رباعی:

از سفره ي عشق لقمه ناني داريم
صد شكر هنوز هم تواني داريم
از گرد و غبار قلبمان اكنده است
ما فاطميه خانه تكاني داريم

مؤمن زدل اميدوارش پيداست
از حال دعاي انتظارش پيداست
يا فاطمه گفتيم كه باران امد
سالي كه نكوست از بهارش پيداست

يا فاطمه پرواز پروبال من است
يا فاطمه يا محول الحال من است
تا كي من و هفت((سين))تكراري؟نه!!.
((ي ا ف ا ط م ه))هفت حرف امسال من است

حيدر پدر معنويِ اين دنياست
پس مادر مهربان عالم زهراست
عيد امده است و بهترين مهماني
پرسيدن احوالِ پدر مادرهاست

ما مرده و اي كاش كه جاني برسد
در پيري مان نه،در جواني برسد
ان روز براي شيعيان نوروز است
كز مرقد فاطمه نشاني برسد



-----
غزل:

اشک ارث زلال فاطمه است
هر چه دریاست مال فاطمه است
آفریده خدا فقط او را
پس جهان در خیال فاطمه است
از ازل داغدار زهراییم
تا ابد سال سال فاطمه است
سال نو با لباس های سیاه
دور هر سبزه شال فاطمه است
در دفاع از ولایت مولا
احسن الحال حال فاطمه است
در و دیوار و دود جزئی از
سفره ی هفت دال فاطمه است
نه فقط فاطمه کمال علی
که علی هم کمال فاطمه است
خوش به حال علی است با زهرا
با علی خوش به حال فاطمه است
آنچه گفتند چهارده معصوم
همه در اصل قال فاطمه است
نوکری کار خانواده ی ما
سروری کار آل فاطمه است
بازویی که شکست در کوچه
تا به معراج بال فاطمه است
زده بر سینه سنگ مولا را
میخ شاهد مثال فاطمه است
با تبر می زند به ریشه ی دین
آن که قصدش نهال فاطمه است...

انتهای پیام/