هر شب با قرآن/ مایهٔ اصلیِ سلطه علمی چیست؟
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
این بت‌ها جز نام‌هایی بیش نیستند که شما و پدرانتان، نام‌گذاری کرده‌اید. خداوند هیچ گونه برهانی (بر حقانیّت آنها) نفرستاده است. (مشرکان)، جز گمان و آنچه که دلخواهشان است پیروی نمی‌کنند، در حالی که ازسوی پروردگارشان هدایت به سراغشان آمده است.
منظور از «سلطان» در قرآن، دلیل و برهان است که مایهٔ سلطه علمی می‌گردد.
بت‌پرستان، هر یک از بت‌ها را مظهر امری می‌دانستند؛ یکی را مظهر قدرت، یکی علم، یکی محبّت، یکی خشم و.... قرآن می‌فرماید: این عناوین و القاب دهان پرکن، هیچ خاصیّتی ندارد و این اسم‌ها، بی مسمّی است.
* به هر شعار و عنوان و لقبی، نباید توجّه کرد. «أسماء سمّیتموها»
* نیاکان، فرهنگ‌سازان نسل بعد از خود هستند. «سمّیتموها أنتم و آباءکم»
* تقلید کورکورانه، گرچه از نیاکان و پدران باشد، ممنوع است. «أنتم و آباءکم»
* شرک، برخاسته از خیال‌پردازی و موهوم‌گرایی است و هیچ گونه پشتوانه منطقی ندارد. «سمّیتموها... ما أنزل اللّه بها من سلطان»
* عقاید، باید بر اساس برهان باشد و حدس و گمان و تقلید، کافی نیست. «ما أنزل اللّه بها من سلطان ان یتّبعون الاّ الظن»
* هدایت از سوی خداوند است، «جاءهم من ربّهم الهدی» و گمراهی از هوای نفس. «تهوی الانفس»
* هوا پرستی، محکوم است. «یتبعون... ما تهوی الانفس»
* خداوند، بر همه اتمام حجّت کرده است و پس از آمدن وحی، دیگر انسان عذری ندارد. «و لقد جاءهم من ربّهم الهدی»
* ارشاد و هدایت، از شئون ربوبیّت است. «من ربّهم الهدی»
* هرگاه راه‌هایی را محکوم می‌کنید، راه حق را ارائه دهید. «جاءهم من ربّهم الهدی»
* راه علم و راه وحی، حق است. «سلطان... من ربّهم الهدی» ولی سلیقه‌های شخصی «أنتم» و نیاکان «آباءکم» و راه ظنّ و گمان «الا الظنّ» و راه هوی و هوس «تهوی الانفس» همه باطل‌اند.
سوره 53. نجم آیه 23
إِنْ هِی إِلَّا أَسْمَآءٌ سَمَّیتُمُوهَآ أَنتُمْ وَ آبَآؤُکم مَّآ أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِن یتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَی الْأَنفُسُ وَلَقَدْ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَیاین بت‌ها جز نام‌هایی بیش نیستند که شما و پدرانتان، نام‌گذاری کرده‌اید. خداوند هیچ گونه برهانی (بر حقانیّت آنها) نفرستاده است. (مشرکان)، جز گمان و آنچه که دلخواهشان است پیروی نمی‌کنند، در حالی که ازسوی پروردگارشان هدایت به سراغشان آمده است.
منظور از «سلطان» در قرآن، دلیل و برهان است که مایهٔ سلطه علمی می‌گردد.
بت‌پرستان، هر یک از بت‌ها را مظهر امری می‌دانستند؛ یکی را مظهر قدرت، یکی علم، یکی محبّت، یکی خشم و.... قرآن می‌فرماید: این عناوین و القاب دهان پرکن، هیچ خاصیّتی ندارد و این اسم‌ها، بی مسمّی است.
* به هر شعار و عنوان و لقبی، نباید توجّه کرد. «أسماء سمّیتموها»
* نیاکان، فرهنگ‌سازان نسل بعد از خود هستند. «سمّیتموها أنتم و آباءکم»
* تقلید کورکورانه، گرچه از نیاکان و پدران باشد، ممنوع است. «أنتم و آباءکم»
* شرک، برخاسته از خیال‌پردازی و موهوم‌گرایی است و هیچ گونه پشتوانه منطقی ندارد. «سمّیتموها... ما أنزل اللّه بها من سلطان»
* عقاید، باید بر اساس برهان باشد و حدس و گمان و تقلید، کافی نیست. «ما أنزل اللّه بها من سلطان ان یتّبعون الاّ الظن»
* هدایت از سوی خداوند است، «جاءهم من ربّهم الهدی» و گمراهی از هوای نفس. «تهوی الانفس»
* هوا پرستی، محکوم است. «یتبعون... ما تهوی الانفس»
* خداوند، بر همه اتمام حجّت کرده است و پس از آمدن وحی، دیگر انسان عذری ندارد. «و لقد جاءهم من ربّهم الهدی»
* ارشاد و هدایت، از شئون ربوبیّت است. «من ربّهم الهدی»
* هرگاه راه‌هایی را محکوم می‌کنید، راه حق را ارائه دهید. «جاءهم من ربّهم الهدی»
* راه علم و راه وحی، حق است. «سلطان... من ربّهم الهدی» ولی سلیقه‌های شخصی «أنتم» و نیاکان «آباءکم» و راه ظنّ و گمان «الا الظنّ» و راه هوی و هوس «تهوی الانفس» همه باطل‌اند.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
دلایل افول سنگربان اول تیم ملی؛
وقتی «علی بیرو» روبروی موفقیت کلین شیت کرد
پلیس در تعقیب قاچاقچی بینالمللی؛
دستمزد ۵۰ پوندی برای انتقال مواد از تهران به لندن