با این نوع اقدامات به راحتی به بناهای تاریخی تعرض می‌کنیم، هویت و شان این بناها را زیرسوال می‌بریم، اما هیچ‌کس و هیچ نهادی حتی گاهی اوقات متولی این حوزه‌ی فرهنگی هم اعتراضی به این گونه اقدامات نمی‌کنند.

و این‌بار امیرچخماق به مثال جدیدتری در این زمینه دچار شده است،‌ یعنی قرار دادن جایزه‌ی یک مسابقه در وسط این میدان تاریخی و ایجاد چهره‌ی زشت برای این میدان. به خصوص حالا که ورود گردشگر خارجی به کشور و به یزد به عنوان یکی از قطب‌های گردشگری کشور زیادتر شده است.

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اصل ۸۳ را به موضوع میراث فرهنگی اختصاص داده و تکالیف دولت و مجلس را در مورد میراث فرهنگی تسریع کرده است.

براساس این اصل، قانون‌گذار، تعرض به میراث فرهنگی را در حکم تعرض به امنیت عمومی جامعه می‌داند و کسانی که امنیت عمومی جامعه را مورد تعرض قرار می‌دهند، مجازات خواهند شد.

اصلی که به نظر می‌رسد توجه چندانی برای عملی شدن آن نمی‌شود، ادعایی که مثال بارز آن در تخریب‌ها، تعرض‌ها و مخدوش کردن‌های بناهای تاریخی در سطح شهرهای مختلف و به خصوص در بافت‌های تاریخی انجام می‌شود،‌ اما تا کنون خبر چندانی از مجازات تعرض کنندگان به آثار تاریخی و دربیان ساده‌تر تعرض کنندگان به امنیت عمومی جامعه مجازات یا حتی مواخذه هم نشده‌اند!