وی با اشاره به اینکه نادیده گرفتن بافت اجتماعی موجب بروز آسیب اجتماعی می‌شود، افزود: در اداره‌ها و دانشگاه‌های ایران تقریبا غیرممکن است زنان در شرایط مساوی با مردان استخدام شوند. ادامه این روند و بدون در نظر گرفتن اولویت‌ها و بدون توجه به شایستگی‌ها، اقتصاد جامعه نزول پیدا می‌کند.

کریمی، مساله زنان را مساله تمام جامعه دانست و گفت: اگر زنی احساس خوشبختی و آرامش نکند، خانواده و مرد نیز احساس خوشبختی و آرامش نمی‌کنند.

وی در خصوص تفاوت تعداد زنانی که وارد دانشگاه می‌شوند با تعداد زنانی که وارد بازار کار می‌شوند، تصریح کرد: از سال‌های 85 و 86 تعداد زنانی که وارد دانشگاه می‌شوند از مردان خیلی بیشتر شده اما در بازار کار هیچ انعکاس مناسبی دیده نمی‌شود. در سال 84 جمعیت فعال بالای 10 سال در زنان 17 درصد بود که همین میزان در تابستان 93 به 11.7 درصد رسیده است.

این عضو هیات علمی گروه اقتصاد دانشگاه مازندران با بیان اینکه میزان جمعیت فعال بالای 10 سال در مردان نیز از سال 84 تا تابستان 93 از 64.7 درصد به 62.7 درصد کاهش یافته است، ادامه داد: در سال‌های اخیر این شکاف و تفاوت بین حضور زنان و مردان در بازار کار کمتر و کمتر شده‌است کما اینکه زنان بیشتر از مردان در دانشگاه‌ها حضور دارند و از این تعداد 90 درصد آنان مایلند تا کار کنند.

وی افزود: حضور زنان بالای 15 سال در بازار کار ایران نسبت به آمار دیگر کشورها بیان می‌کند که تنها کشور الجزایر آمار کمتری در این خصوص نسبت به ایران دارد، حتی پاکستان هم رتبه برتری نسبت به ایران دارد.

کریمی ادامه داد: از سال 84 تا 92 جمعیت افراد بالای 10 سال زنان به میزان 7.9 میلیون نفر افزایش داشته در صورتی که جمعیت زنان غیرفعال به میزان 11.3 میلیون نفر افزایش یافته است، این آمارها حاکی از آن است که تحول فرهنگی اشتغال برای زنان به نسبت کاهش یافته است. همچنین بسیاری از زنان که در این آمار بیکار محسوب می‌شوند جمعیت پنهان زنان بیکار هستند یعنی زنانی در جست‌وجوی کار بوده‌اند و به دلیل پیدا نکردن کار، خانه‌دار محسوب می‌شوند. از دیگر دلایل آن این است که زنانی که در دانشگاه‌ها درس می‌خوانند افزایش یافته و به دلیل نبود کار به سطوح بالاتری از تحصیل می‌روند.

این عضو هیات علمی دانشگاه مازندران تصریح کرد: در سال 75، تقریبا 80 درصد زنانی که دارای تحصیلات عالیه بودند، وارد بازار کار می‌شدند در صورتی که همین میزان در سال 90 به 35.4 درصد کاهش یافته است.

وی خاطرنشان کرد: اگر تداوم رکود نسبی اقتصادی در سال‌های بعد ادامه پیدا کند، این بیکاری زنان تحصیل کرده ادامه خواهد داشت یا زنان به سمت مشاغل کوتاه مدت با حقوق پایین می‌روند. از دلایل دیگر افزایش نرخ بیکاری زنان تحصیل‌کرده، تبعیض قائل شدن بین زنان و مردان در بسیاری از کارها و اختصاصی شدن مشاغل آموزشی و بهداشتی برای زنان است.

این عضو هیات علمی دانشگاه مازندران با اشاره به رشد اقتصاد ایران در سال‌های اخیر، بیان کرد: از سال 84 تا 92 متوسط رشد اقتصادی 2.6 درصد، متوسط رشد سرمایه گذاری 0.6 درصد و متوسط رشد بخش صنایع و معادن 3.9 درصد بوده است. در این مدت درآمدهای نفتی به مقدار سالانه بیش از 75 میلیارد دلار رسیده ‌است.

وی ادامه داد: نرخ تورم در این سال‌ها 20 درصد بوده که تمام این مشکلات به دلیل وجود تحریم‌ها و سیاست‌های نامناسب اقتصادی بوجود آمده است.

/ انتهای پیام