به گزارش حوزه ادبیات باشگاه خبرنگاران؛ ادبیات انقلاب اسلامی ایران، سرشار از سروده هایی است در وصف انقلاب بزرگ مردمی و تاریخ ساز بهمن پنجاه و هفت که «سروده هایی برای انقلابم» فقط یکی از آن‌هاست

در ادامه شعر «سروده هایی برای انقلابم» علیرضا چخماقی را می‌خوانید:
 

در شبی به درازای تاریخ
بی حضور مردم
تاریخ ما تاریک بود
و چه سرد بود بهمن
اگر آتش انقلاب
 در زمهریر زمستانش شعله ور نمی شد.

*                          
قافیه را همیشه می بازند
آنان که رمز بودن و سرودن را
در شعر شیوای شهادت
در قصیده غرای اسلام، امام و ایران
در غزل ناب نایب الامام
و مثنوی معنوی مردمی
هیچگاه کشف و درک نکرده اند.

*                          
آن سو
بر چهره خورشید خاک می افشانند
آنان که از نور گریزانند
این سو
سر می دهند و جان می افشانند
آنان که لبریز عشق و مهـر فـروزانند.