رحمانی فضلی در دوشنبه:
جهان نیاز به همکاری در مبارزه با تهدیدات دارد
وزیر کشور در اجلاس وزاری کشورهای عضو سازمان شانگهای گفت: بی تردید همگی بر این حقیقت آگاهی داریم که « افراط گرایی »، « قاچاق مواد مخدر»، «تروریزم» و«حضور برخی نیروهای فرامنطقه ای با اهداف خاص» ، از چالش های بزرگ در عرصه ی امنیت اجتماعی و سیاسی منطقه به شمار می روند؛ که تشریک مساعی و همکاری بیش از پیشِ همه یِ کشورهای منطقه و از جمله اعضای سازمان شانگهای را ناگریز می سازد.
به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران، رحمانی فضلی در اجلاس وزرای کشور عضو سازمان همکاری شانگهای اظهار داشت: متأسفانه برخی کشورها و گروه های تندرو و منحرف، با برداشت های خاص و نادرستِ خود، تعریفی از اسلام ارائه می دهند که هم به لحاظ "شکلی" و هم از نظر"محتوا و ماهیت"، با اسلامِ " اصیل"،"راستین" و"حقیقی" در تعارض آشکار و تضاد عمیق قرار دارد. این جریانات با فهم ناقص و نادرست از قرآن ، سایرین را مُشرک و مهدورالدم می شناسند و در همین راستا، کشتار انسان ها و قتل عام زن و مرد و پیر و جوان را در هر نقطه از جهان، مسئولیت خود و عمل به تکلیف دینی می دانند ! متن کامل سخنرانی وزیر کشور بدین شرح است:
"بسمه تعالی
جناب آقای رحیم زاده، وزیر محترم کشور جمهوری تاجیکستان
وزرای محترم امور داخله کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای
رؤسای محترم هیئت های بلند پایه
در ابتدا مایلم؛ مراتب خرسندی خود را از حضور در کشور دوست و هم زبان جمهوری تاجیکستان ابراز، و همچنین سپاس و قدردانی خود را از میهمان نوازی گرم و صمیمانه ی جناب آقای رحیم زاده، وزیرمحترم کشور جمهوری تاجیکستان و مسئولین محترم سازمان همکاری شانگهای، برای برگزاری این نشست در این مقطع زمانی مهم اعلام نمایم.
حضار محترم؛
این نشست در شرایطی برگزار می شود که بروز مسائل و مشکلاتِ امنیتیِ مختلف در سطح منطقه، ضرورتِ رایزنی و هماهنگی کشورهای منطقه را دو چندان ساخته است و در این میان، سازمان همکاری شانگهای، با برخورداری از ظرفیت ها و فرصت های وسیع و همچنین موقعیت مهم ژئو اکونومیک اعضای آن، می تواند از طریق تشریک مساعی و هم اندیشیِ اعضاء، ضمن رویارویی با چالش ها و تهدیدات، نوید بخشِ آینده ای روشن برای ملت هایِ منطقه باشد.
جمهوری اسلامی ایران، بر اساس همین نگرش و در راستای سیاست های راهبردی خود، مبنی برتوسعه و تحکیم همکاری ها با کشورهای منطقه، موضوعِ حضورِ در تشکل هایِ منطقه ای را به عنوان یک اصل و اولویت، در دستور کار سیاست خارجی خود قرار داده و مُجدّانه آن را پیگیری می نماید. بدیهی است رویکرد عملی کشورهای منطقه برای توسعه همکاری های درون منطقه ای، به کاهش یا رفع چالش های سیاسی و اقتصادی منطقه کمک می نماید.
خانم ها و آقایان؛
در تاریخ 18 دسامبر2013، قطعنامه ای با عنوان"جهان علیه خشونت و افراطی گری"، موسوم به wave ، به پیشنهاد ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران، جناب آقای دکتر روحانی، در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسید که بر لزوم مبارزه با پدیده ی افراط گرایی و خشونت و ابراز نگرانی از احتمال نهادینه شدن این عناصرِ خطرناک به جای تعامل، و خطرات ناشی از آن تأکید شده بود. اکنون به نظر می رسد همه ی اعضای محترم، به ریشه ی نگرانی های جمهوری اسلامی ایران در این خصوص پی برده اند.
عالیجنابان؛
بی تردید همگی بر این حقیقت آگاهی داریم که « افراط گرایی »، « قاچاق مواد مخدر»، «تروریزم» و«حضور برخی نیروهای فرامنطقه ای با اهداف خاص» ، از چالش های بزرگ در عرصه ی امنیت اجتماعی و سیاسی منطقه به شمار می روند؛ که تشریک مساعی و همکاری بیش از پیشِ همه یِ کشورهای منطقه و از جمله اعضای سازمان شانگهای را ناگریز می سازد.
مبارزه با تروریزم، روز به روز از اهمیت بیشتری برخوردار گردیده است، اما ما باید ارزیابیِ درستی از ریشه هایِ این پدیده داشته باشیم. تروریزم مرز نمی شناسد و فعالیت های تروریستی، با هر نیتی که باشند به تمدنِ بشری آسیب می رسانند. افراط گرایی، تروریزم و خشونت، در هیچ" فرهنگ"، " مذهب" و یا " ملت ریشه داری"، پذیرفته نیست.
جناب آقای رئیس ؛
متأسفانه برخی کشورها و گروه های تندرو و منحرف، با برداشت های خاص و نادرستِ خود، تعریفی از اسلام ارائه می دهند که هم به لحاظ "شکلی" و هم از نظر"محتوا و ماهیت"، با اسلامِ " اصیل"،"راستین" و"حقیقی" در تعارض آشکار و تضاد عمیق قرار دارد. این جریانات با فهم ناقص و نادرست از قرآن ، سایرین را مُشرک و مهدورالدم می شناسند و در همین راستا، کشتار انسان ها و قتل عام زن و مرد و پیر و جوان را در هر نقطه از جهان، مسئولیت خود و عمل به تکلیف دینی می دانند !
حتی این گمان را باید مد نظر قرارداد که برخی کشورهای منطقه و فرامنطقه ای، تلاش دارند، تا با فعال نگه داشتن این گروه های افراطی در منطقه، گاه به گاه، با تحریک آنها به انجام اقدامات تروریستی، در جهت امتیازگیری و ایجاد جایِ پا برای خود بهره برداری نمایند.
خانم ها و آقایان؛
آنهایی که دیروز طالبان را به وجود آوردند، امروز داعش را با حمایت مالی و تجهیزات بسیارگسترده تر عَلَم کرده اند و قصد دارند با استفاده ابزاری از تروریزم، به منافع چندگانه خود برسند. این بازیگرانِ کوته نظر، با برخی تحرکاتِ نمایشی و تبلیغاتی،در شکل دهی ائتلاف علیه تروریزم، نه تنها خسارتِ جدی به تروریست ها وارد نکردند، بلکه زمینه های رشد آن ها را نیز فراهم نمودند.
متأسفانه این پدیده شوم، موجب کشته شدن هزاران هزار تَن انسان، اعم از زنان و کودکان در عراق و سوریه گردیده و هدف بعدی خود را در یمن می بیند. اما تجربه عراق و سوریه ثابت کرده است که رفع این بحران، از طریق نظامی میسر نیست و یقیناً این در مورد یَمن نیز صِدق خواهد نمود.
روسای محترم هیأت های عالیرتبه؛
با تصویر گسترش فعالیتِ نیروهای افراطی در افغانستان از سویی و گمانه زنی های مربوط به احتمالِ بازگشتِ گروه هایِ تروریستی درگیر در سوریه، عراق و یمن به منطقه غرب آسیا و آسیای مرکزی از سوی دیگر، ضرورتِ گسترشِ همکاری هایِ اطلاعاتی و امنیتی، بینِ کشورهایِ عضو سازمان همکاری شانگهای، در جهت شناسایی و نابود سازی جریانات افراطی، بیش از پیش پر رنگ می شود. این گروه ها، هم اکنون به جنگجویان و قاتلان حرفه ای و البته با عقاید افراطی تبدیل شده اند و همچون بمبی متحرک، می توانند مشکلاتی را برای کشورهای متبوع و منطقه ایجاد کنند.
لیکن واقعیت این است که مقابله نظامی تنها راه نیست و به منظور اصلاح برداشت های افراطی، کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای و همچنین خود سازمان، باید سعی کند با آموزش و آگاه سازیِ جوانان نسبت به اسلام راستین که هدفش صلح، دوستی و وحدت بین تمام انسان هاست و با ایجاد فضای بازتر برای جریانات معتدل اسلامی و نهضت های اسلام خواهانه، از باز تولید این عقاید افراطی و انحرافی در بلند مدت جلوگیری کنند.
عالیجنابان؛
از مهم ترین موضوعاتی که در فضای کنونی، نگاه منطقه و جهان را به خود معطوف کرده، بحث افغانستان و آینده ی آن است.
جمهوری اسلامی ایران با تروریزم و فعالیت های تروریستی، همان قدر ضدیّت دارد که با مقابله ی کور با آن مخالف است. ما معتقدیم منطقه و چارچوب های منطقه ای، از ظرفیت های بالایی برای کمک به حل بحران افغانستان برخوردار است که متأسفانه تاکنون از آنها استفاده شایسته ای نشده است.
نظر به اینکه وضعیت افغانستان دست کم در سه دهه ی گذشته، تأثیر عمیقی بر امنیت و ثبات منطقه گذاشته است، هرگامی که در جهت ثبات و امنیت در افغانستان برداشته شود، نه تنها برای دولت و مردم این کشور، بلکه برای منطقه و جهان، پیشرفت، صلح و امنیت را به دنبال خواهد داشت.
در این رابطه کشورهای منطقه و نیز سازمان ملل، باید نقش فعال تری ایفاء نمایند. همچنان که جمهوری اسلامی ایران در طول سه دهه گذشته، در این راه گام های اساسی برداشته است.
حضار محترم
خانم ها و آقایان؛
سخنان خود را با جمع بندی زیر به پایان می رسانم :
برای تأمین امنیت وصلح و ثبات در منطقه ای که در آن زندگی می کنیم، باید در حوزه های زیر با جدیت هم اندیشی و همکاری کنیم:
همکاری جمعی در جهت ریشه کن کردن افراط گرایی.
توجه به آموزش وافزایش آگاهی.
مقابله جدی با فقر و ارتقاء سطح زندگی مردم و افزایش توسعه پایدار.
کمک به اصلاح باور های نادرست جوانان نسبت به اسلام حقیقی و انسان دوستانه.
عدم رویارویی با جریانات معتدل و منطقی اسلامی زیرا این امر خود موجب زمینه های لازم برای رشد جریانات افراطی خواهد شد.
در پایان با اغتنام فرصت، ضمن قدردانی از تلاش های دبیرکل محترم و تشکر مجدد از جناب آقای رحیم زاده، وزیر محترم کشور تاجیکستان، از خداوند متعال برای تمامی مردم منطقه، موفقیت و سربلندی روز افزون خواستارم."
انتهای پیام/
