به گزارش
خبرنگار حقوقی قضایی باشگاه خبرنگاران، «الف.ق» به دلیل عدم رعایت نکات ایمنی حین کار منجر به صدمه بدنی غیرعمدی شده که برای همیشه مسبب از کارافتادگی پدر یک خانواده 4 نفره میشود.
مددجوی یادشده که خود صاحب 6 فرزند بوده که 4 نفر از آنها به دلیل مشکلات شدید جسمانی تحت پوشش بهزیستی قرار دارند، یک بنّای تجربی است که به دلیل عدم رعایت نکات ایمنی در آرماتوربندی یک پروژه مسکونی در یکی از شهرستانهای همجوار تهران باعث مصدومیت دردناک و غیرقابل درمان یکی از کارگران این ساختمان نیمه کاره شده و خود در ادامه راهی زندان میگردد.
این زندانی که فاقد هر گونه مال منقول و غیرمنقولی است، به منظور کسب روزی حلال با تعدادی از کارگران خود که طبق استعلام به عمل آمده اغلب آنها به طور روزانه به کسب روزی میپردازند، در تاریخ 28 اسفند ماه سال 89 به منظور خارج کردن تعدادی میله آهنی 5 سانتیمتری مشغول به حمل دستی این لوازم از چاهک آسانسور ساختمان مذکور میشوند.
در همین مسیری که میلهها دست به دست کارگرانی که هر کدام در طبقهای مستقر شده بودند، بالا میرفت در طبقه سوم ساختمان به دلیل سنگینی وزن و حرکت پاندولی ایجاد شده در خود میله و همچنین عدم توانایی کارگری که در آخرین طبقه ساختمان قرار داشته است، میله از دست وی رها شده و علیرغم تلاش دیگر کارگران و فریاد آنها، این شی فلزی دقیقا بعد از برخورد به دست یکی از حمل کنندگان این میله در ستون فقرات کارگر بی خبر از ماجرایی فرود میآید و بعد از پرت کردن نامبرده به ته چاهک برای همیشه قدرت حتی حرکت وی را حتی برای بلند کردن یک قاشق از او سلب میکند.
طبق نظر کارشناسان رسمی و بعد از صدور حکم قضایی با وجود آنکه شخص حادثه دیده نیز تا حدودی مقصر شناخته میشود، اما کارفرمای آنها که شخص مددجوی زندانی است به سبب تقصیر 20 درصدی خود به پرداخت دیه به مبلغ 200 میلیون تومان محکوم میگردد.
شخصی که باید تمام نکات ایمنی را رعایت میکرد و نمیکرد تا در آخر روز یا هفته شرمنده خانوادهاش نباشد بر اثر بیاحتیاطی حالا بدهکاری مبلغی است که به قول خودش هنوز وقت نکرده صفرهای مقابل مبلغش را بشمارد.
این مددجو که در محل و نزد اقوام به آبرومندی و تدین مشهور است، این روزها با تمام سختیهای ممکن همسر و فرزندانش را برای فراهم ساختن بخشی از دیه متعلقه که همان مبلغ مورد نیاز برای درمان فرد آسیب دیده است، را جایی نیست که نفرستاده باشد و روی در روی کسی نیانداخته باشند.
بیاحتیاطی منجر به فوت یا جرح؛ شاید هم هیچ کدام! عباس کشانی، مدیر امور استانهای ستاددیه کشور در خصوص این پرونده گفت: هرچند ستاددیه با همت خیرین تا مقدار زیادی از دیه 800 میلیون تومانی را برای درمان سرپرست خانوادهای که هم اکنون فقط حیات نباتی دارد و خود به حمایت فرزندان تحت تکفل خود درآمده، پرداخته است، اما شخص یاد شده در نتیجه شکستگی مهرههای 7 و 8 و 9 و ضایعات نخاعی و مشکلات به وجود آمده در دست و پا و سیستم ایمنی بدن شخص کارگر مصدوم در زندان به سرمیبرد.
مدیر امور استانهای ستاددیه کشور با هشدار به تمامی کارفرمایان و کارگران روز مزد ساختمانی گفت: روزگاری بود که در ستاددیه به رانندگان تأکید بر رعایت اصول و مقررات را داشتیم که خوشبختانه با تلاش صورت گرفته در زمینه اصلاح قانون بیمه اجباری شخص ثالث و همکاری خوب نهادهای ذیربط در بحث کنترل و همچنین فرهنگسازی از بسیاری حبسهای ناشی از تصادف رانندگان بی احتیاط کاسته شده ولی هنوز پروندههای ارسالی به این نهاد وجود دارد چرا که متأسفانه بخشی از مشکل امروز ما با کارفرمایانی است که برای صرفهجویی بیمورد در هزینهای ناچیز و عدم تخصص و تجربه بدهکار دیههای چند صد میلیون تومانی شدهاند.
کشانی با اعلام این نکته که در شرایط فعلی گاه عدم رعایت برخی نکات ایمنی نه باعث مرگ کسی بلکه در یک نگاه دقیقتتر با مصدومیت افراد مصائب تلختر از یک مرگ را بدنبال دارد، گفت: عدم توجه یک کارفرما به یک نکته ساده ایمنی که تنها مصدومیت و نه مرگ کارگری را به دنبال داشته باشد، این موضوع جدای از اینکه گسست تحکیم خانوادگی شخص آسیبدیده و هم فرد زندانی محکوم به دیه را به دنبال دارد، مشاهده برخی پروندهها نشان میدهد که چه بسا دیه قتل غیرعمد کمتر و برای پرداخت سهلتر از دیاتی است که به مانند همین پرونده جدای از مشکلات نخاعی، سبب پارگی ریه، بی اختیاری در ادرار و بسیاری دیگر از مشکلات ناگفتنی و ناشنیدنی بدن مصدوم میشود.
مدیر امور استانهای ستاددیه کشور ادامه داد: به عبارت دیگر گاه بر اثر یک سهلانگاری دیه نفس (حتی در یکی از ماههای حرام) از لحاظ پرداخت دیه و خسارتهای متحتمل به مراتب کمتر از برخی مواردی منجمله ایراد صدمات بدنی بر یک کارگر برای کارفرمای تساهلگرا و بی احتیاط تمام میشود.
وی با اشاره به اینکه هم اکنون 8405 نفر از هموطنان ما به دلیل ارتکاب جرایم غیرعمد و غیرکلاهبرداری در زندانهای کشورمان به سر می برند، گفت: این زندانیان افراد نیازمند و اغلب آبرومندی هستند که ناخواسته به دلیل وقوع حادثهای ناگهانی در موضوعات مختلفی چون تصادفات رانندگی، وقوع حوادث متعدد کارگاهی، صدور چک بلامحل (غیرکلاهبرداری) و تعهد مهریههای معقول (اما غیرقابل پرداخت) راهی زندان شدهاند که در همه این موارد اگر فقط کمی توجه، اگاهی، تجربه و دقت وجود داشت، قطعا با این تعداد از حجم پروندهها در محاکم قضایی و حضور افراد در زندانها و بالطبع آوارگی خانوادههایشان در نهادهای حمایتی همراه نبودیم.
کشانی عجز در پرداخت دین یا بدهی این افراد فاقد پشتوانه مالی را دلیل عمده حضورشان در پشت میلههای سرد زندان عنوان کرد و گفت: سرمایه گرانقدر این افراد که همان عمر آدمی است به قیمتی هیچ و بر اثر یک غفلت که در اکثر موارد امکان جلوگیری از آن بود به هدر میرود، خوب است با شناسایی این افراد و یا با حضور و همکاری با ستادهای دیه استانی در روزهای آخر سال نوید آزادی را به خانوادههای چشم انتظاری بدهیم که تنها در اثر یک غفلت حضور سرپرست یا یکی از اعضای خانواده خود را از دست دادهاند.
انتهای پیام/