ کاری پیش نمی‌رود، درحقیقت حلقه‌های ارتباطی تنگاتنگ را رمز موفقیت می‌دانست. در قدم اول سراغ دوستانش در شبکه‌های اجتماعی رفت؛ به تک‌تک آنها پیام فرستاد و نظرخواهی کرد. او از دوستان و هر شخص دیگری که بعدا با او آشنا می‌شد می‌پرسید بیشتر با چه وسیله‌ای سفرهای کوتاه خود را انجام می‌دهند، چگونه هر روز سر کار می‌روند و برای حمل‌ونقل روزانه چقدر پول خرج می‌کنند. همه این سوال‌ها باعث شد علی و تیمش اطلاعات آماری باارزشی کسب کنند. این اطلاعات روی کیفیت ساخت، قطعات به کار رفته و قیمت تمام‌شده برای مشتری تاثیر بسزایی داشت.

آینده:
پس از زحمات فراوان بالاخره ایده خام علی و برادرش به محصول تبدیل شد و به کمک رسانه‌ها و ارتباط خوبی که علی پیش از ارائه محصولش برقرار کرده بود، استقبال بی‌نظیری از آن شد. علی به همه دوستان و افرادی که از آنها نظرسنجی کرده بود، پیغامی فرستاد که آماده شدن دوچرخه را نوید می‌داد.



دوچرخه هوشمند والور چیست:
والور دوچرخه هوشمندی است که مانند یک کمکی به دوچرخه‌سوار یاری می‌رساند. اپلیکیشن‌های گوناگونی برای مسیریابی روی تلفن همراه وجود دارد، ولی نمی‌توان از آنها حین دوچرخه‌سواری استفاده کرد. والور اپلیکیشن مخصوصی برای تلفن هوشمند دارد که با آن ارتباط برقرار می‌کند و شخص با تعیین مسیرش روی اپلیکیشن، دیگر نیازی به نگاه کردن به نمایشگر تلفن ندارد. روی دسته دوچرخه چراغ‌های ریزی وجود دارد که با روشن و خاموش شدن، فرد را از تغییر جهت و چرخش به سمت چپ یا راست مطلع می‌کند. کافی است دوچرخه سوار مسیرش را روی نقشه تلفن مشخص کند تا دوچرخه او را راهنمایی کند. همچنین با نزدیک شدن خودرویی از پشت سر یا نزدیک شدن به ترافیک دسته دوچرخه شروع به لرزیدن می‌کند تا به فرد هشدار دهد.



والور بسیار هوشمند است، ‌طوری که مسیرهایی را که دوچرخه‌سوار از آن عبور می‌کند، مدام رصد می‌کند تا پستی‌ و بلندی‌ها، چاله‌ها و حتی راه‌های بن‌بست را تشخیص دهد. والور این اطلاعات را به یک سرور ابری می‌فرستد، به‌ این‌ ترتیب کاربران دیگر می‌توانند به کمک اپلیکیشن مخصوص آن، بهترین مسیر را برای دوچرخه‌سواری انتخاب کنند. علاوه بر این امکانات، این دوچرخه هوشمند با محاسبه نحوه رکاب‌زدن و میزان کالری سوزانده شده صاحبش سلامت او را کنترل می‌کند.

برای بالا بردن امنیت والور از فناوری ارتباط شبکه‌ای استفاده شده است؛ در این فناوری همه دوچرخه‌های والور با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. اگر دوچرخه‌ای دزدیده شود، علاوه بر این‌که صاحبش می‌تواند به کمک جی.پی.اس مکان آن را پیدا کند، دوچرخه به سیستمی مجهز است که با عبور از نزدیکی هر والور دیگری سیگنالی برای آن می‌فرستد و مکان آن را به صاحبش گوشزد می‌کند. به این ترتیب امنیت دوچرخه تا حد بالایی حفظ می‌شود و دزدیدن آن عملا کاری مضحک است.

گزارش از: رامین فتوت


اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار