به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ گروهی از پزشکان از سال 1985 تا سال 1995 آزمایشی را براساس مصرف دو قرص ویتامین A (بتاکاروتن و رتینول) را بادوز  بالا مورد بررسی قرار دادند. 

شرکت کنندگان روزانه 30 میلی گرم بتا کاروتن و 25000 (IU) رتینول مصرف کردند. 

گفتنی است که این داروها تا حد زیادی خطر ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد. اما بر خلاف تصور پزشکان برخی از شرکت‌کنندگان به سرطان دچار شدند. 

طبق نظر تیم بایرز محقق آمریکایی، مصرف بیش از حد این ویتامین می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را در افراد افزایش دهد. 

حال متاسفانه بسیاری از افراد به هنگام مشاهده سرماخوردگی،‌ مقدار زیادی قرص‌های ویتامین C یا پودر آن را داخل آب ریخته و مصرف می‌کنند. باید گفت که ویتامین C یک ویتامین محلول در آب بوده و تا زمان دفع ادرار در بدن باقی می‌ماند، بنابراین مصرف بیش از حد آن توصیه نمی‌شود. 

از آنجا که همه ویتامین‌ها محلول‌ در آب نبوده و برخی از آنها محلول در چربی هستند، به چربی‌های موجود در بدن چسبیده و از بدن خارج نمی‌شوند. لذا مصرف این ویتامین‌ها طی چند هفته باعث انباشته شدن آنها در کبد می‌شود و میزان سم را در بدن افزایش می‌دهد. به گفته متخصصان این اتفاق باعث تضعیف استخوانها و آسیب های کبدی می‌شود. 

حال در اینجا لیستی از ویتامین ها ارائه می‌گردد که میزان مجاز مصرفی آنها گفته شده است: 

اگر شما فردی هستید که در سلامتی کامل به سر برده و به اندازه کافی مواد مغذی مصرف می‌کنید، استفاده از این ویتامین‌ها به طور روزانه آسیبی به شما نمی رساند، اما طولانی شدن دوره مصرف آسیب‌های جدی را به همراه خواهد داشت. بر اساس تحقیقات موسسه ملی بهداشت، مولتی ویتامین ها حاوی آهن و کلسیم هستند که سمیت کلسیم می‌تواند درد شکم، یبوست، افسردگی و بی‌نظمی ضربان قلب را به همراه داشته باشد. آهن نیز یکی از مواد معدنی خطرناک بوده ک مصرف بیش از حد آن اسهال، مشکلات کبدی، فشار خون پایین و کما را به بار می‌آورد. 

این ویتامین محلول در آب بوده و مصرف بیش از 2000 میلی گرم آن برای بدن مشکلاتی را اعم از اسهال، تهوع، استفراغ، سوزش سر دل، گرفتگی عضلات، بی‌خوابی و سنگ کلیه به همراه خواهد داشت. باید گفت که هر فرد روزانه تنها به 65 تا 90 میلی گرم ویتامین C نیاز دارد. 

این ویتامین ها محلول در چربی بوده و مصرف بیش از 3000IU آن برای بدن بسیار خطرناک است.

گفتنی است که مصرف روزانه آن برای مدت زمان یک ماه فضای کبدی را سمی کرده و ایجاد سرطان می‌کند.

 

این ویتامین نیز محلول در چربی می‌باشد که به راحتی از طریق مواد غذایی چون گوشت، تخم مرغ و سبزیجات تامین می‌گردد هر فرد روزانه تنها 15 میلی گرم از این ویتامین را نیاز دارد و مصرف بیش از (1100IU) باعث لخته شدن،‌خون‌ریزی و سرطان ریه و پروستات می‌شود. 

بر خلاف ویتامین E، کمبود ویتامین D شایع است بر اساس مطالعات پزشکان از هر 7 نفر،‌ 3 نفر دچار کمبود ویتامین D هستند. اما باید گفت که روزانه مصرف بیش از(5000IU) این ویتامین باعث مسمومیت شده و سنگ کلیه، تهوع و مشکلات کلیوی را به همراه خواهد داشت. 

اگرچه این ویتامین نیز همانند ویتامین C محلول در آب است اما مصرف بیش از 1 تا 1.3 میلی گرم از آن با دوز بالا می تواند مشکلات معده و تشنج را به بار آورد. 

پزشکان معتقدند که مصرف بیش از 200 یا 300 میلی گرم ویتامین B6 به عصب صدمه می‌زند. 

گزارش از الهام رضایی 

انتهای پیام/