صحبت از اين ارقام و مقايسه آن با کشورمان اگرچه جذاب به نظر مي رسد اما زياد درس آموز نيست.شايد جالب باشد بدانيم در سالي که گذشت فردي به نام تراويس کالانيک توانست با يک ايده مبتکرانه 3/ 5 ميليارد دلار به جيب بزند. شيوخ عرب زيادي وجود دارند که به واسطه پول نفت و ميراث پدرانشان ثروتمند شده اند. اين نوع ثروتمند شدن چندان مد نظر اين گزارش نيست.اين شماره نماي جهاني اقتصاد ايران را به موضوع ثروت در جهان اختصاص داده ايم. گزارش امروز، نتيجه مطالعه مجموعه فوربس (forbes) است که 21 سال است که فهرست ثروتمندترين افراد جهان را منتشر مي کند. نقشه روبه رو مجموع ثروت ميلياردرهاي جهان را نشان مي دهد. براي مثال ثروت ميلياردرهاي جهان در آمريکا از 2567 ميليارد دلار هم تجاوز کرده است.

در سال گذشته ميلادي با وجود کاهش قيمت نفت و تضعيف يورو، وضعيت ميلياردرهاي جهان بهتر شده است. ثروت 1826 ميلياردر جهان از 4 /6 تريليون دلار به 05/ 7 تريليون دلار افزايش پيدا کرده است. در اين سال 290 ميلياردر به جمع ميلياردرهاي جهان اضافه شده اند که ميان اين افراد 46 نفر کمتر از 40 سال سن داشته اند. با نگاهي به وضعيت ثروتمندان متوجه مي شويم اکثر کساني که در رده هاي اول اين ليست قرار دارند با ايده هاي مبتکرانه توانسته اند به اين ثروت دست پيدا کنند. براي مثال مي شود به جک ما (مبتکر چيني شرکت تجارت الکترونيک علي بابا)و مارک زاکربرگ (مبدع فيس بوک) اشاره کرد. البته در اين ميان مي توان به شيوخ نفتي نيز اشاره کرد که غالبا با سرمايه اوليه نفتي پا به اين مجموعه گذاشته اند.

از نکات قابل توجه اين آمارها مي توان به حضور نمايندگان مختلفي از کشورهاي گوناگون اشاره کرد. کشورهايي که از هند گرفته تا چين و ژاپن. حتي نمايندگاني از برزيل و هنگ و کنگ و الجزاير نيز وجود دارند. با اين حال هيچ فردي از ايران در اين مجموعه وجود ندارد.

در ميان ليست 1826 نفري ثروتمندان جهان، خبري از ايراني ها نيست. شايد اولين دليلي که به ذهن مي رسد اين باشد که ثروت ايراني ها قابل شناسايي و ارزيابي نيست. اين نکته تا حد زيادي قابل قبول است چرا که ما ايراني ها علاقه مند نيستيم که ديگران بدانند چه ميزان ثروت و درآمد داريم. با اين حال ميانگين ثروت ايرانيان که براساس گزارش سالانه بانک جهاني برآورد مي شود، تناسبي با وضعيت مصرف کشور ندارد. براي مثال مي توان به وضعيت اتومبيل هاي ثروتمندان در ايران نگاهي انداخت. شايد ريشه اصلي اين موضوع را بتوان در فرهنگ مصرفي مردم جست و جو کرد. اين در حالي است که بسياري از ديگر ثروتمندان به جاي مصرف، بخش عمده ثروت خود را به سرمايه گذاري براي ثروت آفريني بيشتر اختصاص مي دهند. علت ديگري که مي توان براي ريشه فرهنگي اين واقعه ذکر کرد، منشاء ثروت است. به قول دکتر بهکيش، «نسلي که خيلي سريع پولدار شده، قدرش را نمي داند و فرزندش را با پورشه به خيابان مي فرستد. لذا ثروت در ايران بيش از سه نسل دوام نياورده است!»

منبع خراسان